De Freule van Grunsfoort Mystery Cache

Vóór je aan deze cache kunt beginnen, zul je voor de juiste magie eerst het zwaard van Berend moeten vinden! Want zonder de daar opgedane kennis leidt deze cache nergens toe en zal elke vorm van magie geen uitwerking hebben.En je zult je doel nimmer bereiken.

icht bij Renkum staat nog een gedeelte van een kasteel overeind: 't is niet veel meer dan een puinhoop. Grunsfoort noemt men het. Het was een huis met honderd vensters. Rondom grachten met bruggen er over, en muren met schietgaten. De mensen die daar gewoond hebben liggen al lang op het Renkumsche kerkhof, alleen de freule ligt daar niet. Haar vader was een dwingeland: de boeren moesten maar altijd helpen op de drijfjacht, heide ploegen, hout en steen rijden, grond bebouwen, de weiden afzanden, of paddestoelen zoeken in het bos.En dat alles zonder geld te verdienen.

n wat nog het ergste was, als ze overdag hard hadden gewerkt, moesten ze 's nachts nog de wacht houden bij het kasteel. En als de heer en zijn vrouw geen werk meer voor hen wisten, dan kwam de freule en zond hen naar Arnhem of nog verder om boodschappen voor haar te doen. Om zeep, olie of pommade voor heur haar, om schoentjes, papieren bloemetje, om kammen en linten en strikjes, om zijden handschoenen en kralen en ik weet niet wat al meer! En een ieder die haar dwarsboomde liet ze door vlijerij en charmerij bij de Rechters onder het gezag van de Heerlijkheid van Doorwerth vals berechten. Daarna werd de ongelukkige opgehangen aan de strop van de galg op de heuvel.

ndanks deze wreedheid ging ze wel elke zondag naar de kerk. En denk je, dat ze ooit in Renkum naar de kerk ging over de gewone weg? Dan zouden immers haar zijden schoentjes vuil geworden zijn. nee, er moest een grote linnen loper gelegd worden van het kasteel af, over het kerkhof tot aan de kerkdeur: 'sMaandags moesten de boeren de loper weer netjes wassen, want 's zondags moest hij er weer zo uitzien als of hij zo van de wever kwam. Op een Zondag stond er eens aan het kerkhofhek een oude bebaarde man, die niemand kende en die men in het dorp nog nooit gezien had. Toen de freule weer over de linnen loper kwam aangestapt, sprak hij: "Jonkvrouwtje! Wees gewaarschuwd! Leidt zo de weg naar de kerk en over het kerkhof?" En na dit gezegd te hebben was hij plotseling verdwenen.

u zou je denken dat die linnen loper nu wel opgerold bleef. Ja, dat gebeurde ook; maar toen het weer zondag werd, moest de hele weg met fijn wit laken, vol rode strikken en linten worden belegd. De boeren durfden niet veel te zeggen, maar vaak dachten ze: "k Wou dat je een man kreeg, hier ver vandaan, al was het ook in het land waar de peper groeit hoe verder, hoe liever, we gunnen het je van harte".

Maar niemand wilde haar hebben...

Haar ouders stierven, en eindelijk liep ook de weg van de freule naar het kerkhof toe;Aan haar handen en armen witte handschoentjes alsof het bloed aan haar handen te verdoezelen. En toen lag er geen linnen en geen laken. En toch maakte ze haar mooie schoentjes niet vuil. Haar kist werd door acht baronnen naar het kerkhof gedragen, maar niemand liet een traan. Daar stond dezelfde oude man weer aan het hek van het kerkhof. En toen de lijkstoet langs hem heen ging, zei hij: "Je hebt de aarde van het kerkhof niet willen aanraken; daarom zal de aarde je ook niet opnemen. Het paard van de rechter weet waar je plaats is".

en zei: "Het paard van de rechter moet het dan maar weten, waar haar plaats is". Men tilde het lijk van de freule uit de kist en zette haar op de rug van de witte merrie. Het verstijfde lijk van de freule ging rechtop zitten en klemde zich vast met haar handen om de hals van het paard. Blauwe vonken schoten lang haar lichaam. Doodsbang krijste het paard en sloeg op hol, het lijk met zich meevoerend. Het dier joeg snuivend en briesend langs de Molenbeek, door den boschen en de Heelsumsche Heide, alwaar het een hoefijzer verloor en met 3 hoefijzers verder draafde.

erder ging het, langs den hooge heuvel bij het Kasteel van de Heren van den Heerlijckheid van Doorwerth. Terwijl het paard losgeslagen voortdraafde verloor het ontzielde lichaam van den Freule alles wat ze nog bij zich had. Heur schoentjes vielen van haren frêle voetjes, haar zakdoekje werd vertrapt door de hoeven van het paard. Het strikje woei uit heur haar zodat haar haren volop wapperden in de wind. En de ketting om haar hals plonsde in het water van de Molenbeek. Ook haar handschoentjes werden door een langszwiepende tak van haar handen gerukt toen het paard door de stekelstruiken in de bossen galoppeerde.

Ontzet zagen de Hoge Heren vanaf de torens van het kasteel hoe de Juffer op het dol geworden paard, met wapperende haren, uit het zicht verdween; Richting den Oordberg waar door haar toedoen zo veele onschuldigen het leven hadden gelaten. Boven, bij de galg aangekomen, steigerde het paard en wierp het lijk van zich af. Het vloog door de lucht en het hoofd van de freule kwam in de strop van de klaarstaande galg terecht. Zo werd ze verhangen en kreeg alsnog de straf welke ze verdiende.

e raven kwamen en streken op het lichaam neer en pikten net zo lang in haar nek en hals, tot het hoofd van het lichaam werd gescheiden, gelijk Medusa. Het hoofd rolde westwaarts de Galgenheuvel, en de heuvel af. Daar kwam het tot rust en uit het hoofd ontkiemde een Medusaboom. Het lichaam echter rolde zuidwaarts de heuvel af, de Rivier in waar het verging. De botten verzonken in de rivierbodem.

En wee hem of haar, die langs de eenzame plek komt waar de boom nu nog staat, en geen kennis heeft van het zwaard van Berend: hij of zij zal verstenen en eeuwig ronddolen langs het koude water van de rivier!

Als je de cache gevonden hebt dan mag je onderstaande banner op je profiel plaatsen


kopieer de volgende code naar je webpagina
<img src="https://www.nidhoggr.nl/banners/Banner-DeFreuleVanGrunsfoort.bmp"/>



De Freule van Grunsfoort

Benieuwd naar die mysterieuze oude man? Zoek dan "De Steen van Hent"