Op de binnenplaats van het 14de eeuwse kasteel Doornenburg staat een schavot.
Er is een latijnse inscriptie in het hout gekerfd.
'malo accepto stultus sapit'
De vertaling van deze tekst is:
Een dwaas wordt door schade en schande wijs.
"Een schandpaal, gerechtspaal, geselpaal of kaak is een paal waaraan iemand als strafmaatregel werd vastgebonden en te kijk werd gesteld. Naast een schandpaal bestaat ook het schandblok.
Het te schande zetten was bedoeld als een onterende straf. Het stond het publiek vaak vrij de persoon die letterlijk "voor paal stond", te beschimpen of te bekogelen met rot fruit of andere zaken. Ook het spreekwoord "iets aan de kaak stellen" komt van deze straf.
Deze middeleeuwse straf is in heel Europa gebruikt als strafmaatregel in de tijd dat gevangenisstraffen nog niet gangbaar waren.[bron?]
Wanneer de bevolking kwaad op de veroordeelde was werd hij tevens met rot fruit, paardenvijgen, stenen etc. bekogeld. Wanneer stenen en andere harde voorwerpen werden gegooid kon dit leiden tot ernstige (hoofd)verwondingen of zelfs de dood van de veroordeelde. Tevens was het mogelijk dat een veroordeelde aan de schandpaal lijfstraffen opgelegd kreeg, zoals zweepslagen of stokslagen.
Het kwam echter ook voor dat de veroordeelde de sympathie had van het volk. Zo werd Daniel Defoe in 1703 tot de kaak veroordeeld na publicatie van een opruiend geschrift, en door de bevolking bestrooid met bloemen.
Het kon ook gebeuren dat een ter dood veroordeelde voorafgaande aan de executie eerst aan de schandpaal werd gezet om aan het volk te worden getoond. Dit overkwam bijvoorbeeld Willem de Deken in 1328.
Een schandblok zoals dat tijdens de tentoonstelling "900 jaar bestuur" in het najaar van 2010 in het gemeentehuis van Deurne te bezichtigen was
De duur waarin men aan de schandpaal moest staan bedroeg meestal enkele uren. De schandpaal bleef tot ver in de 18e eeuw populair, om halverwege de negentiende eeuw in 1854 officieel als strafmaatregel te worden afgeschaft."
(
visit link)
Het schavot was vanouds een verhoogd opgestelde executieplaats. Het schavot werd veelal dagen op voorhand klaargezet door timmerlieden. Het schavot stond op meerdere palen en had een houten plankenvloer. Als het om een halsrecht ging (onthoofding), werd er meestal stro gelegd, toch vooral bij het hakblok, om het gespatte bloed op te vangen. Tijdens de Franse Revolutie, vanaf 1789 tot 1799, stonden in bijna alle Franse steden voortdurend schavotten opgesteld met de gevreesde guillotine.
Op het schavot stond soms ook de galg of een lange galgbalk waaraan meerdere personen werden gehangen tot de dood erop volgde. Daarna werd het lijk afgenomen en overgebracht naar het galgenveld buiten de stad, waar het opnieuw werd opgehangen. Daar bleven de veroordeelden hangen tot ze er vanzelf afvielen.
De brandstapel werd ook op een schavot geplaatst, zodat iedereen kon zien hoe iemand levend verbrandde.
Nog op het schavot werden andere vormen van executies uitgevoerd, zoals het radbraken, wurging, verminking en vierendelen met de bijl.
Na de tweede helft van de 19e eeuw werden de executies op binnenplaatsen van gevangenissen uitgevoerd, en niet meer in het openbaar. Alleen familie (als ze wilden), rechters en hoogwaardigheidsbekleders mochten aanwezig zijn.
(
visit link)
Eng
There is a scaffold in the courtyard of the 14th century castle Doornenburg.
There is a Latin inscription carved into the wood.
'malo accepto stultus sapit'
The translation of this text is:
A fool becomes wise through trial and error.
"A pillory, court post, scourge post or jaw is a post to which a person was tied and exposed as a punitive measure. In addition to a pillory, there is also a pillory.
The disgrace was intended as a degrading punishment. The public was often free to taunt or pelt with rotten fruit or other things the person who was literally "imprisoned". The proverb "to expose something" also comes from this punishment.
This medieval punishment has been used throughout Europe as a punitive measure at a time when prison terms were not yet common. [source?]
When the population was angry with the condemned man, he was also pelted with rotten fruit, horse figs, stones, etc. When stones and other hard objects were thrown, this could lead to serious (head) injuries or even death of the convict. It was also possible that a convict who was pilloried was given corporal punishment, such as whipping or caning.
However, it also happened that the condemned had the sympathy of the people. For example, in 1703 Daniel Defoe was sentenced to death after the publication of an incendiary writing, and was sprinkled with flowers by the population.
It could also happen that a person sentenced to death before the execution was first pilloried to be shown to the people. This happened, for example, to Willem de Deken in 1328.
A scandal as it was on display during the exhibition "900 years of governance" in the autumn of 2010 in the town hall of Deurne
The duration in which people had to be pilloried was usually a few hours. The pillory remained popular well into the 18th century, only to be officially abolished as a punitive measure in the mid-19th century in 1854."
(
visit link)
"The scaffold was traditionally an elevated execution site. The scaffold was usually set up days in advance by carpenters. The scaffold stood on several piles and had a wooden floor. When it came to a right of the neck (decapitation), straw was usually laid, especially at the chopping block, to catch the splashed blood. During the French Revolution, from 1789 to 1799, scaffolds with the dreaded guillotine were constantly erected in almost all French cities.
Sometimes the gallows or a long gallows beam on which several people were hung until death followed on the scaffold. The corpse was then taken and transferred to the gallows field outside the city, where it was hanged again. The convicts hung there until they fell off on their own.
The pyre was also placed on a scaffold so that everyone could watch someone burn alive.
Still on the scaffold, other forms of execution were carried out, such as breaking the wheel, strangulation, mutilation and quartering with an axe.
After the second half of the 19th century, executions were carried out in prison courtyards, and no longer in public. Only family (if they wished), judges and dignitaries were allowed to attend."
(
visit link)