Mauzoleum wzniesiono w stylu neogotyckim w latach 50. XIX wieku w ramach założenia parkowego. Jest to budowla złożona z dwóch elementów. Reprezentacyjny charakter posiada czworoboczny narteks, pierwotnie nakryty sklepieniem ceramicznym, z dwuskrzydłowymi drzwiami prowadzącymi do wnętrza, ponad którymi umieszczono piaskowcową rozetę. W głębi mieści się pomieszczenie z dwupoziomowymi niszami, ukryte w nasypie ziemnym. Zainicjowanie budowy mauzoleum należy przypisać kanonikowi Camillusowi von Brand, właścicielowi dóbr dankowskich, zmarłemu w 1857 roku. Potwierdzeniem tego może być data umieszczona na elemencie konstrukcyjnym „1859”.
W pobliżu mauzoleum powstało jedno z pól biwakowych. Tuż obok poprowadzono leśną ścieżkę edukacyjną oraz urządzono wyposażoną w urządzenia do ćwiczeń sprawnościowych ścieżkę kondycyjną. Na przyjeziornej polanie ustawiono zadaszone stoły, przygotowano specjalne grillowisko i miejsce na ognisko.