Gelieve de cache op exact dezelfde plaats terug te plaatsen!
Over deze cache:
Deze cache bevindt zich vlakbij het Kasteel van Horst. Het kasteel van Horst moet u zoeken in Sint-Pieters Rode, een deelgemeente van Holsbeek, op iets meer dan tien kilometer van Leuven, in het hart van het Hageland. Een majestueuze laan leidt naar het bos dat een belangrijke rol speelt in de talloze sagen en legenden die met het kasteel verbonden zijn. Het "waterkasteel" zelf ligt verborgen in een groen dal en wordt omringd door een brede slotgracht. Het peperbusvormige dak van de donjon verleent het kasteel, dat voor een deel dateert uit de dertiende en voor een ander deel uit de zestiende en zeventiende eeuw, de aanblik van een versterkte kerk. Lang geleden zou in het kasteel van Horst een oude baron gewoond hebben, die na een onstuimig leven dat hij vooral in het buitenland had doorgebracht, huwde met een jonge schoonheid. De vrouw leefde teruggetrokken als een kluizenares in het kasteel, dat ze slechts één keer per jaar verliet om met haar man naar Heverlee te trekken, waar ze een leenhulde dienden te brengen aan de hertog van Aarschot. In het kasteel verbleef ook een kapelaan, een monnik van de abdij van Vlierbeek, die zo'n beetje fungeerde als bemiddelaar tussen de weldadige kasteelvrouwe en de behoeftigen uit de streek. Ondanks de strenge zeden van de priester en de voorbeeldige levenswandel van de jonge barones, begon haar echtgenoot haar te verdenken van ontrouw. Nu werd de zoon van een pachter betrapt op het strikken van een haas en ter dood veroordeeld. In die dagen stelde men immers in plaats van een proces verbaal meteen een galg op. De verloofde van de stroper smeekte de kasteelvrouwe om genade. Zij sprak op haar beurt haar man aan, die na lang aandringen toegaf. Enkele weken later vertrok de baron met zijn gevolg naar Aarschot. In het dorp was hij getuige van het huwelijk tussen de jonge stroper en zijn meisje. De bruid wierp een ruiker op de knieën van de barones, bij wijze van bedanking voor haar bemiddeling. De baron die de stroper noch het meisje kende, begreep er niets van. Uit angst haar gemaal te misnoegen, durfde de barones ook niets te zeggen. Ze deed de kapelaan teken eveneens te zwijgen, door een vinger op de lippen te leggen. De baron merkte dit gebaar op en - jaloers als hij was - interpreteerde het werpen van de ruiker en de vinger op de lippen verkeerd. Door razernij bevangen trok hij zijn dolk, stortte zich op de priester en ijselijke verwensingen uitbrakend, vermoordde hij de ongelukkige onder de ogen van zijn gemalin. (De exacte plaats van de moord kan je vinden bij onze andere geocache: De legende van het ijzeren kruis 1684-1984.) Zij werd op slag krankzinnig en stierf enkele dagen later. De baron ruilde het tijdelijke voor het eeuwige zonder nakomelingen achter te laten en op die manier eindigde het eerste geslacht van de heren van Rode. Vanaf dat ogenblik spookt het op het kasteel. Vaak gebeurt het dat, op het middernachtelijke uur, een grote zwarte koets tevoorschijn komt, getrokken door zes zwarte paarden. Vanuit het bos waar zich de puinen van het oude pershuis bevinden, galopperen ze wild de lindendreef door en lopen - men weet niet langswaar - de vierkante toren binnen. Een geheimzinnig, onheilspellend licht schijnt dan door de schietgaten van de oude wachttoren. Weinige ogenblikken later komt de koets opnieuw tevoorschijn, rijdt andermaal de ophaalbrug over en keert terug door de lindendreef om weer in de puinen te verdwijnen. Sommigen beweren dat de oorzaak van deze verschijnselen anders dient uitgelegd te worden. Volgens hen zou de kasteelheer niet alleen zijn echtgenote in de bedstede hebben opgezocht, maar ook een meid. Zijn vrouw werd ziek en hij bracht haar over naar het gasthuis van Leuven. Nu hadden de kasteelheer en zijn meid het rijk voor zich alleen. De heer van Rode kreeg op een bepaald ogenblik echter berouw en ging te biechten bij een pastoor, die zei dat hij niet langer bij zijn meid mocht slapen. Nu wilde de baron best wel biechten, maar goede raad hoefde hij daar niet bij te krijgen, zelfs niet als die gratis was. Wrokkig keerde hij later naar de kerk terug en schoot de priester dood, die net z'n mis aan het celebreren was. Dit zou de enige ware oorzaak zijn van de spookachtige fenomenen van Horst. 's Nachts zijn alle zalen van het kasteel immers verlicht, tot in de kelders toe. Wie het kasteel betreedt, zal daar echter geen levende ziel ontmoeten. Er lopen wel veel heren rond, allemaal in het zwart gekleed - maar of het hier om lévende zielen gaat, valt te betwijfelen. De vermoorde pastoor draagt er overigens nog steeds zijn mis op, en uiteraard rijdt er ook de koets rond, die spoorloos in de aarde verdwijnt...
De legende van de spookkoets - Kasteel van Horst- kan je hier beluisteren!
Momenteel wordt het kasteel gerenoveerd. Voor meer info over het kasteel klik je HIER!