Zapraszam na serię keszy związanych z ulicami Poznania, które wyróżniają się spośród pozostałych arterii miasta. Są to ulice boczne, często zapomniane, nieznane lub takie na których do dziś zachowały się ślady ich ciekawej historii. Wybór całkowiecie subiektywny - mam nadzieję, że Wam się spodoba :)
Fot. MOs810
Historia ulicy Rudnicze jest związana bezpośrednio z Wielkopolską Hutą Miedzi funkcjonującą na Rudniczem w latach 1920-1921. Zakład został zbudowany w rekordowym czasie 9 miesięcy przez Towarzystwo Akcyjne Huta Miedzi na terenach odkupionych od gospodarza Edwarda Ephraima, który w 1919 optował na rzecz Niemiec i musiał wyjechać z Polski. Huta bazowała na silnej koniunkturze powojennej - skupowała łuski pocisków z licznych pobojowisk w celu przetopu. Niestety - okres prosperity szybko minął - już po roku zabrakło strategicznego surowca pozyskiwanego z łusek. Zaniechano jednocześnie przestawienia zakładu na szwedzką rudę miedzi i w konsekwencji huta zbankrutowała, a jej dyrektor popełnił samobójstwo. Do dziś możemy podziwiać zachowany zabytkowy charakter tej krótkiej, brukowanej uliczki wraz z istniejącymi budynkami osiedla dla robotników huty miedzi.
History Rudnicze street is directly related to the Greater Huta Copper functioning on Rudnicze in 1920-1921. The plant was built in a record time of nine months by the stock company Smelter areas redeemed from the host Edward Ephraim, who in 1919, had opted for Germany and had to leave the Polish. Huta was based on a strong post-war economic situation - bought up shells of the bullets of the many battlefields to melting. Sorry - a period of prosperity passed quickly - after about a year of strategic raw materials sourced ran scale. Abandoned at the same time to switch the plant to the Swedish ore copper smelter and consequently went bankrupt, and its director committed suicide. To this day, we can admire the preserved historic character of this short, cobbled streets with existing residential buildings copper smelter workers.
