Święto wszystkich łasuchów! Tradycyjnie wypada w ostatni czwartek przed Środą Popielcową. Tłusty czwartek to ten dzień w roku, kiedy z czystym sumieniem możemy zarzucić wszystkie diety i ograniczenia i sobie pofolgować.
W dawnej Polsce ostatni tydzień przed postem stanowił czas hucznych zabaw i objadania się tłustymi pieczeniami, kiełbasami, pasztetami czy boczkiem. W Tłusty Czwartek nadal objadamy się tłustościami, ale dziś są nimi słodkie i tłuste pączki, racuchy oraz faworki, zwane też chrustem albo chruścikami.
Spotkajmy się aby tradycji stało się za dość!
Dzień: 28 lutego czwartek (tłusty)
Godz. 18:00
Event potrwa do 18:30 (a może dlużej, przewiduje kolejki po pączki)
Miejsce: centrum - w okolicy wiele cukierni - dla każdego coś dobrego wg gustów
W XVI stuleciu pączki były bułami z żytniego ciasta chlebowego, nadziewanymi słoniną i smażonymi na smalcu. Słodkie racuchy, pączki i chrusty pojawiły się w następnych wiekach. Jak pisał ks. Jędrzej Kitowicz w swoim dziele z XVIII wieku "Opis obyczajów za panowania Augusta III": "Skoro się nacisnęło do Polski kucharzów Francuzów i rodacy wydoskonalili się w kucharstwie, (...). Ciasta także francuskie, torty, biszkopty i inne, pączki nawet - wydoskonaliło się to do stopnia jak najwyższego. Staroświeckim pączkiem trafiwszy w oko, mógłby go był podsinić, dziś pączek jest tak pulchny, tak lekki, że ścisnąwszy go w ręku, znowu się rozciąga i pęcznieje jak gąbka do swojej objętości, a wiatr zdmuchnąłby go z półmiska". Jeszcze w pierwszych dziesięcioleciach ubiegłego stulecia pączki smażono, zgodnie recepturą sprzed wieków, a więc głównie z kęsów rozwałkowanego i zawijanego ciasta, na rozgrzanym smalcu . Postęp technologiczny w przemyśle spożywczym i względy ekonomiczne sprawiły, że dziś zarówno rzemieślnicze zakłady cukiernicze, jak i duże wytwórnie, wykorzystują do smażenia ciastek oleje roślinne.
Zwyczaj i receptury smażenia pączków w Tłusty Czwartek rozpowszechnili warszawscy cukiernicy. W okresie PRL surowce cukiernicze, a więc mąkę, cukier, śmietanę i tłuszcze, reglamentowano lub były one w ogóle niedostępne na rynku. Cukiernicy starali się dawać sobie radę. Marmolady wieloowocową, różaną czy powidła, będące nadzieniem pączków, przygotowywali sobie sami, na wiele dni przed Tłustym Czwartkiem. Układali je na cieście i zawijali. Pączek usmażony razem z miał doskonały smak. Nie do pomyślenia było szprycowanie pączków nadzieniem po jego podpieczeniu. Dziś jest to regułą, bo chodzi tu o zmniejszenie pracochłonności, a tym samym - kosztów ich wytwarzania i cen oraz zwiększenie dostępności.
Pączki - Kuliste ciastka drożdżowe, nieco spłaszczone. Ciasto na ten cukierniczy przysmak wyrabia się z mąki pszennej i mleka, z dodatkiem drożdży, tłuszczu i jajek. Tradycyjne nadzienie ciastka stanowią powidła, konfitury lub marmolada owocowa. W trakcie smażenia, w głębokim tłuszczu (smalcu albo oleju) w temperaturze 165 stopni C, uformowany z ciasta pączek nabiera brązowej barwy. Dookoła jego obwodu powinno pozostać jasne pasemko, tak zwany kołnierzyk. Stanowi to efekt obracania uformowanego ciastka w gorącym tłuszczu. "Kołnierzyk" świadczy o tym, że pączek jest należycie wyrośnięty, pulchny i ma właściwą objętość.
W zależności od producenta, ważą one od 50 do 100 g. Ciastko o wadze 60 g zawiera ponad 15 g tłuszczu, 7 g białka i 65 g węglowodanów. Jego wartość energetyczna wynosi prawie 300 kcal. Aby organizm ludzki mógł spalić te kalorie, spalić te kalorie, trzeba 20 min. biegać, 40 min spacerować lub 60 min. tańczyć
Kto zje więcej niż jednego?