Schronisko dla Nieletnich w Szczecinie funkcjonuje od 1 lutego 1949 r. Do roku 1951 istniejące na terenie Polski Schroniska dla Nieletnich podlegały Ministerstwu Oświaty i Wychowania. Opiekę nad szczecińskim schroniskiem sprawowało Kuratorium Okręgu Szkolnego w Szczecinie. Zmieniło się to z dniem 15.09.1951r. kiedy to organem prowadzącym zostało Ministerstwo Sprawiedliwości, które pieczę nad schroniskiem sprawuje do dnia dzisiejszego.
Pierwszą siedzibą Schroniska dla Nieletnich w Szczecinie był budynek mieszczący się przy ulicy Łabędziej 15. Pod koniec 1950 r. schronisko zostało przeniesione do budynku przy ulicy Pokoju 77. Następna zmiana lokalowa nastąpiła w październiku 1952 roku, gdy do dyspozycji schroniska oddano gmach przy ulicy Droga do Bezrzecza (aktualnie jest to ulica Modra 11). Budynki te nie posiadały odpowiednich zabezpieczeń uniemożliwiających ucieczkę nieletnim. Dopiero w 1962 roku zainstalowano kraty w oknach, a w 1968 roku otaczający teren schroniska niski, drewniany płot zastąpiono betonowym murem. W późniejszych latach budynek wyposażono w nowoczesny system monitorujący.
Schronisko dla Nieletnich w Szczecinie od początku swojej działalności, prowadzi szkolenia zawodowe. Od 1963 roku na terenie Schroniska funkcjonuje Szkoła Podstawowa, natomiast w 1974 roku powołano pierwsze klasy Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Według przeprowadzonej w 1999 roku reformy szkolnictwa, młodzież przebywająca w placówce z dniem 01 września 99 r. rozpoczęła naukę w nowopowstałej Szkole Podstawowej nr 75, Gimnazjum nr 41 oraz Zasadniczej Szkole Zawodowej.
Pod koniec lat 70 powstał nowy budynek warsztatów szkolnych, a dawne warsztaty przebudowano na pralnie. Wiek XX przyniósł ze sobą wiele korzystnych zmian. Nastąpił remont generalny schroniska. Wychowankowie zaangażowali się w modernizację budynku i swoją własnoręczną pracą odnowili sypialnie. Wyremontowane zostały również klasy szkolne oraz kuchnia. Renowacji poddano hol i korytarze. Kotłownie tradycyjną zastąpiono gazową, wymieniono ramy okienne, odnowiono elewację budynku, dach poddano naprawie. Zainstalowano również system kanalizacyjny. Wybudowano patio, a teren schroniska ozdobiono bujną roślinnością. Wyremontowano gabinet lekarski i dentystyczny, na terenie schroniska powstała również dobrze wyposażona siłownia dla wychowanków.
W ostatnich latach również w funkcjonowaniu internatu zaszło wiele zmian. W momencie jego utworzenia i w późniejszym czasie chłopcy mieli do dyspozycji jedynie przepełnione dwunasto i trzynastoosobowe sypialnie, jedną wspólną toaletę oraz świetlicę. Sytuacja internatu uwarunkowana była brakiem finansów na niezbędne remonty oraz z faktem, iż część budynku przeznaczona była na mieszkania i pokoje pracowników schroniska. Aktualnie, dzięki dobrym warunkom materialnym oraz modernizacji zakładu, na terenie internatu funkcjonuje pięć samodzielnych, kompletnie wyposażonych grup wychowanków. Każda z nich posiada łazienkę z ciepłą wodą oraz świetlicę wyposażoną w nowoczesny sprzęt RTV.
