In het openluchtmuseumen staat een schoenenboom, waar verhalen worden verteld over de slavernij.
Aan en in de boom hangen schoenen die symbool staan voor de voetsporen die de slavernij heeft achtergelaten.
"Het Openluchtmuseum in Arnhem heeft in een 19e eeuws Meppels theehuis
een Afro-Caribische sfeer gecreëerd door er een boom neer te zetten waaronder verhalen verteld worden: de Anansiboom. Verhalenverteller en theatermaker Wijnand Stomp en documentairemaker Jean Hellwig hebben aan de wieg van deze vertelplek gestaan. Aan de boom hangen een heleboel schoenen en die zijn meer dan een blikvanger. Ze symboliseren het feit dat wij allemaal in de voetsporen van de slavernij lopen. Hoe doe je dat? Zoiets zwaars als de slavernij combineren met verhalen over de listige spin Anansi, die zich uit elke penibele situatie weet te redden? Het project De kracht van het verhaal doet het en dat is niet toevallig. De Anansiverhalen hebben alles met slavernij te maken. Ze komen namelijk oorspronkelijk uit Ghana en zijn door de slaventransporten onder meer op de Antillen en in Suriname terechtgekomen, maar daarmee was hun reis nog niet ten einde.
Een meester in het uit de penarie komen
Anansi is een fabeldier met menselijke karaktereigenschappen. Deze spin is slim, egoïstisch, lui, hij liegt en bedriegt, vermoordt zelfs andere dieren en is zonder enige gewetenswroeging uit op zijn eigen voordeel. Tegelijkertijd is hij op zijn manier recht door zee, optimistisch, moedig, volhardend en is als een echte strateeg de luisteraar of lezer altijd een paar stappen voor. Dit levert bijzonder grappige verhaalwendingen op. Nee, bij een Anansiverhaal valt niemand in slaap. Hij zet je aan het denken over hoe het tussen de dieren, nou ja mensen eigenlijk, in elkaar zit. Hij is de meester van het perspectief, doordat hij altijd wel een of andere weg weet om uit de penarie te komen. Daar raakt het aan een zekere levenswijsheid, die je tussen de regels van het verhaal door wordt ingefluisterd.
De kracht van het verhaal
De Anansiverhalen ontwikkelen zich overal op hun eigen manier, maar ze zijn toch allemaal met elkaar verbonden doordat ze gaan over leren, doorgeven, opvoeden, bemoedigen en plezier. Ze gaan over het leven en spiegelen wat de mensen meemaken. Een duidelijk voorbeeld daarvan is dat op de Caraïben er in de rouwdagen tijdens de wake Anansiverhalen worden verteld waarin de overledene een rol heeft.
Sinds de vorige eeuw zijn de verhalen ook opgeschreven, waardoor het behalve een orale traditie, ook een geschreven traditie werd. De verhalen worden daardoor behouden, maar ook geïnterpreteerd en een beetje gekuist, vindt Hellwig. ‘Er zijn mensen die zeggen dat de verzamelde verhalen in de boeken hun traditie is, maar zij vergeten dat Anansi groter is dan dat en dat je ook nieuwe verhalen kunt maken. Soms dreigt een traditie te verstarren, maar tegelijkertijd wordt die dan vaak ook weer door andere mensen vlot getrokken. Ik vind dat een traditie zich moet vernieuwen en dat je daar andere media tegenaan mag gooien.’ Vanuit die gedachte is het project De kracht van het verhaal gestart. Ze waren het erover eens dat Anansi belangrijk is en gevoed mag worden met nieuwe impulsen. Door hun samenwerking was het heel goed mogelijk om de Anansigedachte, dat je met een verhaal een bepaalde boodschap kunt overbrengen, gestalte te geven. De uitgangspunten waren mensen informeren over belangrijke historische gebeurtenissen, zoals de slavernij, en tegelijkertijd nieuwe verhalen maken. Zo zijn ze op het idee gekomen om mensen op te zoeken langs de driehoek van het slavernijverleden –Nederland, West-Afrika, Caraïben – , waar je Anansi kunt vinden. Van gewone mensen in al die landen zijn documentaireportretten gemaakt, waarin zij vertellen over wat hun link met het slavernijverleden is."
(
visit link)
Eng
In the open-air museum there is a shoe tree, where stories are told about slavery.
On and in the tree hang shoes that symbolize the footprints left in lives by slavery.
"The Open Air Museum in Arnhem has a tea house in a 19th century Meppel
an Afro-Caribbean atmosphere created by placing a tree under which stories are told: the Anansi tree. Storyteller and theater maker Wijnand Stomp and documentary maker Jean Hellwig have stood at the cradle of this storytelling place. A lot of shoes hang on the tree and they are more than an eye-catcher. They symbolize the fact that we are all walking in the footsteps of slavery. How do you do that? Combining something as heavy as slavery with stories about the cunning spider Anansi, who manages to get out of every sticky situation? The project The power of the story is doing it and that is no coincidence. The Anansi stories have everything to do with slavery. They originally come from Ghana and ended up in the Antilles and Suriname through the slave transports, but their journey did not end there.
A master at getting out of trouble
Anansi is a mythical animal with human character traits. This spider is smart, selfish, lazy, it lies and deceives, even kills other animals and without a twinge of conscience seeks its own benefit. At the same time, he is straightforward in his own way, optimistic, courageous, persistent and, like a true strategist, is always a few steps ahead of the listener or reader. This results in very funny story twists. No, no one falls asleep with an Anansi story. He makes you think about how things work between animals, well people actually. He is the master of perspective, because he always knows one way or another to get out of trouble. There it touches on a certain wisdom of life, which is whispered to you between the lines of the story.
The power of the story
The Anansi stories develop in their own way everywhere, yet they are all connected in that they are about learning, passing on, educating, encouraging and fun. They are about life and mirror what people are going through. A clear example of this is that in the Caribbean during the mourning days during the vigil, Anansi stories are told in which the deceased has a role.
Since the last century, the stories have also been written down, making it not only an oral tradition, but also a written tradition. The stories are therefore preserved, but also interpreted and cleaned up a bit, says Hellwig. "There are people who say that the collected stories in the books is their tradition, but they forget that Anansi is bigger than that and that you can also create new stories. Sometimes a tradition threatens to ossify, but at the same time it is often pulled back by other people. I think that a tradition should renew itself and that you can throw other media against it.' The project The power of the story was started from that idea. They agreed that Anansi is important and should be fed with new impulses. Through their collaboration, it was very well possible to give shape to the Anansige idea that you can convey a certain message with a story. The starting points were to inform people about important historical events, such as slavery, while creating new stories at the same time. That is how they came up with the idea of visiting people along the triangle of the slavery past – the Netherlands, West Africa, the Caribbean – where you can find Anansi. Documentary portraits have been made of ordinary people in all those countries, in which they talk about their link with the slavery past."
(
visit link)