Πειραιάς
Ο Πειραιάς είναι μια πόλη λιμάνι που βρίσκεται στην περιοχή της Αττικής, Ελλάδα. Η πόλη έχει μια μακρά ιστορία, που χρονολογείται από την αρχαιότητα. Ήταν σημαντικό κέντρο εμπορίου στον αρχαίο κόσμο και η σημασία του συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, καθώς και κατά την Οθωμανική εποχή. Εκτός από την ιστορική του σημασία, ο Πειραιάς είναι επίσης βουτηγμένος στη μυθολογία.
Η εξερεύνηση των θρύλων και της λαογραφίας που σχετίζονται με τον Πειραιά προσφέρει μια διορατική ματιά στις πεποιθήσεις και τις αξίες των αρχαίων Ελλήνων. Η μυθολογία του Πειραιά είναι βουτηγμένη σε ιστορίες θεών και ηρώων, με πολλές ιστορίες που αφηγούνται θεϊκές συναντήσεις και λαογραφικές δοξασίες. Ένας από τους πιο διάσημους μύθους περιλαμβάνει τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος πιστεύεται ότι αποβιβάστηκε στον Πειραιά μετά από ένα μακρύ ταξίδι από τους Δελφούς. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Απόλλωνας αναζητούσε ένα μέρος για να ιδρύσει ένα μαντείο και το βρήκε στον Πειραιά. Ο θεός ήταν τόσο ευχαριστημένος με την τοποθεσία που ίδρυσε εκεί έναν ναό, ο οποίος έγινε κέντρο λατρείας για τους επόμενους αιώνες. Ένας άλλος μύθος που αφορά τον Πειραιά αφηγείται την ιστορία του ήρωα Θησέα, ο οποίος λέγεται ότι αποβιβάστηκε στον Πειραιά αφού σκότωσε τον Μινώταυρο στην Κρήτη. Ο Θησέας πιστεύεται ότι καθιέρωσε μια λατρεία στον Πειραιά για να τιμήσει τον θεό Ποσειδώνα, ο οποίος πιστεύεται ότι τον βοήθησε στην αναζήτησή του. Η μυθολογία του Πειραιά προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τις πολιτιστικές αξίες των αρχαίων Ελλήνων. Αυτές οι ιστορίες δεν ήταν απλώς ψυχαγωγία. αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, διαμορφώνοντας τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων. Εξερευνώντας τη μυθολογία του Πειραιά, μπορούμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση των αρχαίων Ελλήνων και της πολύπλοκης σχέσης τους με το θείο.
Το λιμάνι του Πειραιά, που βρίσκεται στον Σαρωνικό, έχει σημαντική ιστορική και εμπορική σημασία που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ. Η ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά ξεκίνησε τον 5ο αιώνα π.Χ., όταν έγινε το κύριο λιμάνι για την Αθήνα, το κέντρο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Το λιμάνι του Πειραιά χρησιμοποιήθηκε για εμπορικούς και στρατιωτικούς σκοπούς και έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην Αθηναϊκή Αυτοκρατορία. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το λιμάνι του Πειραιά έχει υποστεί πολλούς εκσυγχρονισμούς της υποδομής του για να συμβαδίζει με τους καιρούς που αλλάζουν. Τον 19ο αιώνα, το λιμάνι επεκτάθηκε και κατασκευάστηκαν νέες αποβάθρες για να εξυπηρετήσουν τις αυξανόμενες εμπορικές και ναυτικές ανάγκες της Ελλάδας. Τον 20ό αιώνα, ο Πειραιάς έγινε το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας και ένα από τα πιο πολυσύχναστα στη Μεσόγειο, διακινώντας πάνω από 20 εκατομμύρια επιβάτες και πολλά εκατομμύρια τόνους φορτίου ετησίως. Σήμερα, το λιμάνι του Πειραιά είναι ένας πολυσύχναστος κόμβος δραστηριότητας με σύγχρονες υποδομές και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις για επιβάτες και φορτίο. Το λιμάνι φιλοξενεί επίσης πολλά μουσεία και ορόσημα που διατηρούν την πλούσια ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Με τη μακρά και λαμπρή ιστορία του, ο Πειραιάς συνεχίζει να είναι ένα σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο στην Ελλάδα, προσελκύοντας επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Η πολιτιστική και ιστορική σημασία του Πειραιά αποδεικνύεται από τη συνεχιζόμενη σημασία του ως κόμβου για το διεθνές εμπόριο και τη μετατροπή του από ένα μικρό λιμάνι σε ένα πολυσύχναστο βιομηχανικό κέντρο. Το αρχαίο παρελθόν της πόλης είναι ακόμα ορατό στα ερείπια των αρχαίων τείχων της και στα ερείπια των Μακρών Τειχών που κάποτε τη συνέδεαν με την Αθήνα. Ο Πειραιάς ήταν ζωτικό μέρος της αθηναϊκής αυτοκρατορίας και χρησίμευσε ως η κύρια ναυτική βάση της Αθήνας κατά τη χρυσή εποχή της. Ο Πειραιάς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και της περιοχής της Μεσογείου. Σήμερα, η πόλη παραμένει ένα σημαντικό κέντρο για τη ναυτιλία, το εμπόριο και το εμπόριο, με ένα ακμάζον λιμάνι που διακινεί εκατομμύρια τόνους φορτίου κάθε χρόνο. Η στρατηγική του θέση στον Σαρωνικό το έχει κάνει πύλη προς το Αιγαίο και όχι μόνο, συνδέοντας την Ελλάδα με τον υπόλοιπο κόσμο. Πέρα από τον οικονομικό αντίκτυπό του, ο Πειραιάς είχε και σημαντικό πολιτιστικό αντίκτυπο. Η πόλη υπήρξε κέντρο τέχνης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας από την αρχαιότητα, και αυτή η κληρονομιά συνεχίζεται σήμερα. Ο Πειραιάς φιλοξενεί πολλά πολιτιστικά ιδρύματα, όπως θέατρα, μουσεία και γκαλερί, που προβάλλουν την πλούσια ιστορία και την καλλιτεχνική κληρονομιά της πόλης. Η ζωντανή ζωή στο δρόμο και οι πολυσύχναστες αγορές παρέχουν επίσης μια ματιά στην καθημερινή ζωή και τις παραδόσεις της σύγχρονης Ελλάδας. Συνολικά, ο Πειραιάς είναι μια πόλη που συνεχίζει να ακμάζει και να εξελίσσεται, ενώ παραμένει ριζωμένη στο αρχαίο παρελθόν και την πολιτιστική της σημασία.
Συμπερασματικά, η ιστορία και η μυθολογία του Πειραιά προσφέρουν ένα παράθυρο στην εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας, οικονομίας και πολιτισμού. Από τις ταπεινές απαρχές του ως μια μικρή πόλη-λιμάνι, ο Πειραιάς εξελίχθηκε σε σημαντικό κέντρο εμπορίου, πολιτικής και θρησκείας, προσελκύοντας εμπόρους, ναυτικούς και προσκυνητές από όλη τη Μεσόγειο. Ακόμη και υπό ξένη κυριαρχία, ο Πειραιάς κατάφερε να διατηρήσει την ξεχωριστή ταυτότητα και τις παραδόσεις του, που συνεχίζουν να εμπνέουν καλλιτέχνες, συγγραφείς και μελετητές μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου, ο Πειραιάς παραμένει μια απόδειξη της διαχρονικής κληρονομιάς της αρχαίας Ελλάδας και της συμβολής της στην παγκόσμια ιστορία.
Οι "Ποσειδώνες" του Αρτεμισίου που βρίσκονται στον Πειραιά
Ο Δίας ή Ποσειδώνας του Αρτεμισίου είναι ένα αριστουργηματικό έργο αρχαίας ελληνικής τέχνης. Πιστεύεται ότι αναπαριστά τον Δία που κραδαίνει μύδρο ή κεραυνό ή τον Ποσειδώνα που κρατά την τρίαινα. Το αντικείμενο που κρατούσε δεν βρέθηκε. Όμως το χάλκινο άγαλμα που ανακαλύφθηκε, θα μπορούσε να αναπαριστά είτε τον Δία είτε τον Ποσειδώνα, διότι δεν ήταν ξεκάθαρο ποιον απεικόνιζε. Έτσι ονομάστηκε "Ο Δίας ή ο Ποσειδώνας του Αρτεμισίου". Σήμερα το χάλκινο αυτό άγαλμα του Δία ή Ποσειδώνα του Αρτεμισίου, μπορεί να το θαυμάσει κάποιος αν επισκεφθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Ο Θεός σε διαστάσεις μεγαλύτερες του σημερινού μέσου ανθρώπου, ύψους 2,09 μέτρων, βρίσκεται σε διασκελισμό με το αριστερό του χέρι να είναι τεντωμένο μπροστά. Το άγαλμα είναι πιθανότατα φιλοτεχνημένο από μεγάλο γλύπτη της πρώιμης κλασικής εποχής (γύρω στα 460 π.Χ.).
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία αντίγραφα του αγάλματος του Αρτεμισίου, που κοσμούν διαφορετικά σημεία του Πειραιά. Καθώς η μια εκδοχή του αγάλματος θέλει να είναι ο Ποσειδώνας και αφού ήταν και είναι ο Πειραιάς η πρωτεύουσα της ελληνικής ναυτιλίας, η ύπαρξή του όχι μία άλλα τρεις φορές, μάλλον θεωρείται δικαιολογημένη. Άλλωστε για τον ίδιο λόγο ο Πειραιάς έχει αποδώσει σε μεγάλο τμήμα της παραλίας του λιμανιού την ονομασία "Ακτή Ποσειδώνος".
Φυσικά εκτός του αντιγράφων αυτών του Ποσειδώνα του Αρτεμισίου, υπάρχουν κι άλλα αγάλματα του αρχαίου Θεού της θάλασσας, που τον αναπαριστούν με διαφορετικούς τρόπους με γνωστότερο τον Ποσειδώνα της Πλατείας Μανίνα.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα το όνομα "Μανίνα" ήταν γνωστό καθώς ονομάτιζε συγκεκριμένη συνοικία της περιοχής γνωστής ως "Καρβουνιάρικα". Λόγω της παραλιακής της θέσης κάποιες φορές αναφέρονταν και ως "Παραλία Μανίνα" ή "Σκάλα Μανίνα" καθώς πολλές προβλήτες παλαιότερα έφεραν την γενική ονομασία "Σκάλα". Το όνομα προέρχεται από τον παλιό Ατμόμυλο του Μανίνα που ήταν γνωστός σε όλο τον Πειραιά, ως "Φάμπρικα του Μανίνα". Ο Ατμόμυλος λοιπόν αυτός, δέσποζε σε όλη την γύρω περιοχή κατά μήκος της Ακτής καταλαμβάνοντας όλη την παράλια έκταση Ιάσωνος - Κανάρη - Μπότσαρη μέχρι την οδό Φλέσσα. Λίγο πιο πίσω από την επιχείρηση του Μανίνα, υπήρχε και το σπίτι του, που ζούσε με την σύζυγό του και την κόρη του. Η οικία του ήταν η πιο πλούσια στην περιοχή. Ο Ατμόμυλος του Μανίνα είχε υποστεί στις αρχές του 20ου αιώνα καταστροφή από φωτιά και έκτοτε υπολειτουργούσε. Η περίπτωση της Πλατείας Μανίνα, θεωρείται μοναδική καθώς η έκταση που καταλαμβάνεται μεταξύ των δύο ρευμάτων του δρόμου (ανόδου - καθόδου), δεν αποτελεί απλώς ένα διακοσμητικό κηπάριο, αλλά μια Πλατεία που όπως βλέπουμε και από τα αναρτημένα πολεοδομικά σχέδια της δεκαετίας του '70, συνεχίζεται να καταγράφεται επίσημα ως "Πλατεία Μανίνα".
Ας δούμε όμως πού βρίσκονται αυτά τα τρία αντίγραφα του Δία ή Ποσειδώνα του Αρτεμισίου. Ξεκινούμε με το πρώτο αντίγραφο που βρίσκεται προ της εισόδου των γραφείων του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς στην Ακτή Μιαούλη 10. Διατηρούμε την ιστορική ονομασία του κτηρίου, που σήμερα βρίσκεται στην ιδιοκτησία της COSCO. Για αυτό το λόγο και η ενημερωτική πινακίδα στη βάση του παρέχει τις απαιτούμενες πληροφορίες στην ελληνική και στην κινεζική γλώσσα. Το δεύτερο αντίγραφο του αγάλματος του Αρτεμισίου βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Τόσο στο διαδίκτυο όπως και σε επίσημες αναφορές της Σχολής, το αντίγραφο αυτό αποδίδεται μόνο στον Ποσειδώνα και αυτό είναι φυσικό αφού δεσπόζει σε χώρο ναυτικής εκπαίδευσης. Τέλος ένα τρίτο αντίγραφο βρίσκεται στην είσοδο του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος. Στο αντίγραφο αυτό η πρωτοτυπία βρίσκεται στο ότι πατά πάνω σε βάθρο που δεν είναι εμφανές, αλλά προσαρμοσμένο πλήρως, ώστε να εναρμονίζεται με το φυσικό του περίγυρο, που αποτελείται από υπολείμματα των πειραϊκών οχυρώσεων.
Γιατί ο Πειραιάς λέγεται και «Πόρτο Λεόνε»;
Ο Πειραιάς μέχρι την Ελληνική Επανάσταση δεν θύμιζε σε τίποτα το λιμάνι που έγινε τα χρόνια που ακολούθησαν . Να φανταστείτε πως το 1834 μετρούσε 150 κατοίκους, ενώ 40 χρόνια μετά, 22.000. Όταν ξεκίνησε η χρήση των ατμόπλοιων και το λιμάνι της Ερμούπολης άρχισε να παρακμάζει, ο Πειραιάς, έγινε το σπουδαιότερο λιμάνι της χώρας, την δεκαετία του 1910.
Το όνομα «Πόρτο Λεόνε» για το λιμάνι του Πειραιά, εμφανίστηκε το 1318, όταν ο Γενοβέζος Πέτρο Βισκόντι, το ανέφερε έτσι σε έναν χάρτη. Γιατί όμως το είπε έτσι; Το λιμάνι κοσμούσε ένα άγαλμα που αναπαριστούσε τον «Λέοντα της Χαιρώνειας», ένα μαρμάρινο γλυπτό ύψους τριών μέτρων, που ήταν επίσης γνωστό και ως ο «Λέων του Πειραιώς».
Έτσι το λιμάνι του Πειραιά για αιώνες, λεγόταν και «Πόρτο Λεόνε». Η παρουσία του αγάλματος στο λιμάνι τερματίστηκε το 1687. Τότε ο ναύαρχος και δόγης της Βενετίας Φραντσέσκο Μοροζίνι, το άρπαξε ως λάφυρο μαζί με άλλα τρία λιοντάρια μικρότερου μεγέθους. Τα μετέφερε στην Βενετία. Από τότε μέχρι και σήμερα, το πάλαι ποτέ έμβλημα του λιμανιού του Πειραιά που συνδέθηκε τόσο πολύ με το δεύτερο όνομά του, κοσμεί την είσοδο του ναυστάθμου της Βενετίας. Πρόκειται για άλλη μια περίπτωση αρπαγής της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, σε μια λίστα που είναι μεγαλύτερη από όσο φανταζόμαστε όλοι.
Τον 19ο αιώνα αποκρυπτογραφήθηκαν μερικά παράξενα σκαλίσματα στο γλυπτό. Ήταν ρούνοι. Ένας μισθοφόρος Βίκινγκ είχε γρατσουνίσει ένα μήνυμα στους ώμους της μεγάλης γάτας πριν από χίλια χρόνια, και παρόλο που έχει ξεθωριάσει πια, μπορεί ακόμα να το δει κανείς σήμερα. Οι ρούνοι είναι σκαλισμένοι σε σχήμα περίτεχνου ειλητάρου με κεφάλι δράκου, με το ίδιο ύφος όπως σε ρουνόπετρες στη Σκανδιναβία.
Όσον αφορά τον πιο γνωστό θρύλο που το συνοδεύει, αναφέρει ότι μια έγκυος Τουρκάλα που το κοίταξε γέννησε τέρας με πρόσωπο λιονταριού, αυτιά λαγού και πόδια ανθρώπινα. Λέγεται, δε, ότι το τερατόμορφο αυτό πλάσμα αμέσως μετά τη γέννησή του έβγαζε κραυγές όμοια με σκύλο. Ο μύθος αναφέρει ότι οι τουρκικές αρχές, διέταξαν τη θανάτωσή του ενώ δεν επέτρεψαν την ταρίχευσή του και την αποστολή του στη Γαλλία προς μελέτη.
Το αντίγραφο του λιονταριού βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά στην περιοχή Χατζηκυριάκειοι κοντά στην ακτή του Πειραιά. Σήμερα στον Πειραιά υπάρχουν τρία λιοντάρια ακόμα εκτός του αντιγράφου. Είναι το μεγάλο λιοντάρι του Μοσχάτου που βρίσκεται στο ισόγειο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιώς και δύο ακόμα που ήταν στην είσοδο του παλαιού Αρχαιολογικού Μουσείου επί της οδού Φιλελλήνων.
Για να καταγράψετε αυτήν την κρύπτη, οι geocachers ΠΡΕΠΕΙ να τραβήξουν/αναρτήσουν 2 φωτογραφίες του εαυτού τους (κάτι προσωπικό σας με το ψευδώνυμό σας) - την πρώτη με τον Ποσειδώνα σε δεδομένες συντεταγμένες στο παρασκήνιο και τη δεύτερη σύμφωνα με δική σας επιλογή με ένα εκ των αγαλμάτων του λιονταριού που αναφέρονται στο παραπάνω κείμενο. Τα αρχεία καταγραφής χωρίς τις απαιτούμενες φωτογραφίες θα διαγραφούν.
Piraeus
Piraeus is a port city located in the region of Attica, Greece. The city has a long and storied history, dating back to ancient times. It was an important center for trade and commerce in the ancient world, and its significance continued through the Roman and Byzantine empires, as well as during the Ottoman era. In addition to its historical importance, Piraeus is also steeped in mythology.
Exploring the legends and folklore associated with Piraeus offers an insightful glimpse into the beliefs and values of the ancient Greeks. The mythology of Piraeus is steeped in tales of gods and heroes, with many stories recounting godly encounters and folkloric beliefs. One of the most famous myths involves the god Apollo, who was believed to have landed in Piraeus after a long journey from Delphi. According to the myth, Apollo was seeking a place to establish an oracle, and he found it in Piraeus. The god was so pleased with the location that he established a temple there, which became a center of worship for centuries to come. Another myth involving Piraeus tells the story of the hero Theseus, who is said to have landed in Piraeus after slaying the Minotaur in Crete. Theseus is believed to have established a cult in Piraeus to honor the god Poseidon, who was believed to have aided him in his quest. The mythology of Piraeus offers an intriguing glimpse into the religious beliefs and cultural values of the ancient Greeks. These stories were not merely entertainment; they were an integral part of Greek society, shaping the way people thought and behaved. By exploring the mythology of Piraeus, we can gain a deeper understanding of the ancient Greeks and their complex relationship with the divine.
The Port City of Piraeus, located in the Saronic Gulf, has a significant historical and commercial importance dating back to the 5th century BC. Piraeus port development started in the 5th century BC when it became the main port for Athens, the center of ancient Greek civilization. Piraeus port was used for trade and military purposes and played a crucial role in the Athenian Empire. Over the centuries, Piraeus port has undergone several modern infrastructure updates to keep up with the changing times. In the 19th century, the port was expanded, and new docks were constructed to accommodate the growing commercial and naval needs of Greece. In the 20th century, Piraeus became the largest port in Greece and one of the busiest in the Mediterranean, handling over 20 million passengers and several million tons of cargo annually. Today, Piraeus port is a bustling hub of activity with modern infrastructure and state-of-the-art facilities for passengers and cargo. The port is also home to several museums and landmarks that preserve the city’s rich history and cultural heritage. With its long and illustrious history, Piraeus continues to be a significant economic and cultural center in Greece, attracting visitors from all over the world.
The cultural and historical significance of Piraeus is evidenced by its continued importance as a hub for international trade and its transformation from a small port city into a bustling industrial center. The city’s ancient past is still visible in the ruins of its ancient walls and the remains of the Long Walls that once connected it to Athens. Piraeus was a vital part of the Athenian empire and served as the main naval base for Athens during its golden age. Piraeus played a crucial role in the economic development of Greece and the Mediterranean region. Today, the city remains an important center for shipping, trade, and commerce, with a thriving port that handles millions of tons of cargo each year. Its strategic location on the Saronic Gulf has made it a gateway to the Aegean Sea and beyond, connecting Greece to the rest of the world. Beyond its economic impact, Piraeus has also had a significant cultural impact. The city has been a center of art, literature, and philosophy since ancient times, and this legacy continues today. Piraeus is home to many cultural institutions, including theaters, museums, and galleries, that showcase the city’s rich history and artistic heritage. Its vibrant street life and bustling markets also provide a glimpse into the daily life and traditions of modern Greece. Overall, Piraeus is a city that continues to thrive and evolve, while remaining rooted in its ancient past and cultural significance.
In conclusion, the history and mythology of Piraeus offer a window into the evolution of ancient Greek society, economy, and culture. From its humble beginnings as a small port town, Piraeus grew to become a major center of trade, politics, and religion, attracting merchants, sailors, and pilgrims from all over the Mediterranean. Even under foreign rule, Piraeus managed to preserve its distinct identity and traditions, which continue to inspire artists, writers, and scholars to this day. As such, Piraeus remains a testament to the enduring legacy of ancient Greece and its contribution to world history.
The "Poseidons" of Artemisiou located in Piraeus
Zeus or Poseidon of Artemisius is a masterpiece of ancient Greek art. It is believed to represent Zeus wielding a myrrh or thunderbolt or Poseidon holding a trident. The object he was holding was not found. But the bronze statue that was discovered could represent either Zeus or Poseidon, because it was not clear who it depicted. Thus he was called "Zeus or Poseidon of Artemisia". Today, this bronze statue of Zeus or Poseidon of Artemisius can be admired if one visits the Archaeological Museum of Athens. The God in dimensions larger than today's average man, 2.09 meters tall, is striding with his left arm stretched out in front. The statue is probably the work of a great sculptor of the early classical period (around 460 BC).
So far there are three copies of the statue of Artemisius of Evia, adorning different parts of Piraeus. As one version of the statue wants to be Poseidon and since Piraeus was and is the capital of Greek shipping, its existence not once but three times is probably considered justified. After all, for the same reason, Piraeus has given a large part of the beach of the port the name "Poseidon Beach".
Of course, apart from the copies of Poseidon of Artemisius, there are other statues of the ancient God of the sea, which represent him in different ways, the most famous being the Poseidon of Manina Square.
From the middle of the 19th century the name "Manina" was known as it named a specific district of the area known as "Karvouniarika". Due to its coastal location, it was sometimes referred to as "Manina Beach" or "Skala Manina" as many piers used to have the general name "Skala". The name comes from the old Steammill of Manina which was known throughout Piraeus, as "Fabrica tou Manina". Atmomylos, therefore, dominated the entire surrounding area along the coast, occupying the entire coastal stretch of Iasonos - Kanari - Botsari up to Flessa Street. A little further back from Manina's business, there was also his house, where he lived with his wife and daughter. His house was the richest in the area. At the beginning of the 20th century, the Steam Mill of Manina was destroyed by fire and has been under-functioning ever since. The case of Manina Square is considered unique as the area occupied between the two streams of the street (uphill - downhill), is not just a decorative garden, but a Square which, as we can see from the posted urban planning plans of the 70s, it continues to be officially recorded as "Manina Square".
But let's see where these three copies of Zeus or Poseidon of Artemis are located. We start with the first copy located in front of the entrance to the offices of the Piraeus Port Authority at 10 Miaouli Beach. We preserve the historical name of the building, which is currently owned by COSCO. For this reason, the information sign at its base provides the required information in Greek and Chinese. The second copy of the statue of Artemisius is located within the premises of the Naval Cadet School. Both on the internet and in official reports of the School, this copy is attributed only to Poseidon and this is natural since it dominates in the area of naval education. Finally, a third copy is located at the entrance of the Naval Museum of Greece. In this copy, the originality lies in the fact that it steps on a pedestal that is not visible, but fully adapted to harmonize with its natural surroundings, which consist of the remains of the Piraeus fortifications.
Why is Piraeus also called "Porto Leone"?
Until the Greek Revolution, Piraeus was nothing like the port it became in the years that followed. Imagine how in 1834 it counted 150 inhabitants, while 40 years later, 22.000. When the use of steamships began and the port of Ermoupolis started to decline, Piraeus became the most important port of the country in the 1910s.
The name "Porto Leone" for the port of Piraeus appeared in 1318, when the Genovese Petro Visconti mentioned it as such on a map. But why did he say that? The harbor was adorned with a statue representing the "Lion of Chaeronea", a three-meter high marble sculpture, also known as the "Lion of Piraeus".
Thus the port of Piraeus was also called "Porto Leone" for centuries. The presence of the statue in the port was terminated in 1687. Then the admiral and Doge of Venice Francesco Morosini, seized it as booty along with three other lions of a smaller size. He took them to Venice. Since then, the once emblem of the port of Piraeus that was so closely associated with its second name, adorns the entrance to the naval base of Venice. This is another case of grabbing Greece's cultural heritage, in a list that is longer than we all imagine.
In 19th century that some strange carvings on the sculpture were deciphered. They were runes. A Viking mercenary had scratched a message on the big cat’s shoulders a thousand years ago, and though weathered and faded, it can still be seen today. The runes are carved in the shape of an elaborate lindworm dragon-headed scroll, in much the same style as on runestones in Scandinavia.
Travelers and sailors over the centuries have created several legends about the lion. One of these says that a pregnant turkish woman looked at the statue and then gave birth to a monster with the face of a lion, rabbit’s ears and human legs, which cried out like a dog. At that time, it is said that turkish authorities ordered that the newborn be killed, and did not allow the baby’s burial, sending it to France for study.
The replica of the lion is located at the entrance of the port of Piraeus in the area of Hatzikyriakeiο near the Piraeus coast. Today in Piraeus there are still three lions apart from the replica. It is the large lion of Moschato located on the ground floor of the Archaeological Museum of Piraeus and two more which were at the entrance of the old Archaeological Museum on Filellinon Street.
To log this Virtual Cache, geocachers MUST take/post 2 photos of themselves ( your personal thing with your nick ) - the first one with the Poseidon at given coordinates in background and the second one according own choice with one of the statues of lion mentioned in the text above. Logs lacking the required photos will be deleted.
http://pireorama.blogspot.com/2009/07/blog-post_10.html
https://www.vikingrune.com/2008/11/piraeus-lion/
Virtual Rewards 4.0 - 2024-2025
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between January 17, 2024 and January 17, 2025. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 4.0 on the Geocaching Blog.