Marysin (Wawerski) to nazwa osiedla położonego na wschodnich rubieżach Warszawy, w północnej części dzielnicy Wawer. Obejmuje on obszar położony mniej więcej pomiędzy ul. Czecha od południa, linią kolejową do Otwocka od zachodu, ul. Marsa i granicę terenu wojskowego w Rembertowie od strony północnej oraz terenem leśnym wzdłuż ul. Kościuszkowców od strony wschodniej. Wśród warszawskich geokeszerów obszar ten znany jest jako lokalizacja długiego zagadkowego traila z serii "Story of Warsaw".
Historycznie okoliczne tereny wchodziły w skład tzw. dóbr zastowskich – od wsi Zastów, obecnie osiedle na terenie dzielnicy Wawer – które w pierwszej połowie XVII wieku weszły w skład dóbr wilanowskich. Na początku XIX wieku w tym rejonie znajdowały się liczne cegielnie, a na interesującym nas obszarze utworzyły się dwie wsie – mniej więcej wzdłuż ob. ul. Korkowej znajdowała się wieś Czaplowizna, której nazwa wzięła się od nazwiska dzierżawcy Józefa Czaplickiego, zaś w rejonie ob. ul. Kościuszkowców rozlokowała się wieś Glinki, której nazewnicze nawiązanie do wydobycia gliny jest wręcz oczywiste. Po przeprowadzeniu linii kolejowej nadwiślańskiej – ob. kolej otwocka – liczba mieszkańców w okolicy zaczęła rosnąć, z czym związane było też pojawienie się nowych obiektów, takich jak Las Matki Mojej, kościół sióstr felicjanek oraz żydowski ośrodek wypoczynkowy "Różyczka", założony z inicjatywy Janusza Korczaka. Grunta wsi rozparcelowano i powoli zabudowywano nowymi domami. W nawiązaniu do Marysieńki Sobieskiej, żony Jana III Sobieskiego, twórcy tzw. klucza wilanowskiego, zaczęła rozpowszechniać się nazwa Marysin.
Okres II wojny światowej w szczególny sposób objął rejon Marysina. W 1939 roku z wieży kościoła felicjanek ostrzał Warszawy obserwował sam Adolf Hitler, a kilka tygodni później w pobliżu założono Cmentarz Ofiar Wojny. W 1940 roku wychowankowie Janusza Korczaka po raz przyjechali do "Różyczki" na wakacje, a kolejne lata spędzili zamknięci w getcie, aż ostatecznie wszyscy nie trafili do obozu zagłady w Treblince. W 1944 roku wieś ucierpiała dodatkowo od ostrzału artyleryjskiego, zarówno rosyjskiego, jak i niemieckiego po zajęciu obszaru przez Armię Czerwoną, w związku z czym trzeba było zlikwidować znakomity punkt orientacyjny – wysoka wieża kościoła została wysadzona w powietrze. W 1951 roku Marysin został włączony w granice Warszawy i powoli rozwijał się jako jednorodzinna okolica z nielicznymi warsztatami i zakładami pracy. Bardziej znacząca zmiana nadeszła dopiero na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, kiedy wybudowano osiedle mieszkalne "Marysin Wawerski" z kilkunastoma niskimi i wysokimi blokami mieszkalnymi oraz lokalnym centrum usługowym. W latach 90. XX wieku nadeszły zmiany ustrojowe, a wraz z nimi miejsce starych zakładów pracy i lichych warsztatów zajęły nowe sklepy wielkopowierzchniowe, centrum targowe oraz osiedla mieszkaniowe, które wciąż powstają w rejonie "wysokiego" Marysina. Na Marysinie "niskim" dominuje zaś zabudowa jednorodzinna. Mieszkańcy cenią sobie dostęp do usług, dobrą komunikację z centrum miasta oraz dostęp do obszernych terenów rekreacyjnych i leśnych.
Marysin (Wawerski) will be soon described in English...