In 1935, midden in de crisistijd, werd ten zuidwesten van Nijmegen begonnen met een groots infrastructureel project: de aanleg van een 65 hectare tellend stadspark met onder meer een grote speelweide, een stadion en een openluchttheater.
Vanaf het begin van de 20ste eeuw werden in verschillende Duitse en Engelse steden grote 'volksparken' aangelegd, waar stadsbewoners zich konden ontspannen en recreëren. Men vond er grote ligweiden waar grootschalige evenementen konden worden gehouden, educatieve tuinen en bossen. De parken fungeerden tevens als groene longen van de vaak snel groeiende steden.
Toenmalig burgemeester J.A.H. Steinweg moet ook zoiets voor ogen hebben gehad, toen hij in 1932 het plan voor de aanleg van een stadspark in Nijmegen lanceerde. De uitwerking ervan vertrouwde hij toe aan stedenbouwkundig ingenieur. A. Siebers, die op dat moment was belast met het maken van een uitbreidingsplan voor de stad. De locatie van het park had de gemeente al op het oog: een stuk bouwland met wat bos, gelegen tussen de Hatertsche Veldweg (nu Muntweg), Wezenlaan en het Jonkerbosch. De gemeente had deze grond al eerder aangekocht.
Voor de financiering had burgemeester Steinweg al zijn pijlen gericht op Den Haag. Om de enorme werkloosheid enigszins aan te pakken, verleende het Rijk in de crisistijd namelijk subsidies aan grote infrastructurele projecten die werden uitgevoerd door werklozen - de zogenaamde werkverschaffingsprojecten. Steinweg, die subsidiëring van het Rijk als voorwaarde stelde voor de uitvoering van het stadspark, voerde onderhandelingen met de minister van Sociale Zaken, J.R. Slotemaker de Bruïne en in november 1934 zegde deze de rijkssubsidie toe. De aanleg kon beginnen.
Inmiddels hadden de heren J.H. Schmidt en D. Monshouwer, beiden in dienst van de gemeente, het uiteindelijke ontwerp voor het park in landschapsstijl gemaakt, zich baserend op de uitgewerkte plannen van Siebers.
Dat het project werd betaald uit de werkverschaffingspot impliceerde onder andere dat er bij de aanleg van het park geen gebruik mocht worden gemaakt van graafmachines. Alles moest met de hand gebeuren: van het opwerpen van heuveltjes en het graven van de beruchte 'bloedkuul' tot de bouw van het stadion ín deze zes meter diepe kuil.
Vier en een half jaar lang werd door 163 man per week hard gewerkt voor een schamel loon. In de zomer van 1939 was het stadspark 'De Goffert' dan eindelijk gereed en op 9 juli van dat jaar werd het door Prins Bernhard geopend.
De naam van het stadspark is afkomstig van een eeuwenoude boerderij, die nabij de huidige Goffertboerderij stond. De boerderij was vernoemd naar een man die hier rond 1740 woonde en die door mensen uit de omgeving 'den goffert' werd genoemd: een grote, dikke man. Opmerkelijk genoeg moest de boerderij in de jaren '30 wijken voor het park.
De Goffert kreeg een grote verscheidenheid aan recreatieve voorzieningen. Ten eerste is er een grote speelweide, die voor uiteenlopende doeleinden wordt gebruikt. Regelmatig stijgen hier luchtballonnen op of worden hier popconcerten gehouden. Tina Turner, Paul Simon en The Rolling Stones zijn enkele van de grote namen die hier hebben opgetreden.
Het Goffertstadion, thuisbasis van voetbalclub NEC, was met 29.200 plaatsen een van de grootste stadions in het land. Rondom het voetbalveld, dat zes meter onder het maaiveld ligt, lagen tot in 1999 nog een atletiek- en een wielerbaan. Maar behalve voetbal-, atletiek- en wielerwedstrijden werden in het stadion ook motorcrosses en 'crazy races' gehouden. Verder vond hier ieder jaar vóór het begin van de Vierdaagse de Vlaggenparade plaats. In 1999 werd het stadion grondig verbouwd. De atletiek- en wielerbaan verdwenen, de tribunes kwamen dichter bij het voetbalveld en het aantal (zit)plaatsen werd ingekrompen naar 12.500. Naast het stadion liggen nog enkele sportvelden.
Ook het openluchttheater was een onderdeel van het stadspark. Vanaf de jaren '60 kreeg het theater regelmatig met tegenslagen te maken en is het tweemaal voor langere tijd gesloten geweest. Sinds 1994 'loopt' het openluchttheater weer en in 1999 vond een grondige opknapbeurt plaats.
Verder werden in het park een rosarium, siertuinen, een bijenstal, vogelpark, hertenkamp, kinderboerderij, schuilkoepels, een theeschenkerij en een nieuwe Goffertboerderij aangelegd. De theeschenkerij nabij het stadion werd rond 1980 afgebroken en een van de twee schuilkoepels brandde af.
In 1952 werd de Goffert uitgebreid van 65 naar 83 hectare. In dat jaar kwam het Goffertbad gereed, alsmede het heidepark naast de Goffertboerderij.
In 1999-2000 werd het Goffertpark, dat inmiddels helemaal door stedelijke bebouwing is omringd, voor ruim tien miljoen euro opgeknapt. Het stadion werd verbouwd, het openluchttheater gerestaureerd en het park aangepast aan de wensen en eisen van deze tijd. Een skeelerbaan, half-pipe en een 'multiplein' zijn enkele nieuwe elementen in het park. Ook werden nieuwe entrees ontworpen.
Bron: Noviomagus
De vijf labcaches kunnen in willekeurige volgorde worden gedaan, maar voor een mooie route, begin bij de kinderboerderij en loop naar de Bloedkuul of omgekeerd en gebruik de viapunten.
Als alle vijf de labcaches succesvol zijn afgerond kan de bonuscache worden gevonden op:
N 51° 49.CDB E 005° 50.EBA