Nieistniejący już fort XII Antoninów (Utrata) powstał w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Warszawa. Został wybudowany pomiędzy rokiem 1885 a 1890. Znajdował się na terenie pomiędzy końcem ulic Nieświeskiej, Utrata a Kanałem Bródnowskim i ul. Bardowskiego.
Składał się z dwóch wałów – wyższego, na którym umiejscowione były stanowiska artylerii, oraz mniejszego przeznaczonego dla piechoty. Wewnątrz znajdowały się murowane koszary dla załogi fortu. Otoczony był mokrą fosą połączoną z przepływającym obok Kanałem Bródnowskim. Wejście do fortu odbywało się przez most umieszczony po lewej stronie koszar. Fort został ulokowany niedaleko folwarku Antoninów i folwarku Utrata, stąd dwie różne nazwy. Okoliczny teren był bardzo podmokły, a jednocześnie fort umieszczono niedaleko linii kolejowej, której miał bronić. Fort podlegał rozkazowi z 31 stycznia 1909 roku o likwidacji twierdzy, w wyniku czego został zniszczony. Obecnie miejsce, gdzie się znajdował to zarośnięty teren z pozostałościami dawnych bocznic kolejowych prowadzących do jednostki wojskowej i magazynów, a jedynym widocznym śladem lokalizacji fortu jest przebieg Kanału Bródnowskiego, który omijał go na północy.
Ciekawostka – do fortu prowadziła droga forteczna, której fragmentem jest dziś ulica Księżnej Anny na odcinku od skrzyżowania z ul. Rzeczną aż do torów kolejowych. W przeszłości łączyła się z obecną ulicą Podskarbińską, która stanowiła z kolei dojazd do innego fortu - Fortu XI „Grochów”
Niemiecka mapa z 1914 roku w skali 1:25 000 [Mapster]