De Valentinuskapel
Nadat Westerhoven zich in 1444 parochieel afscheidde van Bergeijk en een eigen Sint-Servatiuskerk kreeg, bouwden inwoners een kapel, toegewijd aan de heilige Valentinus. Van deze Sint-Valentijnskapel die in voorbije eeuwen langs de Keersop stond, is bekend dat mensen er de koorts afbonden door lapjes stof aan biezen en struiken te knopen, een gebruik dat reeds dateerde van vóór 1648 en in de hervormingstijd verdween. De kapel zal waarschijnlijk vóór 1760 zijn verdwenen. In 1799 vond dominee Hanewinkel daar enkel nog "een putjen, het heilig putjen genoemd", waarvan het water heilzaam is "voor onderscheidene Ziektens, vooral voor de Koorts; men bezoekt hetzelve op eene jaarlijksche Bedevaart en ook op andere tijden zeer vlijtig, kruipt op de knieën rondom hetzelve; en men ziet rondom hetzelve een paadjen, veroorzaakt door het rondkruipen", zo schreef hij in zijn "Reize door de Majorij van 's-Hertogenbosch". Een eeuw later bestond dit gebruik nog steeds.
Op initiatief van Mgr.Bannenberg werd nabij het putje aan de Loverense Dijk als dank voor de bevrijding in 1947 een nieuwe kapel gebouwd. Delen van de fundamenten van de oude kapel werden opnieuw verwerkt. Op 14 februari 1948 werd ze ingewijd.
Valentinus zou omstreeks 220 als bisschop van Terni in Italië de marteldood gestorven zijn. ln later tijd werd een gedeelte van zijn relieken naar Duitsland overgebracht. Angelsaksische pelgrims zullen de aanzet zijn geweest voor zijn verering in Engeland en Ierland. Het Martyrologium Hieronymianum uit de vijfde eeuw vermeldt zijn gedachtenis op 14 februari. Wegens de associatie met de eerste vijf letters van zijn naam wordt Valentinus wel in verband gebracht met vallen, hetgeen hem naast het palronaat tegen koorts en reumatische pijnen ook het beschermheerschap tegen vallende ziekte opleverde. Vooral epilepsielijders zouden gebaat zijn bij het water uit de Valentijnsbron. Zijn naam zou ook afgeleidzijn van het Latijnse valére, in de betekenis van krachtig en sterk zijn.
Naar Engels voorbeeld is Sint-Valentijnsdag (14 februari) ook in Nederland de dag van de vriendschap geworden waarop men zijn geliefde uit genegenheid bloemen schenkt. Zo werd deze heilige in later tijd ook patroon van de geliefden. Westerhoven is de enige plaats in Nederland die op 14 februari geheel in het teken staat van de verering van Sint Valentijn. Ieder jaar op de zondag die het dichtst bij 14 februari ligt, trekt vanuit de kerk een grote schare mensen na de avondmis in kaarsenprocessie door de velden naar de afgelegen kapel, terwijl gezamenlijk het Valentijnslied wordt gezongen:
Naar de bron van Valentijn
Trekken steevast vrome scharen
Mensen die in zorg of pijn
Roepen smekend om genade.
Na afloop is er dan warme chocolademelk voor alle aanwezigen.
De kapel is eigendom van de Stichting Valentinuskapel en wordt beheerd door een vijftal kapelmeesters uit het dorp, die elkaar om beurten afwisselen en ook de zorg dragen voor de verering. Dagelijks wordt door hen de kapeldeur geopend en gesloten, het offerblok geleegd en de kaarsenvoorraad bijgehouden. Bij ziekte van een buurtbewoner of familielid houden de bewoners van een hele straat een bidnoveen, hetgeen inhoud dat zij negen dagen lang elke avond naar de kapel gaan om er voor herstel van de zieke te bidden. Ook wordt er ieder jaar de dodenherdenking op 4 mei gehouden. De kapel met het nabijgelegen putje, dat de heilige volgens plaatselijke legende zelf zou hebben doen ontspringen, is uniek gelegen aan een onverharde weg over het riviertje de Keersop, net even buiten het dorp.