LIGGING, HERKOMST VAN DE NAAM
Kasteel ten Hove is gelegen ten westen van het dorp Grathem dat deel uitmaakt van de gemeente Leudal. Het Kasteel is ook bekend onder de namen "Bormanshuis" en "Puytlinkshof" naar de familienamen van vroegere bewoners. Volgens overlevering zou er op de plaats van het kasteel in 1210 al een versterkte burcht hebben gestaan die in 1340 zou zijn verwoest door brand. De gewelven in de kelder van het huidige hoofdgebouw zouden restanten bevatten van deze verwoeste voorloper. De eerste officiële vermelding is echter pas in de 15e eeuw.
BESCHRIJVING VAN HET KASTEEL
Het kasteel omvat een uit twee verdiepingen bestaand rechthoekig, bakstenen hoofdgebouw met haaks daarop een westvleugel en aan de noordzijde een nederhof. Het hoofdgebouw heeft een classicistische uitstraling en is voorzien van een consolefries uit 1680. Onder het hoofdgebouw bevindt zich een 14e of 15e-eeuwse kelder met tongewelven. De westvleugel, in de 17e eeuw door Willem De Borman gebouwd, heeft een maniëristische topgevel. Rond 1680 is aan de binnenhof van het hoofdgebouw een poortgebouw en een rechthoekig hoektorentje gebouwd, alle in dezelfde stijl als het hoofdgebouw. Op het dak van de poortvleugel een dakruitertje, het hoektorentje is voorzien van een tentdak met daarop een lantaarnvormige duiventil. De vensteromlijstingen uit natuursteen zijn in de 18e eeuw aangebracht. In het hoofdgebouw bevindt zich een 17e-eeuwse Ionische schouw. Tevens zijn er aan weerszijden van de schouw enkele behangselschilderingen te bewonderen. Het hoofdgebouw, de westvleugel en poortgebouw met hoektorentje zijn gedeeltelijk omgracht. Oorspronkelijk had het kasteel een dubbele omgrachting. De nederhof is een gebouw met drie vleugels om een binnenplaats. In de oostvleugel bevindt zich de toegangspoort. Het geheel stamt uit de 17e eeuw. Het huidige hoofgebouw dateert uit de zeventiende en achttiende eeuw en vertoont kenmerken van de Maaslandse Renaissance. Het Kasteel wordt tegenwoordig gebruikt als woning.
GESCHIEDENIS EN BEWONERS
1480: De eerst bekende bewoner zou de ridder Geurt van de Bongert zijn geweest. Ondanks zijn omgrachtingen en versterkingen is aan het kasteel in het verleden geen riddermatigheid toekenbaar.
1609: Het huidige hoofdgebouw dateert uit het begin van de 17e eeuw en is waarschijnlijk gebouwd door jonkheer Willem De Borman, heer van Grathem, en zijn vrouw Margaretha van Waes. Getuige hiervan is een in het huis Ten Hove aanwezige gedenksteen waarop het jaartal 1609 en de familiewapens van De Borman en van Waes zichtbaar zijn. 1650:Hetzelfde familiewapen is ook te vinden op de monumentale grafzerk in het torenportaal van de parochiekerk, de RK Kerk Sint Severinus in Grathem.
1664: Willem De Borman bouwde in het midden van de 17e eeuw de westvleugel aan het hoofdgebouw.
1680: het eigendom van het kasteel ging over aan Arnold Christoffel Puytlinck ter Biest. Hij zorgde voor verdere uitbreidingen van het kasteel en gaf er een classicistisch uiterlijk aan. Na de Puytlincks werd het kasteel achtereenvolgens bewoond door de families Van Bonninghausen, De Lom, en De Brialmont en aan het eind van de 18e eeuw door de familie De Bounam de Ryckholt, nadat Jean-Baptist De Rijckholt het in 1792 van een tante had geërfd. De familie De Bounam verbleef er vier generaties lang. Na Jean-Baptist volgde Adolphe (gehuwd met Mechtildid Van Voorst tot Voorst), Louise (gehuwd met Leopold Van Voorst tot Voorst) en Adèle (gehuwd met Frans Vos de Wael).
1922: Hier verhuisde het laatste echtpaar en kwam er een eind aan vijf eeuwen adellijke bewoning van het kasteel.
1925: Het kasteel stond te koop. Nieuwe eigenaar werd een boer uit Grathem die de ruimten van het kasteel gebruikte voor opslag van zijn oogst.
1933: Het kasteel kreeg een geheel nieuwe bestemming en werd het ingericht als nonnenklooster annex bejaardenverzorgingscentrum. Later werd het nog gebruikt als kleuterschool.
1944: Het kasteel loopt een behoorlijke oorlogsschade op en raakt het na de oorlog, na jarenlange leegstand, in verval.
1961: Wordt het aangekocht door een verzekeringsmaatschappij en wordt het gerestaureerd om er een vakantieoord voor de kinderen van de personeelsleden van te maken. Later wordt het verhuurd aan een horecabedrijf.
1992: Het kasteel is weer in particuliere handen en vinden er weer de nodige restauraties plaats. De voorhof is recentelijk verbouwd tot appartementen.