Zapiski o cmentarzu można znaleźć w publikacjach Macieja Pinkwarta:
"Idąc od Starego do Nowego Cmentarza przy rogu ul. Nowotarskiej i Al. 3 Maja, na skraju Równi Krupowej zatrzymajmy się na chwilę przy niewielkim krzyżu, stojącym na chodniku po prawej (południowej) stronie ulicy. Jest on wykonany z kuźnickiego żelaza, a postawiono go w miejscu, gdzie w 1873 r. istniał jeden z trzech cmentarzy cholerycznych. Poza Równią Krupową ofiary epidemii grasującej wtedy w Zakopanem grzebano także przy Nowotarskiej, ale dalej na wschód (krzyż przy domu nr 43) oraz w lesie, gdzie dziś znajduje się bar FIS (róg Jagiellońskiej i Kościuszki)." M.Pinkwart, J.Zdebski, Nowy Cmentarz w Zakopanem, Warszawa-Kraków 1988
"W 1873 r. przybył na pierwszy dłuższy pobyt do Zakopanego słynny lekarz z Warszawy – dr Tytus Chałubiński, który niebawem zaczął kierować pod Tatry swoich pacjentów i przyjaciół. Zdaniem Chałubińskiego - a przekonanie to podzielało potem kilka pokoleń lekarzy – bodźcowy klimat Zakopanego pomagał w leczeniu gruźlicy, górnych dróg oddechowych, anemii i nerwicy. Był także pomocny w inspiracji twórczej, o czym przekonało się wielu artystów, bowiem Chałubiński stworzył także modę na odwiedzanie Tatr przez ludzi sztuki. W tymże roku powstało w Zakopanem Towarzystwo Tatrzańskie (TT) – pierwsza ponadzaborowa organizacja turystyczna. Jesienią tegoż roku w Zakopanem wybuchła epidemia cholery, w której zwalczeniu walną zasługę położył Tytus Chałubiński. Niebawem jego działalność objęła niemal wszystkie sfery życia społecznego w Zakopanem, a pod koniec życia słynny doktor przeniósł się tu na stałe."
L.Długołęcka, M.Pinkwart, Zakopane - przewodnik historyczny, Warszawa 2003