LET OP!!
Ø Wandelaars dienen te alle tijde op de paden te blijven.
Ø Mocht u bij de leemkuil komen, dan niet op de oostelijke oever betreden – dit gebied wordt al ruim 20 jaar geïnventariseerd op paddenstoelen, schimmels en mossen. U zult het niet geloven, maar meer dan 200 verschillende soorten hebben hier hun leefgebied.
Ø Honden aan de lijn.
(Deze cache is met toestemming van landgoed Tongeren geplaatst.)
Leemkuil
Een leemkuil of leemput is een groeve, al dan niet gevuld met water. Een leemkuil ontstaat door het afgraven van leem voor de fabricage van bakstenen. Ook werd leem gebruikt voor zowel erf verharding als voor het verharden van wegen. Na de afgraving bleven de leemkuilen vaak onbenut liggen, waardoor bijzondere flora en fauna zich kon vestigen. In Nederland komen leemkuilen vooral voor in Overijssel, Gelderland, Noord-Brabant en Limburg. Ook in het Noordholland in het Gooi komen leemkuilen voor. Hier groeien onder meer wilde tijm, kruisdistel, wilde roos, grasklokje, geelhartje, hondsviooltje, rolklaver, vleugeltjesbloem, wilde peen, bochtige klaver, kattendoorn en rozenkransje.
Deze afgraving is gebruikt voor de aanleg van de Rijksweg A50 (Apeldoorn - Zwolle) om zand te winnen. De groeve is afwerkt tot een waterplas met hellende kanten. In de hoop dat hier spontaan heide zou gaan groeien is er in eerste instantie niets ingeplant. De heide liet het afweten en nadat hevige regenbuien diepe erosiegeulen maakten, zijn de hellingen alsnog van planten voorzien. Op de lagere hellingen is een laagblijvende den geplant (pinus mugo). Vanaf het wandelpad dat om de zandafgraving loopt, blijft zicht op het water. Heide is hier uiteindelijk spontaan opgekomen. De vele wildsporen duiden erop dat deze plek door vele dieren gebruikt wordt om te drinken.