De cache is venoemd naar het nabij gelegen voormalige kasteel en ridderhofstad Den Engh te Vleuten, gemeente Utrecht.
De eerste vermelding van het kasteel dateert uit 1259. Den Engh lag ten oosten van het dorp Vleuten en werd in 1536 als ridderhofstad erkend. De Heren van den Engh (achternamen uten Engh, van den Engh) hadden als lid van de Ridderschap (adel) van Utrecht zitting in de Staten van Utrecht.
Frederick uten Engh (Frederick Uuyten Engh) tekende tijdens het beleg van kasteel Vredenburg in de stad Utrecht in 1576/1577 mede de financiële stukken voor de kosten. Hij vertegenwoordigde met zijn handtekening de Ridderschap bij de Satisfactie van Brussel (9 oktober 1577), waarbij de Staten van Utrecht Willem van Oranje als hun stadhouder erkenden en bij de Unie van Utrecht (23 januari 1579).
In 1813 kocht de Utrechtse koopman Hendrik Ravee de ridderhofstad. Tot 1833 bleef hij Heer van Den Engh. Bij de Heerlijkheid hoorden drie grondgebieden van 24, 15 en 7 morgen (1 morgen is ruim 80 are) in de omgeving en een bank in de Hervormde kerk van Vleuten. In 1898 werd het (grotendeels) kasteel gesloopt en werden de stenen verkocht. In 1903 stond vermoedeijk alleen het poortgebouw aan de brug er nog. In 2019 rest nog een omgracht eilandje. Inmiddels is op de voormalige ridderhofstad in de bijbehorende boerderij een restaurant gevestigd.