Historia tego miejsca siega 1654 r. Zaniepokojony zamieszkami wlasciciel okolicy odkupil wówczas od Jeleniej Góry prawo sadownictwa kryminalnego dla swoich wsi. Niestety nie sposób jest odtworzyc przebieg calej historii milkowskiej szubienicy, jako ze prawie wszystkie zwiazane z nia dokumenty splonely podczas pozaru, który ogarnal palac w Milkowie w 1768 roku. Ocalale informacje pochodza z kroniki katolickiej gminy koscielnej, napisanej w 1804 roku na podstawie starych zródel.
Czytamy w niej „ iz na gruntach wlasciciela Milkowa i kilku okolicznych miejscowosci Karla Heinricha von Zierotin zbudowano w roku 1677 ku postrachowi i przestrodze kamienna szubienice oraz pregierz „. Szubienice postawiono na zlecenie Sadu Kryminalnego w Jeleniej Górze. W siedem lat pózniej, czyli w 1684 roku wykonano na szubienicy pierwsza egzekucje. Skazancem byl baron von Fitsch, który zamordowal swoja szwagierke Julianne von Zierotin, gdyz ta – jak napisano w kronice „ chciala zapobiec cielesnemu zwiazkowi zdradzajacemu swa zone mezczyzny z jej wlasna pokojówka „ Sprawca morderstwa, mimo ze szlachetnie urodzony, a co wiecej skoligacony z rodzina dziedzica, zostaje skazany na smierc przez powieszenie i jako pierwszy wstepuje na schody milkowskiej szubienicy”. Z pewnoscia byl to bardzo klopotliwy incydent dla mieszkajacej w Milkowie rodziny von Zierotin, która robila wszystko, aby o calej sprawie jak najszybciej zapomniano.
3 lipca 1689 roku wykonano druga egzekucje. Niejaki Georg Ouchl starszy parobek zostal po uprzednim sledztwie i bezapelacyjnym wyroku sadowym powieszony. Oskarzony podal swojej zonie trujacy specyfik, który spowodowal jej smierc. A oto kolejna ponura historia, o której wspomina kronika:
„ 14 pazdziernika 1701 roku szubienica stala sie miejscem krwawego sadu przed oczami ogromnej ludzkiej masy „ Tegoz dnia dokonano egzekucji calej rodziny Georga Exnera z Karpacza. Rodzina skladala sie z ojca, matki, syna i córki. Wszyscy zostali oskarzeni o zabójstwo dziecka i utrzymywanie kazirodczych stosunków. Po skrupulatnie przeprowadzonej rozprawie sadowej w Pradze, Sad Apelacyjny w Pradze 18 wrzesnia 1701 roku w swoim wyroku stwierdzil co nastepuje: „ iz córka Rosina obok sutenera jej rodzonego brata Georga oraz jej matka i ojciec Georg z powodu ciezkich przestepstw na odraze i dla przykladu mieczem powinni zostac straceni, przy czym oboje malzonkowie Georg i Maria zostana zlozeni w jeden dól, a ich serca maja zostac przebite kolkiem.”
Straszne to wydarzenie jeszcze dlugo stanowilo przedmiot rozlicznych opowiesci, które okoliczna ludnosc przekazywala sobie z pokolenia na pokolenie. Kolejne ofiary surowego prawa byly nieznane ani z imienia ani z nazwiska.
Byli to okoliczni wiesniacy skazani za bezprawne lowienie na panskich wlosciach. Jedna z ostatnich adnotacji dotyczacych egzekucji jest wzmianka pochodzaca z 1709 roku, a mówiaca o niejakim Hansie Krause, który mial zostac powieszony za oszustwo, jakiego dopuscil sie na majatku ziemskim. Przedmiotem oszustwa bylo 20 funtów ( 10 kg ) ryb! Ostatnim znanym z przekazów pisemnych klientem milkowskiej szubienicy byl mlody czeladnik Hans Muller, który 27 listopada 1715 roku zostal powieszony z powodu kradziezy. Nieborak wisial na szubienicy jeszcze 6 grudnia. Tego dnia kat z Jeleniej Góry polozyl go twarza do ziemi bez pochówku.
Dzisiaj szubienica jest ruina, mieszkancy okolicznych wsi twierdza jednak, ze czasami wieczorem slychac przy niej jeki potepionych...
UWAGA.
Postawione ogrodzenie ma uniemozliwic ucieczke zwierzat pasacych sie w poblizu szubienicy i wlasciciel (?) nie zabrania odwiedzin tego miejsca.
Wejscie na Straconke jest mozliwe przez drewniany fragment ogrodzenia, niestety.
Tego szukaj! To nie jest moj kesz!
