Seria powstała z okazji JUBILEUSZU 75-LECIA PAŃSTWOWEJ SZKOŁY MUZYCZNEJ I i II ST. IM. KAROLA SZYMANOWSKIEGO W PŁOCKU. Zapraszamy do poznania historii szkoły i postaci z nią związanych :)
W budynku przed którym stoisz, urodził się 7 marca 1909 wybitny płocczanin mec. Kazimierz Askanas. Przez całe swoje życie związany z miastem, działał dla jego rozwoju kulturalnego. Z wykształcenia był prawnikiem. Uczył się w I Państwowym Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku. W 1931 r. ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1976 r. uzyskał stopień doktora praw na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W latach 1931-1937 pracował jako aplikant i podprokurator Sądu Okręgowego w Płocku, następnie zaś - do wybuchu II wojny światowej - jako adwokat. W czasie okupacji niemieckiej walczył w Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny, w 1945 r. podjął pracę jako radca prawny w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (Urzędzie Miejskim), którą wykonywał do 1965 r. Jednocześnie w latach 1945–1947 był radnym Miejskiej Rady Narodowej, a od 1952 r. kierował Zespołem Adwokackim w Płocku.
Był niezwykle zaangażowany w sprawy regionu płockiego. Zaraz po zakończeniu wojny zaangażował się w działania związane z działalnością Ludowego Instytutu Muzycznego - został jego pierwszym prezesem oraz przewodniczącym sekcji propagandowej, odpowiadającej za organizowanie odczytów i pogadanek, przygotowywanie informacji prasowych oraz pozyskanie nowych członków. W latach 1958 –1963 pełnił obowiązki prezesa oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego. Z jego inicjatywy powstało czasopismo „Notatki Płockie”, którego redakcji był członkiem. Od 1950 sprawował funkcję wiceprezesa. Był działaczem Klubu Artystycznego Płocczan. Zasiadał w Komitecie Badań Rejonów Uprzemysłowionych PAN (1960 –1968) oraz Radzie Programowej Ośrodka Badań Adwokatury (od 1976). Był współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza. Odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Uhonorowany złotą odznaką Zasłużony Adwokaturze. Jest autorem licznych prac naukowych i popularnonaukowych na temat Płocka. Zmarł 31 marca 1994 r. w Płocku.
Budynek: Pałacyk został zbudowany ok. 1890 r. dla Ludwika Flatau w stylu niderlandzkiego renesansu. Odznacza się wytwornością formy, pięknymi detalami ozdabiającymi elewację frontową i ciekawymi wnętrzami zaprojektowanymi w stylu neorenesansowym.
W latach 1917-25 pałacyk był siedzibą Banku Przemysłowego Warszawskiego, a w latach 1925-38 mieściły się w nim biura Powiatowej Kasy Chorych. Od 1939 r. do 1975 r. budynek znajdował się w rękach prywatnych: Stanisławy i Karola Popielawskich. W czasie II Wojny Światowej mieścił się w nim niemiecki Bank Rolny, a w 1945 r. - przez kilka miesięcy - Komitet Polskiej Partii Robotniczej. Po gruntownej przebudowie w latach 1980-85 przeznaczono go na Urząd Stanu Cywilnego i Pałac Ślubów.