Ermelo is een oud dorp. We weten dat het minstens 1150 jaar bestaat. In 855 schonk een rijk man, Folker genaamd, zijn goederen in Irminlo aan een klooster in Duitsland. Lange tijd is gedacht dat het dorp haar naam dankt aan de Germaanse halfgod Irmin.
Eeuwen lang bleef Ermelo een onaanzienlijk dorp. Enkele boerderijen, een kerk, een molen, een herberg, huizen van de predikant en koster en die van ambachtslieden zoals de smid, de kleermaker en de bakker. In de 18e eeuw werd Ermelo beschreven als een "matig dorp, waar men enig bouwland vindt".
Halverwege de 19e eeuw veranderde dit beeld.
Ds. Witteveen, de predikant van de Hervormde Gemeente, kreeg problemen met de kerkenraad en werd uit zijn ambt gezet. Hij moest natuurlijk de pastorie verlaten. Hij wilde echter in Ermelo blijven, waar hij veel sympathisanten had. Daarom kocht hij een oud huis en bouwde in de jaren daarna onder andere een eigen kerk en een tehuis waar allerlei mensen opgevangen konden worden. Er zijn nog maar enkele tastbare herinneringen aan deze predikant.
De aanleg van de Zuiderzeestraatweg zorgde er rond 1830 voor dat dit deel van de Veluwe beter werd ontsloten. Vanaf 1882 veranderde er nog meer. Ermelo kreeg een spoorweghalte: Ermelo-Veldwijk. Deze lag echter op 1 kilometer afstand van het dorp. De heer Chevallier die op het landgoed Veldwijk woonde, schonk bijna al het benodigde geld voor het station, maar verbond daaraan de voorwaarde dat de gemeente voor een goede weg daarheen zou zorgen. Dat gebeurde en zo ontstond de Stationsstraat. Toen was dat nog een weg tussen korenvelden en aardappelvelden.
Enkele jaren daarna veranderde het landgoed Veldwijk in wat wij nu een psychiatrisch ziekenhuis noemen. Nog vijf jaar later werd op het afgelegen landgoed 's Heeren Loo een tehuis voor verstandelijk gehandicapten gesticht. Deze instellingen brachten nogal wat bedrijvigheid en werkgelegenheid met zich me. In de omgeving van het station werden wegen aangelegd en huizen gebouwd. Er ontstond een nieuw dorp dat toepasselijk "Nieuw-Ermelo" werd genoemd. Langzamerhand schoof de bebouwing in oostelijke richting. Ook het oude Ermelo groeide en breidde uit in westelijke richting. Rond 1920 groeiden Oud- en Nieuw-Ermelo aan elkaar. Het postkantoor vormde de verbindende schakel.
Na de Tweede Wereldoorlog breidde Ermelo snel uit. De komst van veel defensiepersoneel en de overal heersende woningnood maakten de bouw van nieuwe woonwijken noodzakelijk.
Eerst werd de voormalige Ermelose Enk bebouwd, later volgden de bebouwing in Ermelo-Oost, Zuid en West en rond de voormalige Schoolweg in Oost. In 1972 deed zich het unieke feit voor dat een gemeente werd gesplitst. De "oude" gemeente werd in tweeën gedeeld: de gemeente Nunspeet en de nieuwe gemeente Ermelo. Voor meer info verwijs ik naar de site van Oudheidkundige Vereniging "Ermeloo": https://www.ov-ermeloo.nl
De cache
De multi is ongeveer 4 km lang en loopt boven-, onderlangs en door de Stationsstraat in Ermelo. Je doet er ongeveer anderhalf tot twee uur over, ook afhankelijk van je rekenkundige kwaliteiten. Onderweg kom je langs 18 waypoints. De multi start bij de parkeerplaats. Aan het eind kom je bij de parkeerplaats terug, dan is het nog een kwestie van de locatie berekenen waarvoor je nog een klein stukje moet lopen vanaf de parkeerplaats.
Heel veel plezier met het oplossen van deze multi!
Hierbij nog wat toelichting op de waypoints:
5. Dit bronzen beeld is verbonden met het gemeentewapen van Ermelo waarin een pauw staat en met kasteel Staverden, dat zich vanaf het centrum van Ermelo zo'n tien kilometer oostwaarts bevindt.
8. Je staat hier in de buurt van de pilaar met 7 werken van barmhartigheid - Elk reliëf op de granieten zuil verbeeldt 1 van de 7 werken van barmhartigheid: de hongerigen spijzen, de dorstigen laven, de naakten kleden, de vreemdelingen herbergen, de zieken bezoeken en de gevangenen bezoeken. Er mist er één in dit rijtje, die maakt onderdeel uit van de vraagstelling.
9. In 1997 werden hier beuken gepland ter herdenking van het feit dat Ermelo 25 jaar zelfstandig was.
11. Het oorlogsmonument is opgericht ter nagedachtenis aan alle medeburgers die tijdens de bezettingsjaren door oorlogshandelingen zijn omgekomen. Het oorlogsmonument in Ermelo is een bronzen beeld van een treurende vrouwenfiguur met in haar handen bloemen. Het beeld is geplaatst op een voetstuk van natuursteen (uit het zuiden van Frankrijk). Het beeld is 1 meter 80 hoog. Het voetstuk is 1 meter hoog.
14. Je staat hier op het Molenplein. In 1863 werd gebouwd, een stellingmolen die tot 1957 voor het malen van graan gebruikt werd De Koe . In 1990 werd de vervallen molen door brand verwoest. Eind 2008 was de restauratie van de onderbouw en herbouw van de bovenbouw voltooid en werden de molen en het ernaast liggende pakhuis voor het publiek opengesteld.
16. Op dit punt heb je uitzicht op de Oude Kerk. Het oudste gebouw van Ermelo is de kerk. Wie de kaart van Ermelo bekijkt, ziet de centrale ligging van de kerk in het dorp. Alle wegen van andere dorpen en de buurtschappen komen bij deze kerk bijeen. De Oude Kerk is bij de oprichting de 'moederkerk' voor de hele omgeving.