In den sauerländer Höhenlagen gehört der Hochseefisch nicht unbedingt zum regelmäßigen Speiseplan. Dennoch wage ich den Frevel und versuche mich ein wenig mit Hamburger Platt. 😉
An’n Sünndagmorgen, gegen soß,
dor ward’t lebennig all bi Voss.
Hein hett sien lüttje Froo nich stört,
he hett sick sülwst de Rundstück smeert.
Den Kaffee buddelt he sick op,
- nimmt twee Bohn’n mehr op’n Tassenkopp -
denn stickt he sick de Piep in Brand,
und nimmt dat Fischnett sick to Hand,
slut sacht de Dör achter sick to,
„Adschüß, slop sutje wieder, Froo!“
Un an de Eck, bi’n Kreuger Smitt,
dor nimmt he noch’n Lüttjen mit.
Un ut den een, dor ward ok twee,
un ut de beiden ward ok dree.
Un ut Klock soß, dor ward Klock acht,
un ut Klock acht, dor ward Klock tein.
„Nu ward bilütten Tied“, meent Hein.
Ut nüchtern Wörd, dor ward Gesang,
so torkelt he den Fischmarkt lang.
Geiht ümmer twischen Heuhner, Duben,
mank Kees un Rosen, Appel, Druben,
mank Onten, Katten und Kanickel,
hier hett een Hund he bi den Wickel,
hier kofft he Blom’n, dor Appelsien,
dor Eier, Schinken, Hün un Perdühn.
Nu drinkt he’n Grog bi Eierkohrs,
denn geiht op de Ewers mank Schulln und mank Bors.
„Hier Schulln, labennige Schulln un Bütt,
Twintig for’n Mark, du duhne Sprütt!“
„Hier springlabennige Schulln un Ool,
twintig for’n Mark, all egol!“
„Hier! Her for’n Reichsmark!“ roppt nu Hein.
„Doch smeiß – hup – mir keine Doden rein“…
„Een, twee, dree, veer…“ – „Nee, de is to lütt!
Een annern her! Den nehm ich nich mit...”
„So! Hier, du ole duhne Sprütt!“ –
Dormit kreeg Hein sien twintig Bütt.
„Nu goh to Hus, no diene Froo…
Dat ward de heuchste Tied! Man to!”
Un op’n Markt is allns all leer,
bloß bi de Kreugers geiht hoch her.
Dor nudelt dat Orchestrion
for’n Groschen Musik mit Bulljon.
So ward dat twölf, so ward dat een,
von’n Kees weur bloß Papier to sehn
Un Eier, Schinken, Blohm’n und Bütt
da swemmt all een mank anner mit!
So gegen dree, mit’n vullen Kopp,
dor pultert Hein de Treppen ropp.
Sien Froo weur all bi’t Kaffeedrinken,
do keum he in de Stuw to hinken.
“Na, sünd de Schulln un Bütt all brod?!
Du hest je wedder nett een foot –
Dat sünd je wedder scheune Soken!
Mit de Fisch wullt du Freid mi moken?
Dat beste weur’t ich nehm de Bütt
un sleug se di an’n Döskopp lütt!
Du sühst mi hüt je nüdlich ut!
Wat? Du wullt no St. Pauli rut?
Dor, leggst di in de Komer dol!
Un morgen keup ick Bütt un Ool!“