Historia. Cerkiew greckokatolicka p.w. Świętej Paraskewii z 1786 r. Po 2 wojnie światowej do 1997 r. kościół rzymskokatolicki MB Nieustającej Pomocy. Obecnie ponownie świątynia greckokatolicka. Przebudowa prezbiterium w latach 60 XX w. wg projektu Witolda Popławskiego.
Budowa i wyposażenie. Drewniana cerkiew konstrukcji zrębowej. Orientowana. Trójdzielna, typ łemkowski północno – zachodni. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie z boczną zakrystią. Wieża konstrukcji słupowo – ramowej z izbicą i kruchtą w przyziemiu. Zwieńczona hełmem baniastym ze ślepą latarnią. Dachy namiotowe, łamane potrójnie i podwójnie, kryte blachą. Zwieńczone wieżyczkami z hełmami baniastymi ze ślepymi latarniami. Wewnątrz stropy w nawie i prezbiterium to pozorne sklepienia kopulaste, a w babińcu strop płaski z fasetami. Chór muzyczny nadwieszony o prostej linii parapetu. Zachowany portal w kształcie tzw. łuku trójlistnego. Polichromia figuralna i ornamentalna z 1938 r. Ikonostas późnobarokowy z XVIII w. Ołtarz główny z XIX w. Dwa ołtarze boczne barokowe. Ikona z XV w. pochodząca z cerkwi w muzeum w Sanoku. Ogrodzenie w postaci kamiennego muru z dwoma bramami. Drewniany krzyż upamiętniający 1000 lecie chrztu na Rusi.
Skrytka:Mały PET zawiera tylko logbook.