"In deze strijd leden de Nederlanders een groot verlies: luitenant-admiraal Maarten Tromp werd in de borst geraakt door een musketkogel van een vijandelijke scherpschutter en stierf. De strijd ging echter gewoon door en de admiraalsvlag bleef op aanraden van Michiel de Ruyter, en door toedoen van Egbert Bartolomeusz Kortenaer – Tromps vlagkapitein – waaien op Tromps vlaggenschip de Brederode, zodat de dood van Tromp niet bekend werd bij de rest van de vloot om het moreel hoog te houden.
Na twee ernstige nederlagen, de Driedaagse Zeeslag en de Zeeslag bij Nieuwpoort, werden de havens van de Republiek vanaf juni 1653 geblokkeerd door een Engelse vloot van omstreeks 120 schepen onder generaal-ter-zee George Monck. Om te voorkomen dat de economie volledig zou ineenstorten, mobiliseerden de Nederlanders ieder beschikbaar schip om die blokkade te breken. Begin augustus lukte het Tromp om met ongeveer zeventig schepen de Maas uit te varen; dit lokte de Britten naar het zuiden, zodat ook het eskader van Witte de With bij Texel kon uitbreken. Beide Nederlandse vloten wisten zich te verenigen voor het tot een slag kwam. De Nederlanders hadden toen vijf eskaders; die drie andere stonden onder bevel van viceadmiraal Johan Evertsen, waarnemend viceadmiraal Pieter Florisse en commandeur Michiel de Ruyter.
Na enkele hevige gevechten waren aan beide kanten de vloten dusdanig toegetakeld en uiteengedreven, dat ze eerst op verhaal moesten komen en zich opnieuw formeren. Het overwicht van de Engelse vloot was onmiskenbaar. De zwaardere Britse schepen hadden een grotere vuurkracht dan de lichte Hollandse. Ongeveer 25 kapiteins bleken niet meer bereid aan het gevecht deel te nemen, ondanks het bevel van De With stand te houden en zijn reactie door ze zelfs onder vuur te nemen, toen ze vluchtten naar het noorden.
De With besloot zich al verdedigende naar het noorden terug te trekken en de vlucht te dekken. Zo viel hij terug op Texel. Hoewel de slag een tactische nederlaag was voor de Republiek, was de schade aan de Britse kant eveneens aanzienlijk, zodat de blokkade moest worden opgeheven: men claimde in de Republiek dus een (in de moderne terminologie: strategische) overwinning. Beide partijen waren nu oorlogsmoe: de Nederlanders omdat ze er aan wanhoopten zonder Tromp de Engelsen te kunnen verslaan, de Engelsen omdat de kosten te hoog opliepen en de Nederlanders na iedere nederlaag weer opnieuw het gevecht aangingen.
De Nederlandse vloot verloor vermoedelijk tien schepen: twee Hollandia's; en de West-Capelle, Eendragt, Wapen van Zeeland, Dolphijn, Omlandia, Rosenkrans, Zevenwolden en de Mercurius. De Engelsen verloren slechts één schip.
Ter nagedachtenis aan Maarten Tromp staat er een monument in het plaatsje Ter Heijde."
bron (
visit link)
============================
"In this battle, the Dutch suffered a great loss: lieutenant admiral Maarten Tromp was hit in the chest by a musket ball from an enemy sniper and died. However, the battle continued as usual and the admiral's flag remained flying on Tromp's flagship the Brederode on the advice of Michiel de Ruyter, and at the hands of Egbert Bartolomeusz Kortenaer - Tromp's flag captain - so that Tromp's death was not known to the rest of the fleet to keep morale high.
After two serious defeats, the Three-Day Sea Battle and the Battle of Nieuwpoort, the Republic's ports were blockaded from June 1653 by an English fleet of around 120 ships under general-ter-sea George Monck. To prevent a complete collapse of the economy, the Dutch mobilised every available ship to break that blockade. In early August, Tromp managed to sail out of the Maas with about 70 ships; this lured the British south, allowing Witte de With's squadron to break out near Texel as well. Both Dutch fleets managed to unite before it came to a battle. The Dutch then had five squadrons; those three others were commanded by Vice Admiral Johan Evertsen, Acting Vice Admiral Pieter Florisse and Commander Michiel de Ruyter.
After some fierce fighting, the fleets on both sides were so battered and dispersed that they had to recover and re-form first. The superiority of the British fleet was undeniable. The heavier British ships had greater firepower than the light Dutch ones. Some 25 captains appeared unwilling to take part in the fight anymore, despite De With's order to stand firm and his response by even taking them under fire as they fled north.
De With decided to retreat northwards while defending himself and cover the escape. Thus he fell back on Texel. Although the battle was a tactical defeat for the Republic, the damage on the British side was also considerable, so the blockade had to be lifted: the Republic thus claimed a (in modern terminology: strategic) victory. Both sides were now war-weary: the Dutch because they despaired of being able to defeat the English without Trump, the English because the costs were too high and the Dutch were fighting all over again after each defeat.
The Dutch fleet probably lost ten ships: two Hollandia's; and the West Capelle, Eendragt, Wapen van Zeeland, Dolphijn, Omlandia, Rosenkrans, Zevenwolden and the Mercurius. The English lost only one ship.
In memory of Maarten Tromp, there is a monument in the village of Ter Heijde."
source (
visit link)