SŁOWIŃSKIE LEGENDY
Zapadnięty zamek
Wieś Smołdzino leży u stóp wzniesiena zwanego Rowokół. W miejscu tego wzniesienia stał kiedyś okazały zamek. Mieszkała w nim księżniczka wraz ze swoją służbą. Otaczała się przepychem pokazując w ten sposób swoja władzę. Była bogata dumna i wyniosła. Zamek zawsze był dobrze zaopatrzony w pożywienie. Okoliczna ludność i tak biedna , z roku na rok ubożała coraz bardziej oddając księżniczce mięso, ryby, zboże jako daninę. Ziemia nie chciała juz rodzić a zwierząt było coraz mniej.
Aż przyszedł rok ogromnej klęski. Żniwa były bardzo marne i wszyscy cierpieli głód. Tylko księżniczka była spokojna, jej zapasy jedzenia wystarczyłyby na kilka lat. Wydawała pieniądze na kosztowności, zabawy uciechy, ale mimo tego była wiecznie niezadowolona. Była zła i zaborcza. Chłopi dobrze o tym wiedzieli, wyzyskiwała ich nakładając ogromne ciężary.
Teraz jednak gdy nadszedł głód i bieda , uradzili, że pójdą do księżniczki błagać o litość. - Trzeba spróbować, może coś zdziałamy - odezwało się kilka głosów. Wybrano kilku przedstawicieli i wysłano ich do zamku.
Zdziwiona księżniczka nie spodziewała sie chłopów, ale mimo tego nakazała ich wpuścić. Przestraszeni, nędznie ubrani stanęłi przed swoja zaborczą władczynią.
- Przyszliśmy miłościwa Pani aby was prosić o pomoc. Nie mamy ani ryby ani mąki, nie mamy zboża. Plony były bardzo liche i nie mamy jak przetrwać zimy. Przyszliśmy prosić o pomoc, dajcie choć troche śledzia z zamkowych piwnic.
- Co? Mam wam dac sledzie?! Żądacie ode mnie jedzenia?! Zaniedbujecie swoje obowiązki nie dajecie mi bydła i jeszcze prosicie o pomoc?
Nigdy ! niedoczekanie, nic wam nie dam! Służba wyrzuciła chłopów z zamku. Księżniczka sama do siebie powtarzała oburzona :
- Nigdy ! nic im nie dam !
Z Szyderczym uśmiechem wydała rozkaz by beczki ze śledziami, których i tak by nie zjadła utopić w morzu. Chłopi, pełni goryczy, smutni wracali do domów. Kiedy byli juz daleko od zamku nagle ziemia pod nimi zadrżała. Usłyszeli huk i trzask. Odwrócili się i zobaczyli jak zamek zapada się pod ziemię.
Księżniczka w powozie zaprzężonym w konie chciała uciec, ale ją też pochłonęła ziemia.
- To kara boska za brak litości - szeptali przerażeni wieśniacy. Zamek zamienił się w kolistą górę, otoczona rowem. Z czasem okoliczni mieszkańcy nazwali ja Rowokół
Magia 3D
Dzisiaj przedstawię Wam klasę zagadek, polegających na odgadywaniu, jaki trójwymiarowy obiekt został przedstawiony na dwuwymiarowym obrazku. Jednak żeby rozpoznać kształt, należy nauczyć się patrzeć na rysunek w specjalny sposób. Dopiero wtedy pozorny chaos rozpadnie się na kilka warstw, część się przesunie w dal, część przybliży i ku zaskoczeniu wszystkich nagle okaże się, że patrzymy na… Tower Bridge albo kotka.
W jaki sposób patrzeć, żeby widzieć?
Polecam na początek następujące ćwiczenie: narysuj na kartce jakiś nieskomplikowany kształt, np. okrąg. Popatrz na niego z odległości 15 centymetrów, robiąc lekkiego zeza. Zauważ, że teraz widać dwa koła. Mniej więcej w taki sposób należy przyglądać się stereogramom. Jeśli nie wyjdzie Ci za pierwszym razem, nie zniechęcaj się – widzenia trójwymiarowego naprawdę można się nauczyć. Żeby osiągnąć sukces, nie należy skupiać się na szczegółach, a raczej patrzeć na obraz jak na całość. Można też wydrukować rysunek, a kartkę z nim jak najszybciej przybliżać i oddalać od oczu, do skutku – wtedy zatraca się możliwość odróżnienia małych komponentów i automatycznie wchodzimy w tryb widzenia 3D.
Zobaczysz?
Will You See?
3D magic
Today I present to you a class of riddles, based on guessing, which three-dimensional object was presented on a two-dimensional picture. However, to recognize the shape, you must learn to look at the drawing in a special way. Only then will the seeming chaos disintegrate into several layers, some will move away, some will zoom in and, to everyone's surprise, it will suddenly turn out that we are looking at ... Tower Bridge or a cat.
How do you look to see?
First, I recommend the following exercise: draw a simple shape on a piece of paper, such as a circle. Look at him from a distance of 15 centimeters, making a slight squint. Note that now you can see two wheels. More or less, one should look at stereograms in this way. If you do not get out the first time, do not be discouraged - three-dimensional view can really be learned. To achieve success, do not focus on the details, but rather look at the picture as a whole. You can also print a drawing, and the card with it as soon as possible to zoom in and out of the eyes, to the effect - then you lose the ability to distinguish small components and automatically enter the 3D view mode.