SERIA O PAPIERZE #12
Filigran to inaczej znak wodny – charakterystyczny obraz widzialny w świetle przechodzącym, uzyskiwany w trakcie formowania papieru. Jest on widoczny jedynie dzięki zróżnicowanej grubości warstwy papieru lub zagęszczeniu włókien. Obecnie zazwyczaj stosowany jest jako zabezpieczenie druku, na przykład na banknotach.
Pierwotnie znaki wodne powstawały w trakcie ręcznego czerpania papieru, dzięki przymocowanym do sita prostym, linearnym wizerunkom wykonanym z cienkiego drutu. Warstwa papieru w tym miejscu była cieńsza, co pozwalało zobaczyć filigran przy spoglądaniu pod światło.
Początkowo stanowiły prosty znak firmowy wytwórcy lub majstra, przedstawiały zwykle uproszczone, niewielkie wizerunki heraldyczne, inicjały, symbole religijne, umieszczane pośrodku jednego półarkusza papieru. Od XVI w. zaczęły oznaczać także gatunek i format papieru, znaki stawały się bogatsze, większe i umieszczane bywały w kilku miejscach sita. Zaczęto także doceniać rolę znaku wodnego jako jednego z dowodów autentyczności dokumentu. W miarę rozwoju technologii papiernictwa, zaczęto stosować znaki tonowe, tworzące niekiedy skomplikowane i piękne przedstawienia plastyczne. (źródło – Wikipedia)
Kesz: Zawiera logbook i ołówek, nie na wymianę.
Cache: Contains only a logbook and a pencil, not for trade.