Bosbaden is een meditatieve manier van wandelen. Zoals ze in Japan zeggen: via de natuur, door Shinrin-yoku, kom je weer in verbinding met jezelf. Het is het opnemen van het bos via onze zintuigen. Shirin Yoku houdt in dat je heel bewust door het bos beweegt, je vertraagt terwijl je alles in je op probeert te nemen. Zo neem je figuurlijk een bosbad. Je gebruikt hierbij al je zintuigen. Sta bewust stil bij wat je ziet, hoort, ruikt, proeft en voelt.
In het hart van een weelderig Japans bos, waar de eeuwenoude bomen fluisterden met de wind en de zonnestralen speelden met de dansende bladeren, woonde een kleine, wijze kikker genaamd Hitori. Hij was de bewaarder van een afgelegen vijver, een oase van rust en sereniteit te midden van de wilde natuur. Hier, onder de beschutting van zeven majestueuze bomen, bloeide de eeuwenoude praktijk van Shinrin-Yoku, het bosbaden.
Op een zachte lentemorgen, toen de bloesems hun geurige geheimen aan de wind toevertrouwden, wandelde een jonge vrouw genaamd Emi langs het kronkelende bospad. Ze voelde de last van haar drukke leven op haar schouders rusten en verlangde naar verlichting. Toen ze de vijver bereikte, ontmoette ze de wijze kikker Hitori, die haar uitnodigde om de helende kracht van het bosbad te ervaren.
Emi aarzelde, maar de vriendelijke ogen van Hitori kalmeerden haar twijfels. Met een zucht van overgave liet ze haar zorgen achter en volgde ze de kikker in het heldere water van de vijver. Ze sloot haar ogen en liet haar vijf zintuigen ontwaken voor de subtiele schoonheid van het bos om haar heen.
Terwijl ze daar dreef, omringd door de rustgevende geluiden van de natuur, voelde Emi haar spanning langzaam verdwijnen als dauwdruppels in de ochtendzon. Er schenen acht zonnestralen door de bomen heen, die dansten op het water en haar gezicht verwarmden. Ze sloeg acht op het heerlijke gevoel dat dit haar gaf. Ze ademde diep in en vulde haar longen met de frisse, zuivere lucht van het bos. Langzaam maar zeker begon ze te voelen hoe de natuur haar omhelsde, haar omringde met liefde en genezing.
Hitori, met zijn diepe begrip van de natuurlijke wereld, leidde Emi door een meditatieve reis door het bos. Hij wees haar op de verborgen schoonheid van de bomen, de delicate dans van de bloemen en de kalmerende melodie van de vogels hoog in de bladeren. Haar aandacht werd getrokken door vier vlinders die over het water dansten. Samen deelden ze momenten van stilte en verwondering, geworteld in de tijdloze harmonie van het bos.
Terwijl de tijd langzaam voorbij gleed, voelde Emi haar geest verlicht worden en haar hart vervuld van vrede. Één en al ontspanning vloeide over haar heen. Ze opende haar ogen en keek naar Hitori, haar metgezel in deze bijzondere reis. Met een glimlach van dankbaarheid bedankte ze de wijze kikker voor zijn begeleiding en zijn kostbare geschenk van rust en vernieuwing.
Na een tijdje verliet Emi de vijver, verkwikt en verjongd door haar ervaring. Ze wist dat ze altijd welkom zou zijn in het betoverende bos, waar de oude kikker Hitori en de helende kracht van het bosbad op haar zouden wachten, klaar om haar te omarmen in tijden van nood.
N 52 03.??? E 005 39.???