Przebudowa miasta w XVIII wieku doprowadziła do zmiany jego charakteru w twierdzę. To z kolei pociągnęło za sobą znaczne ograniczenie rozwoju Świdnicy na kolejne 100 lat. I chociaż znajdowały się w pobliskim sąsiedztwie manufaktury, we wsi Kleczków, to i tak miasto postrzegane było jako twierdza.
Sama wieś Kleczków została włączona do miasta w 1852 r., a leżała na terenie okolic dzisiejszych ulic Kliczkowskiej i Okrężnej. Manufaktury te miały nie mały wpływ na świdnicki przemysł, dlatego nie można ich pominąć. Był to między innymi zakład należący w 1754 r. do Georga Kusche produkujący jedwabne wstążki, była to również manufaktura produkująca sukna, w której pracowało w XVIII w. 27 osób (na planie miasta Świdnicy z 1852 r. zaznaczona jest ona na ul. Kliczkowskiej, obecnie teren firmy Lewstar), a także manufaktura wstążek Lindnera. W latach 70. XX w. na ul. Kliczkowskiej (wówczas ul. Buczka) wybudowano parking dla pracowników ówczesnego zakładu ŚFUP, który przetrwał do dziś. Na planie Świdnicy z 1811 r., na skraju tego parkingu znajdowała się bielarnia lnianego płótna. Natomiast na terenie wyburzonego w latach 90. XX w. młyna, u zbiegu ulic Wrocławskiej i Szarych Szeregów (na mapie z 1811 r. znajduje się w tym miejscu Leder Walke), mogła istnieć manufaktura, którą kierował niejaki Hewia z synami, a zajmowała się ona przetwarzaniem skóry. Na wspominanym powyżej planie miasta znaleźć można również folusz do obróbki lnianego płótna (Leinwand Walke). Według mapy zajmował on teren dzisiejszych ogródków działkowych u zbiegu ulic Komunalnej i Esperantystów. Wilgotną tkaninę poddawano tam zgniataniu uderzając w nią drewnianymi młotami.
Często Świdnica kojarzy nam się z warzeniem wybornego, jak na tamte czasy piwa. Jednak na początku XIX w. produkowano w niej całą gamę różnych innych wyrobów. Należały do nich między innymi: skórzane i wełniane rękawiczki, pończochy, krochmal, mydło, świeczniki, puder do włosów, pierniki oraz tabaka.
Świdnica miała w swej historii wiele młynów zbożowych, a także i młyn papierniczy (do roku 1757), młyn prochowy (przy ul. Wrocławskiej vis a vis ul. Siennej) a także tłocznię oleju.
W 1844 r. do Świdnicy zawitała kolej, którą poprzez Jaworzynę Śląską łączyła ją z Wrocławiem i Świebodzicami. Z racji tego, iż Świdnica była twierdzą linia kolejowa i ówczesny dworzec znajdował się na przedpolach miasta. Niemniej jednak z pewnością fakt doprowadzenia kolei znacząco wpłynął na rozwój miasta.
Podobnie do ogromnego wpływu na rozwój Świdnicy przyczyniło się wybudowanie w 1863 r. przy ul. Wrocławskiej gazowni i w 1907 r. elektrowni (u zbiegu ulic Równej i Mieszka I). Mimo wszystko przez cały czas, miasto-twierdza ograniczone było murami i rozwój miasta był spowolniony, a nawet znacznie ograniczony. Dlatego w roku 1866 podjęto decyzję o likwidacji twierdzy i tym samym w kolejnym roku (1867) rozpoczęto wyburzanie potężnych jej murów.
W samej Świdnicy, pomijając wieś Kleczków, swą działalność prowadziły najróżniejsze zakłady. W XIX w. produkowano tu między innymi: cygara, piece kaflowe, drewniane szczotki, nawozy sztuczne, rękawiczki, drewniane i metalowe sztyfciki szewskie, kapelusze, wagi pomostowe, igły, organy, lamówki do obszywania sukien, mydło, wyroby z terakoty, majoliki i fajansu, atrament, meble, radioodbiorniki, liczniki elektryczne, wyroby z żeliwa, maszyny rolnicze, urządzenia dla cukrowni, browarów i gorzelni, pianina i fortepiany, tkaniny a nawet czekoladę.
(Źródło: Wiesław Rośkowicz, Zarys dziejów przemysłu świdnickiego do zakończenia II wojny światowej, Muzeum Dawnego Kupiectwa)
Skrzynki umieszczone są pod koordynatami. Niektóre logbooki zawierają niezbędne informacje, które będą potrzebne do zdobycia skrzynki bonusowej, czyli tej właśnie ;)
Skrytka finałowa"Przemysłowa Świdnica" znajduje się na jednym z dzisiejszych terenów przemysłowych. Na początku zawierała logbook, ołówek, kilka fantów na wymianę i certyfikaty oraz drobne nagrody dla każdego z pierwszych trzech odkrywców.
Aby dotrzeć do skrzynki finałowej, należy ustalić jej współrzedne według poniższego wzoru.
N 50° 5G.5ED' E 016° B0.F57'
Skrzynki wchodzące w skład serii:
- Przemysłowa Świdnica (GC6N1TT),
- PŚ #1 - Folusz nad Bystrzycą (GC6N1YW),
PŚ #2 - Firma organowa Schlag & Söhne (GC6N200), ZARCHIWIZOWANA
PŚ #3 - Tkalnia J. Rosenthala (GC6N2NF), ZARCHIWIZOWANA,
- PŚ #4 - Zakłady Terakoty, Majoliki i Fajansu (GC6N2QT),
- PŚ #5 - Fabryka Maszyn Främbs & Freudenberg (GC6N1RM),
PŚ #6 - Fabryka pieców Augusta Hanke (GC6N390), ZARCHIWIZOWANA
- PŚ #7 - Świdnickie słodkości (GC6NE1H),
- PŚ #8 - Fabryka Pieców i Cegieł Ogniotrwałych (GC6N3A7),
PŚ #9 - W miejscu PAFAL-u (GC6N3AX), ZARCHIWIZOWANA
PŚ #10 - Reichsbahnausbesserungswerk (GC6N3BK),, ZARCHIWIZOWANA
PŚ #11 - „Renifer” i inni (GC6N3BX), ZARCHIWIZOWANA
- PŚ #12 - Fabryka chemiczna (GC6N3C2),
PŚ #13 - Świdnickie browary (GC6N3DR), ZARCHIWIZOWANA
- PŚ #14 - Fabryka Hugo Roithner & Co. (GC6N3E5).
Każdy, kto tylko wpisze się do logbooka może, jeżeli zechce, wkleić sobie na swoim profilu poniższy baner :)
Skopiuj poniższy kod i wklej go w pole "Notka biograficzna" na swoim profilu.
<p style="text-align:center;"><a href=https://coord.info/GC6N1TT target="_blank"><img src="http://hosting4331790.az.pl/gallery/var/albums/Geocaching/Przemys%C5%82owa%20%C5%9Awidnica%20-%20baner1.PNG?m=1471595206" alt="Przemysłowa Świdnica" style="width: 42%; height: 42%"></img></a></p>
Zapraszam do keszowania!