Za staryj pierwyj, tam kaj żyli ludzie, wele nich było pełno roztomańtych chroboków, kiere trzimiom się tyż i dzisio.
Som taki, kere trefiły rajn do człowieka, abo locom po skórze. Te piyrsze to je glizda ludzko i tasiymiec. Łone sie bierom czynsto u dziecek, kere fest lubiom maszkecić, a te maszkety to je nojlepszy futer do glizdy i tasiymca. Za to trza dać pozór, co sie jy i wiela sie jy.
Te drugi chroboki to je błecha i wancka. Błesze nojbardzi pasujom szkuty łod kota i psa. Ale jak idzie to niy pogardzom krwiom łod ludzi. Godo sie, że tego, co gryzie błecha mo słodko krew...
cd. w skrytce #1
Tekst:
Klaudia Roksela
Dotarcie do kesza:
Z uwagi na to żę łatwiejsza droga do kesza prowadzi przez tereny prywatne, proszę podejść od strony lasu (od północy). Sam kesz nie jest na terenie prywatnym.
Dotyczy skrytek: 54, 60 i 66.
Skrytka:
Informacja o parkingach w skrytce #1
Zabierz ze sobą coś do pisania.
Proszę o nieużywanie swoich pieczątek w małych zwijanych logbookach.
Logbooki typu PET oraz większe, można stemplować.
