Slag om het kapelsche (Capelse) veer Traditional Geocache

De Slag om het veer;

Het monument Kapelsche Veer te Sprang-Capelle is opgericht ter nagedachtenis aan de hevige strijd in de winter van 1944/1945 die hier heeft gewoed tussen de geallieerden en de bezetter.

De inzet van de gevechtshandelingen bij het Kapelsche Veer was een Duits bruggenhoofd van een paar vierkante kilometer. Deze strijd kostte in totaal ongeveer 1200 man aan militaire verliezen (gesneuvelden, gewonden, krijgsgevangenen en vermisten). De wilg die bij het monument staat, heeft deze oorlogshandelingen van nabij meegemaakt en overleefd.

In september 1944 bevrijdden de geallieerden een gedeelte van Limburg. Vervolgens wilden de geallieerden op 17 september 1944 met een grootscheeps bevrijdingsoffensief (operatie 'Market Garden') vanuit België een doorstoot naar Duitsland forceren door met luchtlandingstroepen in een bliksemsnelle aanval bruggen in Noord-Brabant en Gelderland veilig te stellen. Er werden drie complete divisies gedropt: de 101ste US Airborne Divisie bij Eindhoven en Veghel, de 82ste US Airborne Divisie bij Groesbeek en Grave en de 1ste Britse Airborne Divisie bij Oosterbeek. Deze operatie mislukte, maar een gedeelte van Nederland ten zuiden van de grote rivieren was bevrijd. In de maanden hierna werd deze corridor van bevrijd Nederland langzaam uitgebreid. Zo ook naar Noord-Brabant. De frontlinie van de geallieerden liep onder meer tot aan de Bergsche Maas. Bij het Kapelsche Veer (tussen de Bergsche Maas en het Oude Maasje) had een Duitse eenheid zich gevestigd en zo een bruggenhoofd gevormd. De 1ste Poolse Pantserdivisie bewaakte dit gedeelte van de frontlinie. Het front was rustig.

Op 16 december 1944 ontketenden de Duitsers in de Ardennen hun laatste grote offensief met als einddoel Antwerpen en het doorsnijden van het geallieerde front. Om deze aanval te ondersteunen had de Duitse generaal Kurt Student een aanval gepland vanuit bezet Nederland richting Antwerpen. Deze aanval is echter nooit uitgevoerd, maar Student liet wel eenheden van de 712­­e Infanteriedivisie en daarna van de 6­e Parachutistendivisie de rivier oversteken om het bruggenhoofd te versterken. Vanaf 19 december raakten de patrouilles met elkaar in gevecht. Een Poolse verkenningseenheid stuitte in de nacht van 28 op 29 december op hevige weerstand. Er werd besloten om het Duitse bruggenhoofd te vernietigen.
 

In de nacht van 30 op 31 december 1944 werd de eerste aanval door de Polen uitgevoerd. Deze aanval mislukte en ook de volgende tweede aanval, op 6 en 7 januari, werd teruggeslagen. De verliezen op beide dagen waren hoog. Voor de volgende derde aanval werden commando’s van de 47 Royal Marine Commando ingezet. Zij werden ondersteund door Noorse commando’s. Deze derde aanval liep ook uit op een mislukking.

Ondertussen was al lang duidelijk dat de Duitse aanval vanuit de Ardennen op niets was uitgelopen. Fall Braun, de ondersteunende aanval, werd dus ook niet uitgevoerd. Maar zowel Student, als zijn geallieerde tegenhanger Generaal Sir John Crocker, wilden niet van stoppen weten.

Op 26 januari 1945 werd overdag een grootscheepse vierde aanval door eenheden van de 4e Canadese pantserdivisie uitgevoerd. Hierbij deden ook eenheden in kano mee. De gevechten bleven aanhouden tot 31 januari toen de Duitse troepen zich opeens terugtrokken over de Bergsche Maas (later is bekend geworden dat Student vervangen was en dat zijn opvolger een einde maakte aan dit onnodige gevecht).

Het monument;