Canada: Land of the Maple leaf
De formule is weer als gebruikelijk. Alle antwoorden stapeltellen tot 1 cijfer. Schrijfwijze in LOKALE TAAL, tenzij anders aangegeven.
Namen zonder toevoegingen zoals “kasteel” “toren” “nationaal park” of dergelijke, want die kan je ook in vele talen schrijven. (Tenzij anders aangegeven)
Ga ook hier eens op reis:
Gelukkig hebben we in 2021 weer kunnen reizen. Toen was IJsland de bestemming. In 2022, was het nog steeds niet helemaal duidelijk wat COVID ging doen, dus Azië en Afrika vielen als reisbestemming af. Ook Australië en Nieuw-Zeeland waren nog op slot, en zo kwam Canada op de agenda.
Uiteraard niet heel Canada. Want..jeez wat is dat land groot. We hebben een reis geplanned van een 5500 km, die op de kaart net een postzegel van Canada bestrijkt.
Deze reis brengt je van Calgary, via de Canadian Rocky’s naar Vancouver.
Enjoy the trip.
Zoals gebruikelijk zijn de foto’s weer van eigen makelij, dus niet professioneel.
Hoewel Canada 2 talig is, zal je merken dat dit niet hetzelfde is als bij onze zuiderburen. De Canadezen in de Engelstalige provincies, spreken alleen Engels (Amerikaans) en hebben ook helemaal niks met Quebec en New Brunswick. Op zich geen probleem voor ons, want ons Engels is toch beter, maar we hoopten in Canada ook wat meer de Europese keuken te treffen.
Helaas…. Burgers, Ribs and Steak… that’s all folks..
Vraag A: Welke andere Europese taal wordt er in Canada gesproken (even een makkie om erin te komen, antwoord in NL)? _ _ _ _ _
Onze trip begint in Calgary. Niet omdat dit zo’n leuk stadje is, maar omdat onze nationale luchtvaartmaatschappij daar nou eenmaal op vliegt. En waarom vliegen ze nou naar Calgary? Sinds de Olympische spelen is daar nou niet echt iets te doen…. Nou, Waarom dan? Eenvoudig. Olie. Het is dus een zakenreis bestemming. Alberta (de staat waar Calgary de hoofdstad van is) is de oliestaat van Canada. En schelpvormige oliemaatschappij die ook veel in ons land voorkomt heeft hier dan ook grote belangen. Gevolg. Calgary wordt zelfs door de Canadezen als “Redneck” stad beschreven…
Wij halen onze huurauto op, (loggen een cache) en rijden naar Canmore. 1 uurtje verder en de poort naar de Rocky Mountains. Oh ja, over die huurauto. In Ijsland had ik mijn lesje wel geleerd met een (versleten) Jeep Grand Cherokee V8 met chineese sneeuwbanden en een verbruik van 1 op 4 met € 2,50 / liter. Dus voor Canada een Toyota RAV4 gehuurd. Toch 4x4 en wordt met een grootste motor van 2.4 4cil geleverd. En wat denk je. Krijg ik een gratis upgrade. Jeep Grand Cherokee.
Altijd wat met die huurauto’s. Gelukkig was het een V6 en met normale banden deze keer 😊
Vraag B: in Welk jaar werden de Olympische Winterspelen in Calgary gehouden? (Stapeltelen tot 1 cijfer)
De nationale boom in Canada is de Esdoorn. Het blad ervan staat zelfs op de vlag, en Maple leaf syrup is werledwijd bekend, en zou lekker op de pannenkoeken zijn. Nou.. ik ben benieuwd.
Maar goed. Verder met de reis.
Canmore is een leuk alternatief stadje. Met lokale brouwerijen met artisenaal bier (zoals de Grizzly Paw, tjah. Alles draait hier om beren) en een relaxte sfeer.
Een klein uurtje verder ligt Banff. De stad die ook zijn naam aan het nationale park verleend. Über commercieel, en vol Insta toeristen. Gratis tip…. Als je daar heen gaat, boek in Canmore. Rustiger, en net zo dicht bij de natuur.
We beginnen onze eerste “hike” lekker simpel. Eerst nog even langs de lokale Eco-winkel voor wat ontbijt en lunch spulletjes en natuurlijk BEARSPRAY.
Pepperspray, speciaal tegen beren, mocht je een onfortuinlijke ontmoeting krijgen. Meer hier later over.
Bij aanvang van onze eerste hike parkeren we bij het Banff Fairmont Springs hotel. Een hotelcomplex gebouwd door degene die deze hele regio “ontdekt” en ontwikkeld hebben.
De “railways”. Zowel de Oost- en Westkust van Canada waren al gekoloniseerd, maar er was nog geen verbinding over land. Dat moesten avonturiers doen van de spoorbedrijven. Onbegaanbaar en onontdekt land. Het was pas in 1888 dat hier een groot hotel gebouwd werd dat de uitvalsbasis werd voor het doorkruisen van de Rocky mountains. Besef wel, dat er in die tijd nog nauwelijks tunnels gemaakt konden worden.
Vraag C: Hoe heet de Canadese maatschappij die dit hotel bouwde? _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Wat een avontuur moet dat geweest zijn. Geen kaarten, houten bruggen over kolkende rivieren. Extreme weersomstandigheden. Beren, wolven, Elanden, Lynxen, en natuurlijk de inheemse lokale bevolking.
De Indianen worden door de Canadezen “First Nations” genoemd. En tot op de dag van vandaag is er een ongemakkelijke sfeer tussen de “Europese” kolonisten en de oorspronkelijke bewoners.
Net als de Zuid Amerikaanse oorspronkelijke bewoners, kennen de “First Nations” het begrip van bezit niet, als het om land gaat. Al het land werd “geclaimed” door de nieuwe bewoners en vastgelegd in documenten van bezit. Ook nu leidt dat nog tot problemen. Omdat de First Nations dit land niet erkennen als Canadees grondbezit, gelden de wetten ook niet voor hen. Althans, zo staan zij erin. Om maar te zwijgen over hoe “de kerk” de afgelopen eeuwen de lokale bevolking heeft willen heropvoeden, en hun kinderen ontvoerd, om ze de westerse manier van leven bij te brengen.
First Nations, worden dan nu ook gecompenseerd door uitkeringen en toegekend land waar ze zich kunnen vestigen. Maar dat brengt weer andere moeilijkheden met zich mee. Zoals discriminatie, alcoholisme, obesitas en ander ellende.
Nou weten we allemaal wel dat Groot Brittannië, Spanje en Frankrijk de grootste Europese mogendheden waren die Noord Amerika gekoloniseerd hebben.
Vraag D: Maar welk ander GROOT Europees land heeft een groot deel van Noord Amerika (met name wat nu Alaska heet) jaren lang in bezit gehad? _ _ _ _ _ _ _
En we zijn weer uitgeweid. Terug naar de wandeling. Die begint gelijk met een begroeting door een Eland. Lief.
Het wandelpad is redelijk vlak, mooi begaanbaar, en de wandeling is simpel en vrij druk. We zijn dus niet bang om beren tegen te komen.
Dag 2 pakken we het wat steviger aan. We gaan wat verder van het Toeristische Banff weg, en doen een wat avontuurlijkere wandeling. Met enige regelmaat blazen we op ons fluitje, en we praten de hele wandeling hard met elkaar. Ook spelen we wat woordspelletjes, om maar geluid te maken.
Het voorjaar is lang koud geweest. En dat is te zien. Er ligt zelfs in bijna juli nog een flink pak sneeuw. Ook de rivier waar we overheen moeten, stroomt voluit van smeltwater, dus het lukt maar net met droge voeten.
Onze wandeling eindigt op 2130 meter op een prachtige plek. Oh. En die bear spray. Die komt met een beveilingsclip. Mijn vrouw vond het beter om die klip eraf te halen als de spray aan mn rugzak hangt, zodat we hem sneller konden gebruiken in geval van nood. Klinkt slim. Tot je je rugzak afdoet. Op de grond zet, en de container tegen een rots stoot, en een stoot spray geeft. Nou weet ik wat het is om pepperspray in te ademen. Niet aan te raden. De clip ging er weer op.
Vraag E: Naast de Grizzly Beer. Welke andere beer komt hier voor (naam in NL)? _ _ _ _ _ _ Beer
(Stapeltel alleen het woord voor Beer)
De volgende dag gaan we nog een stapje verder, en vertekken vanaf het populaire Lake Louise, om de hogere pieken op te zoeken. Onderweg komen we nog vriendelijke “Groundsquirrels” tegen en hoewel we met prachtig weer begonnen, kunnen we de beoogde top niet bereiken. Het weer slaat om en sneeuw, regen en wind belemmeren onze voortgang. De Maple Leaf? Nog niet gezien.
We vervolgen onze route naar Glacier National Park. De naam verraad zijn afkomst al.
Op een parkeerplek worden we begroet door dit leuke vogeltje.
Vraag F: Hoe heet deze “blauwe” gevederde vriend? _ _ _ _ _ _ _ (twee woorden)
De beoogde wandeling kon niet doorgaan. Er lag nog te veel sneeuw. Na enkele honderden meters zaten we tot onze heupen vast. Dus gingen we een lager gelegen wandeling doen. Over de oude route die de spoorwegen af moesten leggen. Omdat het hoogte verschil te groot was voor de PK’s van de treinen destijds, moesten ze lussen afleggen om langzamer omhoog te gaan. De originele routes zijn weg (alles was van hout) maar de stenen funderingen zijn nog zichtbaar. En staan hier dan Maple leafs?? Nee. Niet gezien.
Het weer verbeterd, en we kunnen genieten van Yoho National Park. Wat lager dan Glacier, maar zeker zo mooi. Prachtige meren en kolkende rivieren. Uiteraard zoeken wij het weer hogerop. En zo leggen we 123km af in een week hiken.
En dan…. Tjah. Er gebeurt altijd iets op vakantie. Ik krijg Covid. Waarschijnlijk op het vliegtuig besmet, want lokaal komen we niet met mensen in aanraking. Sterker nog. Ik heb bijna de hele week de BBQ aangehad. Dus we zijn niet eens veel uit eten geweest.
Een koortsachtige nacht, en een lange rit naar Jasper, en de volgende dag, weer opgeknapt. Gelukkig. Maar mn conditie is wel weg. Dus even een paar dagen rustig aan.
En dan zien we onze eerste beren. Niet tijdens het hiken, maar gewoon langs de weg.
Een paar dagen later ben ik alweer op krachten en gaan we weer de hoogte in. Onderweg komen we Elanden tegen en ook de bloem die het symbool is van de staat Alberta.
Vraag G: Hoe heet deze bloem? : Alberta _ _ _ _ (alleen wat op de stippellijn komt stapeltellen. Let op je taal)
Me lunchen met uitzicht op Mount Robson. De hoogste berg van het gebied (2829m). Beklimmen doen we hem niet. Dat past niet in ons schema. We zijn inmiddels in Brittish Columbia en onderweg naar Clearwater. Een mooi meren gebied met rivieren en veel bossen. We hebben de Rockies achter ons gelaten, en wie weet. Zien we eindelijk de Maple leaf.
We bezoeken Wells Gray national park, waar vele watervallen te bewonderen zijn. Met als hoogte punt Helmcken Falls. De vierde hoogste waterval van Canada.
Vraag H: Hoeveel meter hoog is deze waterval?
Oh. En ook hier weer geen Maple leaf gezien.
Onderweg vinden we geregeld wat geocaches. Zelfs in vogelhuisjes. Maar wat me opvalt is dat ze allemaal met touwen vast zitten. Zelfs vastschroeven op een boom mag hier niet.
Ook bevatten ze geen TB’s. Geocaching is toegestaan in de nationale parken, maar de cache mag alleen een logboekje bevatten. Pennen, goodies, of TB’s is niet toegestaan. En maar goed ook. De natuur moet gerespecteerd blijven. TB’s laten we wel in de stad achter.
Tijdens onze wandeling rondom Clearwater lake, worden we eerst belaagd door hordes muggen, waardoor we rennend de berg op gaan, en vervolgens door een regenbui overvallen… Vakantie noemen ze dat 😊
We rusten nog wat uit om de langste rit van deze vakantie te gaan aanvangen.
We rijden van Clearwater via 100 Mile house, en Williams lake naar Bella Coola. Bijna 700 km.
Na Anahim Lake is de weg onverhard. De rede waarom we een 4x4 gehuurd hebben. De meeste toeristen rijden naar Prince George en Prince Rupert. Wij zijn wat avontuurlijker.
Vraag I: Wat is het nummer van de “Highway” die van Williams lake naar Bella Coola gaat?
Na een tijd over een plateau gereden te hebben door de regen, over de onverharde snelweg (die overigens van betere kwaliteit is dan de gemiddelde weg in België) komen we aan bij “The Hill”
Hier moeten we een afdaling nemen over de zandweg, die slingerend als een alpenweg naar beneden gaat. Enig verschil. Hij is onverhard, maar zo breed dat je er met een vrachtwagen zonder moeite over heen kan. De Canadezen vinden het een angstaanjagende weg, maar ik zie het probleem niet. Hier zien we dan eindelijk een Grizzly. Een enorme beer, die totaal geen interesse in ons heeft. Hij heeft het te druk met bloemen eten. En de Maple leaf?? Niet gezien.
Bella Coola ligt in een vallei in het Great Bear Rainforest. En dat hebben we geweten. Wat heeft het hier geregend. Desondanks hebben we enkele mooie hikes gedaan.
In Bella Coola woont ook een grote First Nations gemeenschap. De eerste keer dat we daar kennis mee maken. Diverse totempalen en kunst objecten.
Vraag J: Hoe heet de etnische groep die hier woont? _ _ _ _ _ _
We gaan nog een keer “The Hill” op, omop het plateau een wandeling te maken naar de Rainbow Ridge. Een rotsformatie die bij het juiste ligt regenboog achtige kleuren geeft, door de verschillende mineralen, naar het oppervlakte geduwd tijdens een vulkaan uitbarsting. Bij het aanvangspunt komen we Nico tegen. Een Canadees, die vraagt of hij met ons op mag trekken. Hij is alleen en hiken wordt aangeraden in groepsverband. Minderkans op aangevallen te worden door Wolven of beren. Die zien we niet. Wel een Coyote.
De hike is mooi, maar ook hier lopen we af en toe door zwermen agressieve muggen.
Nico blijkt een beetje Nederlands te spreken. Zijn moeder is naar Canada geëmigreerd en heeft een kaaswinkel in Toronto. Hoe verzin je het.
Bella Coola ligt in een Fjord, en aan het water zien we zeehonden pups. Wat schattig. We zijn hier gekomen om de veerboot naar Vancouver Island te nemen. Een vaart van een uur of 8 door de fjorden en tussen eilanden. Het water is zo glad als een spiegel, en we zien tientallen walvissen onderweg.
Vraag K: Hoe heet de noordelijke havenstad waar de veerboot aanmeert vanuit Bella Coola? _ _ _ _ _ _ _ _ _
We rijden naar het zuiden van het eiland. Naar Tofino. Een surf paradijs met bij behorende “vibe”.
Hier gaan we zeekayaken, en ontmoeten wat zeeotters, krabben en veel enorme zeesterren.
En ook hier. Geen Maple leaf te zien.
Wel geocaches natuurlijk. Na een paar relax dagen, waar we wat wandelen en lekker eten, gaan we vanuit Nainamo met de veerboot naar Vancouver. Het eindpunt van onze reis.
Vancouver is een stad van contrasten. Een betonnen jungle, met veel glazen wolkenkrabbers, afgewisseld door oudere gebouwen. Arm, en rijk. Een enorme gemeenschap Sikhs en Chinezen. Maar ook duizenden daklozen en verslaafden.
Aan de rand van al dit drukke moderne leven ligt een park van meer dan 400 hectare groot. (10% groter dan Central Park in New York). Een oase van rust, waar velen genieten van wandelingen of Fietsen en hardlopen. Er wordt gekayakked op het water en je hebt bijna niet het idee in een milioenen stad te zijn.
Vraag L: Hoe heet dit park? _ _ _ _ _ _ _ PARK (alleen de naam voor Park stapeltellen)
Ook hier staan totempalen, gemaakt door Inheemse kunstenaars, en is veel te lezen over hun cultuur. En waarempel. Die boom heb ik al de hele reis gezocht.
Vraag M: Welke boom heb ik eindelijk gevonden? _ _ _ _ _ _ _ _ _
Het zit er weer op. We vliegen terug naar Nederland met weer een prachtige ervaring rijker.
Alleen. Ik durf niet te zeggen dat ik nu Canada gezien heb. Dit was slechts een fractie van dit enorme land. We zullen zeker nog eens terug moeten, want zelfs de Royal Canadian Mounted Police hebben we niet gezien.
Ga op je eigen avontuurtje naar de volgende coördinaten voor de beloning voor het oplossen van deze puzzel
N51 3 (M-K) . (A+E-F)(C+L)(D-B+J)
E005 3 (H-G) . (K-G-A) (B-C-F) (J+I)