Zapraszamy na górską wędrówkę po rezerwacie przyrody

Pilsko!

Rezerwat przyrody Pilsko został utworzony w roku 1971 na podstawie zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 13 października 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. Wówczas rezerwat zajmował jedynie 15,41 ha i należał do najmniejszych rezerwatów chroniących zbiorowiska leśne Karpat, był najmniejszym chroniącym bór górnoreglowy świerka. Jest to niewiele w porównaniu z dzisiejszą powierzchnią rezerwatu – 105,21 ha. Powiększenie rezerwatu, a dokładnie połączenie z ówczesnym rezerwatem Pięć Kopców, miało miejsce 5 stycznia 2005 r. na podstawie rozporządzenia Wojewody Śląskiego.

Rezerwat Pilsko powstał w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych, zbliżonych do naturalnych, fragmentów świerczyny górnoreglowej oraz ekosystemów nieleśnych, kosodrzewiny i muraw krzewinkowych wraz z ich całym bogactwem gatunkowym. Rezerwat obejmuje tereny leśne oraz murawowe położne na północnych stokach góry Pilsko, od samej granicy państwa. Położony jest w obrębie ewidencyjnym Korbielów, gminie Jeleśnia, powiecie żywieckim, województwie śląskim. Charakterystyczne cechy tego rezerwatu, to strome stoki z borem górnoreglowym oraz liczne i zwarte płaty kosodrzewiny.

!!!UWAGA!!!

Pamiętaj, że po rezerwacie można poruszać się tylko po wyznaczonych trasach. Są to pieszy czerwony szlak turystyczny (Główny Szlak Beskidzki) oraz pieszy żółty szlak turystyczny prowadzący od Schroniska PTTK na Hali Miziowej na kopułę Pilska.

Pamiętaj też o obowiązujących zasadach zachowania w rezerwatach przyrody, bo w nich człowiek jest tylko gościem ;), a więc nie schodzimy ze szlaków, nie uszkadzamy roślin, nie płoszymy zwierząt, nie zbieramy grzybów, a także nie wprowadzamy psów, gdyż nawet jeśłi nie hałsują to zostawiają one na bardzo długo trwały zapach, który stanowi czynnik stresujacy dla zamieszkujacych rezerwat dzikich zwierząt (na Pilsku mamy te najcenniejsze - w tym rysia i wilka). Na spacer z ukochanym czworonogiem, świadomi przestrzegania przepisów i potrzeb ochrony przyrody, wybierajmy zawsze miejsca poza rezerwatami - jest ich z pewnością dużo więcej niż takich szczególnych obszarów chronionych jak rezerwaty.
Przyroda z pewnością podziękuje za świadomosć i wyrozumiałosć, odwdzięczając się swoim pięknem, a kto wie, może przy odrobinie szczęścia zobaczymy na Pilsku zerkajacego na nas z ukrycia płochliwego rysia ;)

Fragment żółtego szlaku turystycznego

Kulminacja góry Pilsko leży już po stronie Słowacji, na wysokości 1557 m n.p.m. Sam rezerwat natomiast sięga do wysokości 1500 m n.p.m. To drugi co wysokości po Babiej Górze najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego.

Trochę faktów na temat wartości przyrodniczych rezerwatu

Poza walorami typowo wysokogórskich terenów leśnych, w tym nieskażonym powietrzem, maszerując czerwonym szlakiem, przechodzimy przez urokliwy potok Glinna, którego szum i widok w otoczeniu górnej granicy lasu, ukoi każdego. Rezerwat stanowi ostoję dla dużych drapieżników – wilka i rysia. Niejednokrotnie odwiedzany jest też przez niedźwiedzie brunatne, które raczej traktują go jako przystanek na trasie.

W rezerwacie stwierdzono m in. ponad 220 gatunków roślin naczyniowych, 70 gatunków ptaków (w tym szczególnie cenne, jak głuszec czy dzięcioł trójpalczasty) i 70 gatunków owadów. Bogactwo przyrodnicze rezerwatu aż kipi.

Cały teren rezerwatu Pilsko położony jest w granicach dwóch obszarów Natura 2000, tj. obszaru ptasiego Beskid Żywiecki PLB240002 oraz siedliskowego Beskid Żywiecki PLH240006.

Przypominamy o roli martwego drewna w lesie!!!

Czy leżące, czy stojące, próchniejące i rozsypujące się drewno, nigdy nie marnuje się w przyrodzie. To miejsce występowania potężnej liczby stworzeń (mikroorganizmów, grzybów, mchów, porostów, ptaków oraz wielu gatunków owadów). Martwe kłody gromadzą wilgoć, czym stwarzają dogodne miejsca dla kiełkowania roślin. Wiele nasion drzew wybiera martwe kłody jako początek swej długiej historii życia.

Odwiedzając rezerwat przyrody Pilsko, zatrzymaj się przy martwej kłodzie i zwróć uwagę, czy określenie „martwa” jest zasadne!

„Martwa kłoda świerkowa”

Karpa korzeniowa wykorzystana przez młode świerki

Skrytką opiekuje się Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Katowicach.