Współrzędne startowe niniejszego kesza wskazują na miejsce, w którym w maju 1962 r. odkryto skamieniałe fragmenty szkieletu słonia leśnego (Palaeoloxodon antiquus). Słonie leśne występowały na terenach dzisiejszej Polski w okresie interglacjałów (cofania się lodowców) plejstocenu - od 2,58 mln do 11,7 tys. lat temu. Dorastały do 4,1 m wysokości w kłębie i ok. 10 t masy ciała, chociaż różne ich podgatunki znacznie różniły się rozmiarami. Ich szkielety znajdowano na terenie prawie całej Europy, ponieważ wówczas był to gatunek powszechnie występujący na tym obszarze. Największy okaz słonia kopalnego znaleziono w Europie na terenie odkrywkowej kopalni węgla brunatnego w Koninie (odkrywka Jóźwin) w dniu 24 lutego 1984 r.
Nasz warszawski słoń został znaleziony w maju 1962 r. podczas układania rur o dużej średnicy przy ul. Leszno. Odkrycie to prawdopodobnie w ogóle nie zostałoby odnotowane w annałach paleontologii, gdyby nie fakt, że na rozbijających duże kości robotników zwrócił uwagę nauczyciel z prowincji, który przechodził nieopodal (przy ul. Żytniej funkcjonował wówczas Dworzec PKS). Dr Gwidon Jakubowski tak wspomina to odkrycie: "... nauczyciel (....) stwierdził, że pod stopy jego wypadł z wykopu dolny ząb trzonowy mamuta, jak to określił. Ząb mierzył 420 mm długości i, jak się potem okazało, jest jednym z największych zębów trzonowych słoniowatych, znalezionych na świecie i opisanych w literaturze." Nauczyciel ów zaniósł ząb do redakcji niezwykle popularnej wówczas w Warszawie gazety "Express Wieczorny". Redaktorzy z kolei powiadomili Wydział Anatomii Zwierząt SGGW, którego pracownicy, pod kierunkiem dr Tadeusza Roskosza, następnego ranka udali się na miejsce znaleziska, gdzie zabezpieczyli: fragment prawego dolnego zęba trzonowego, kilka fragmentów kości czaszki, trzon prawej łopatki, trzon prawej kości ramiennej oraz lewą panewkę miedniczną.
Ostateczne wydobycie fragmentów szkieletu słonia powierzono zespołowi paleozoologów w składzie: dr Julian Kulczycki, Ewa Barczyk, Stefania Mączyńska, Teresa Maryańska i Gwidon Jakubowski. Odkrycie opisano w artykule: "The Forest Elephant – Palaeoloxodon antiquus (Falc. et Caut., 1847) from Warsaw” autorstwa Gwidona Jakubowskiego, Kazimierza Krysiaka oraz Tadeusza Roskosza opublikowanym w 12 tomie Prac Muzeum Ziemi PAN (Warszawa 1968). Wydobyte i zakonserwowane fragmenty szkieletu oglądać dziś można w Muzeum Ziemi PAN jako element stałej ekspozycji "Wielkie ssaki epoki lodowcowej".
Ogromną stratą jest zniszczenie przez robotników pozostałych fragmentów szkieletu. Bezpowrotnemu zniszczeniu uległy: część twarzowa i mózgowa czaszki, żuchwa, dystalna część prawego dolnego zęba trzonowego, lewe skrzydło miednicy, część prawej łopatki oraz kilka kręgów i wiele żeber. Niestety taki los często staje się udziałem tego typu znalezisk. Robotnicy z ul. Leszno, pytani o to dlaczego nikogo nie powiadomili o odkryciu i niszczyli wykopane kości odpowiedzieli: „Panie, bo myśmy myśleli, że to kuń”.
Kesz: Aby zdobyć współrzędne finałowe, poszukaj odpowiedzi na poniższe pytania, a otrzymane liczby podstaw do dwóch wzorów.
A - suma cyfr z pierwszego roku, w którym zaczęło się ukazywać czasopismo Prace Muzeum Ziemi PAN.
B - liczba liter w nazwie miasta na Krecie, od którego pochodzi nazwa karłowatej odmiany Palaeoloxodona, znalezionej w jaskini nieopodal.
C - wzrost w metrach jaki osiągał w przybliżeniu w kłębie najmniejszy gatunek Palaeoloxodona (Palaeoloxodon falconeri).
D - odległość od Warszawy (w wiorstach) w jakiej położona była miejscowość, w której w latach 80-tych XIX w. znaleziono liczne kości ssaków plejsteeńskich. Było to pierwsze takie znalezisko opracowane naukowo na terenie dzisiejszej Warszawy.
E - liczba liter w imieniu prof. Matsumoto, który w 1924 r. ustanowił dla azjatyckich słoni kopalnych o zębach typu loxodontowego nowy rodzaj - Palaeoloxodon.
F - liczba kręgów ogonowych słonia leśnego wydobyta ze stanowiska przy ul. Leszno.
Suma kontrolna: A+B+C+D+E+F=53
Finał: N52°14.X E020°58.Y
X=[(C+D)xA-(B+D)]xD
Y=E+(AxExF)-(AxBxF+BxE)
Starting coordinates of the mentioned cache lead to a place in which an uncovering of fossilized fragments of the forest elephant (Palaeoloxodon antiquus) happened in May of 1962. Forest elephants had occupied the region of Poland during the interglacial periods of the current ice age (Pleistocene glaciation) - between 2.58 million to 11.7 thousand years ago. They grew 4.1 meter tall and about 10 tones of body mass but various subspecies did differ in size. Their skeletons were found on the grounds of nearly whole Europe due to the fact that back then it was a very common specie to occupy that region. The biggest specimen of a fossil elephant was found in Europe on site of the open-pit coal mine in Konin (Jóźwin open-pit mine) on 24th Februray 1984.
Our Warsaw elephant had been found in May of 1962 during large diameter pipe laying near Leszno street. This discovery would've probably been totally missed from palanteology annals if not for a fact that a walking by (near Żytnia street there used to operate a PKS coach station) teacher from the province took note of labourers at work smashing large bone fragments. Dr. Gwidon Jakubowski reminisced on the finding: '... teacher (....) established that mammoth's lower molar tooth shoot out from the trench right in front of his feet. The tooth measured about 420 mm in length and turned out to be one of the biggest elephant molar teeth to be ever found on the planet and described in profesional literature'. Educator brought the tooth to the office of "Express Wieczorny" which used to be an extremely popular newspaper back in the day. Editors then had notified the Animal Anatomy department at SGGW who in consequence had sent a group of employess working under Dr. Tadeusz Roskosz to the excavation site the very next morning. They managed to secure a fragment of the right lower molar tooth, a few fragments of the skull bones, the acetabulum as well as several fragments of the humerus and scapula.
Final excavation of the elephant fragments was handed over to a team of paleozoology scientists: Dr. Julian Kulczycki, Ewa Barczyk, Stefania Mączyńska, Teresa Maryańska and Gwidon Jakubowski. The discovery in question had been described in an article called "The Forest Elephant – Palaeoloxodon antiquus (Falc. et Caut., 1847) from Warsaw” authored by Gwidon Jakubowski, Kazimierz Krysiak and Tadeusz Roskosz. The article was published in 12th volume of Earth Museum Works PAN (Warsaw 1968). Excavated and preserved skeleton fragments can be seen at the very same museum as part of the fixed exhibition called "Great mammals of the Ice Age".
A great shame is the fact that most of the remaining bone fragments were destroyed by the pipe layers. Unsalvagable parts included facial and cranial bones of the skull, the mandible, distal part of the right lower molar tooth, part of the pelvis, part of the right scapula, a few vertebrae and many ribs. Unfortunately that's a very common outcome of such findings. Labourers from Leszno street when asked why they've not notified anyone about the discovery and destroyed those bone fragments replied: 'Mister, we though it was a ploughed horse'.
Cache: To get the final coordinates look for the answers to the questions below, then put the results into the two formulas.
A - the sum of the digits of the year when the first number of the journal Prace Muzeum Ziemi PAN (Earth Museum Works PAN) was published.
B - the number of the letters in the name of the town in Crete, a name of one of the Palaeoloxodon' dwarf species (found in a nearby cave) derives from the name of the aforementioned town.
C - the approximate height at the withers, measured in meters, reached by the smallest species of Palaeoloxodon (Palaeoloxodon falconeri).
D - the distance from Warsaw (measured in viorsts) to the village where numerous bones of the Pleistocene mammals were found in the 1880s. The discovery was the first one, on the present territory of Warsaw, that got a scientific study.
E - the number of the letters in the name of prof. Matsumoto, who in 1924 erected a new genus for Asian fossil elephants with the teeth of the loxodont type, named Palaeoloxodon.
F - the number of the coccygeal vertebrae of the forest elephant found at Leszno street's excavation site.
Check sum: A+B+C+D+E+F=53
Final: N52°14.X E020°58.Y
X=[(C+D)xA-(B+D)]xD
Y=E+(AxExF)-(AxBxF+BxE)