15 januari 2019 .. Een dag om niet snel te vergeten..
Het was een dag voor mijn verjaardag, en toch maar besloten naar de dokter te gaan..
Ik had, volgens mij al enkele maanden, een knobbel gevoeld waarvan ik elke keer zei 'het zal wel een vet bobbel zijn'..
Tot het moment dat ik dacht het is nu een pingpongbal , nu moet ik toch maar even naar de dokter .. tja , lastig als je geen dokter loper bent !
Als ik op mijn mtb wegging kreeg ik ook pijn in mijn oksel en dacht nu moet het dan toch maar eens ervan komen..
De huisarts was niet gerust dus een verwijzing geschreven voor het ziekenhuis en daar kon ik 24 januari terecht voor een mammografie, een echo en eventueel een biopt..
Toen de dokter mijn borst voelde zei ze gelijk dat het niet goed was, het was een tumor, en werd doorgestuurd naar de radioloog..
Er werd gedacht aan één tumor met een verkleving want via de echo was dat niet goed te zien..
Er moesten dus 'hapjes', biopten, uit genomen worden en ik kan je vertellen dat is geen pretje geweest !
Ze maakten eerst een sneetje in mijn borst en gingen er dan met een holle naald in, die zéker wel 10 cm lang was, om er tenslotte 4 biopten uit te nemen..
Twee uit elke tumor..
Pas dan merk je eigenlijk hoe sterk je bent..
Ik heb geen traan gelaten, twee van mijn drie dochters waren mee..
Maar 's avonds, wanneer je alleen in je bed ligt komt het besef toch wel binnen en druppelt er toch wel een traantje op je kussen..
De uitslag was 29 januari, drie werkdagen later..
Helaas was het niet goed..
Ik had borstkanker !
En dat nog niet alleen, ik heb ook nog eens type 3, de snelst delende !
Tja, dan staat toch ineens je wereld op zijn kop.. Wat een toestand..
Ik zei gelijk 'ik wil dat mijn kinderen getest worden', want drie meiden.. ze hebben wel de grote kans op erfelijkheid..
Maar daar wilden ze niets van weten, hoe ik ook praatte, het mocht niet baten..
Mevrouw, u heeft borstkanker en dat moet weg !
Uw kinderen komen later !
Ik zei, neeeee ik heb mijn leven al een eind gehad, ik wil dat mijn dochters onderzocht worden !
Maar, je trekt aan het kortste eind..
Ik moest geholpen worden en daarmee klaar !
Goed, dan komt het punt wanneer je alle mogelijkheden op een rij hebt..
Borstbesparende operatie of huidsparende amputatie..
31 januari moest ik naar de anesthesioloog want ik moest daar door goedgekeurd worden om volledige narcose te krijgen..
Dat was gelukkig allemaal goed, afgezien van de kanker ben ik verder helemaal gezond..
Hoe kan dat ook anders met geocachen als hobby ?
5 februari moest ik naar de plastische chirurg en daar kreeg ik een volgende klap uitgedeeld, de grootste tumor was 3 cm en de kleinere was 1.5 cm..
De tumoren moeten er dan in één geheel uitgehaald worden, en met een marge van ruim één tot twee cm eromheen..
Dat wilt dus zeggen, een stuk weefsel van 10 à 12 cm bij zo'n 6 cm zal eruit gesneden moeten worden..
Sjipsss.. Wat een pech !
Mijn borsten zijn te klein, de tumoren zaten te dicht bij mijn tepel dus een borstbesparende operatie kon het niet worden..
Het wordt een huidsparende amputatie mevrouw..
Naja, op dat moment trek je je schouders op.. Het zal wel, ik vind alles best..
Maak er maar wat moois van !
En.. Gelukkig heeft hij dat gedaan !
Maar je leven staat toch wel even op zijn kop hoor..
Ik heb in het begin weleens gezegd, ik ben in de verkeerde trein gestapt.. het is een sneltrein waar ik niet meer uit kan stappen, behalve aan het eindpunt..
En zo voelde het soms echt !
Na de operatie kreeg ik weer wat te verduren..
Ik kon niet diep inademen en had pijn op mijn borst en zei tegen mijn kinderen ik weet niet hoe een hartaanval voelt maar ik ga er een krijgen..
Kinderen ongerust, verpleging maar op mijn borst drukken en zeggen uw borst is wat opgezet naar dat is normaal..
Het ademen werd steeds minder en de pijn op mijn borst steeds pijnlijker , daardoor besloten de kinderen wéér op de bel te drukken !
De verpleegkundige tekende mijn borst af en kwam een uur later kijken.. Oeiii dat is idd niet goed, één cm buiten de aftekening..
Plastische chirurg gebeld..
Ik moest met spoed met de ambulance van Vlissingen naar Goes..
Omdat ik gelijk na de operatie een gel implantaat had gekregen was ik bang dat het daardoor kwam ..
Ik liet mijn kinderen weten dat als er een keuze zou zijn, straks , ik het implantaat niet meer wilde .. hoogmoed komt voor de val immers .. Ik was te ijdel om met een geamputeerde borst rond te lopen ..
De verpleegkundige móest het van mij ook noteren .. Ik hoefde het niet meer ..
Bijna anderhalf uur later kwam er éindelijk een ambulance aanzetten .. Ik werd klaargemaakt voor vervoer ..
Kwam ik daar 19.30 aan, zei de plastische chirurg ik sta al vanaf 18.00 op u te wachten!
Ik zeg 'heej ik lig vast hè aan het infuus, ik heb twee flessen van de drains bij me.. ik kan er niets aan doen' !
Mijn kinderen zitten hier al een uur omdat ze met hun eigen auto kwamen..
Naja met spoed gelijk door naar de OK waar alles weer afgetekend werd en daar kreeg ik een dubbele narcose omdat ik de eerste keer ook niet 'weg' wilde gaan..
De kans op infectie is nu groter dus het moet snel gebeuren én u moet een nachtje extra blijven kreeg ik te horen..
Na de tweede operatie bleek er een bloedvat gesprongen te zijn en had ik 200 ml bloed in mijn borst !
Vandaar dus het drukkende gevoel op mijn borst en dat ik dacht een hartaanval te krijgen ..
Na de operatie moet je in een soort corset .. de eerste twee weken mag je niet geheel douchen.. Dat corset moet je dag en nacht, zes weken lang, dragen..
Je mag zes weken niet fietsen..
Zes weken niet autorijden..
Wat een drama voor een alleenstaande cache owner !
Máár, gelukkig heb ik wel veel vrienden en vriendinnen die aan hebben geboden om mijn caches te onderhouden..
'Gelukkig' wist ik wanneer de operatie gepland stond, 13 februari, dus ik zorgde dat veel caches onderhouden waren..
Helaas was dit niet de enige klap die ik te verwerken kreeg..
Wanneer iemand borstkanker heeft wordt er ook één lymfeklier weggehaald, de zogenaamde poortwachtersklier..
De schildwachtklierprocedure is een onderzoek om te bekijken of er kankercellen in de schildwachtklier zitten..
Door de schildwachtklier op te sporen, te verwijderen en te onderzoeken kunnen zeer kleine uitzaaiingen in een vroeg stadium ontdekt worden..
Helaas was er bij mij dus een minuscule uitzaaiing en moest ik ook nog eens aan de chemo !
Eén serie, van 4 kuren, van twee middeltjes en één serie van 4 kuren met één middeltje..
De volgende klap.. U wordt er kaal van en ziek.. Welja joh, waarom ook niet ?
Acht chemo kuren, met drie weken ertussen om op te knappen, dat wilt dus zeggen dat ik tot eind augustus 2019 daarmee zoet ben..
Dat werd half september omdat mijn bloedlichaampjes de chemo niet snel genoeg konden verwerken .. klap zóveel !
Er moet één week uitstel gevraagd worden .. verdorie ik ben er nu wel een beetje klaar mee !
Helemaal overstuur belde ik de chemo dagbehandeling afdeling .. al huilend deed ik mijn verhaal .. en gelukkig zijn het daar mensen die er werken en om de mensen geven en je niet als nummer zóveel zien ..
Ik mag elke dag ná de chemo een injectie in mijn buik zetten .. dat geeft de bloedlichaampjes een boost zodat ze kunnen werken aan de opbouw ..
Dat ging bij de eerste vier chemo's prima maar met de tweede sessies chemo kreeg ik zóveel bot en spierpijn dat ik het niet kon houden van de pijn .. ik vroeg te mogen stoppen maar helaas dat was geen optie .. ik moet doorzetten !
Natuurlijk heb ik dat gedaan .. ik ben sterk !
De volgende klap ..
Na alle chemo, wat preventief was hadden ze gezegd , kwam ik bij de oncologische verpleegkundige .. we gaan nu uw bestralingen plannen ..
Wat ?
Bestraling ?
Mijn chemo was toch al preventief ?
Nee mevrouw , sorry maar door die uitzaaiing in uw lymfeklier moet u óók bestraald worden !
Jemig ik ben er klaar mee .. maar goed .. ook hierin weer berusten en na 15x bestralingen .. 15 dagen achter elkaar kon ik er een punt achter zetten .. nú alleen nog 5 jaar hormoon medicatie .. en dan hoop ik gezond verklaard te worden ..
De tb heb ik speciaal laten maken..
Kracht, Hoop, Liefde, Moed
Ik denk dat u uit mijn verhaal wel uit kunt halen dat ik alle vier woorden van dichtbij heb meegemaakt..
Mijn pruik jeukt als de ziekte dus die draag ik niet meer of zelden..
Het wordt zomer tenslotte dus ik ga op zoek naar leuke mutsjes en hoedjes..
Omdat ik het al helemaal voor me zie dat ik met vrienden mee mag cachen, en we moeten weer eens 'de bosjes induiken', ik natuurlijk geheid achter een tak blijf hangen..
Miep loopt door, maar Bello (zo noem ik mijn pruik) blijft aan de tak hangen..
Ach ik kan erom lachen hoor, gelukkig heb ik nog héél veel humor!
Nee, ik ga dus cachen met een mutsje ter bescherming van mijn hoofdhuid want door chemo wordt je huid ook een stuk dunner..
De tb hangt nu aan Muissieee.. Zo noemt mijn kleindochter haar muisje die ze in de ambulance kreeg en omdat ik enkele uren na de operatie weer met spoed geopereerd moest worden en ik in de ambulance van Vlissingen naar Goes moest kreeg ik ook een muisje..
Mijn jongste dochter heeft het verband aangebracht omdat ze zei muisje heeft ook pijn aan haar borst..
Omdat ik altijd graag een tb discover dacht ik, weet je wat, ik wil de mensen laten zien wat het voor Kracht en Moed vergt om met een kaal koppie over straat te lopen..
Verder Hoop ik dat de kanker straks wegblijft en zal de Liefde van iedereen mij sterker maken dan ik ben..
Lieve groetjes, Rianne, beter bekend als Miep Gasklep..
Vertel me waar je me gezien hebt en ik zou het leuk vinden samen op de foto te gaan !
Wanneer u banners spaart en u mij en mijn tb gezien heeft mag u deze op uw profiel plaatsen !
<img src="https://s3.amazonaws.com/gs-geo-images/bf7345de-0e59-41d3-a7f8-9512c9d67ccb.jpg" alt="Banner borstkanker tb" title="Banner borstkanker tb"> 