Skip to content

First 50 Heroes - Charles Hatter Traditional Geocache

Hidden : 11/4/2018
Difficulty:
2 out of 5
Terrain:
1.5 out of 5

Size: Size:   micro (micro)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:


The Coalville Heroes series celebrates the first fifty volunteers from the Coalville (Great Britain) area to take part in the Great War of 1914-18. Most enrolled in August 1914 and left for training on October 30th 1914. They trained at High Tor in Charnwood and Loughborough, then traveled to Southampton to take the steamer to France. Of the 50 volunteer soldiers, 22 returned. Each geocache commemorating a true volunteer soldier.

Charles Hatter was 1 van "The Famous Fifty" in het 1st/5th Battalion Leicestershire Regiment.

Het 1e bataljon landde op Saint-Nazaire als onderdeel van de 16e Infanteriebrigade in de 6e Divisie in september 1914 voor de dienst aan het Westelijk Front. Het bataljon zag actie bij de Slag om Hooge in juli 1915 waarbij een aantal vijandelijke loopgraven werden veroverd.

Het verhaal wordt verteld door zijn kleinzoon.

Tijdens de tour zei grootvader dat op een vroege avond (19 juli) een nabijgelegen divisie een enorme mijn onder Duitse loopgraven bij "Hooge" tot ontploffing bracht.
De ontploffing was geweldig en hij herinnerde zich dat er lange tijd puin uit de lucht rond hun loopgraven viel en dat een deel ervan duidelijk in smeulend Duits grijs gekleed was.
Charlie was zeer opgelucht toen hij op 23 juli 1915 Bill Massey redde nadat de vijand een mijn onder hun loopgraven had opgeblazen. Bill werd geschud en gedeeltelijk begraven, maar zijn beste vriend groef hem in paniek uit, en op zijn beurt redden ze anderen. "We verwachtten dat er iets zou gebeuren, maar het was nog steeds een echte schok, en zo gewelddadig. Er werd geroepen en geschreeuwd, het was donker en je kon de gewonden horen kreunen. Ik vond een schop en deed mijn best zoals alle andere overlevenden. Ik hoorde Bill mijn naam schreeuwen, hij was dichtbij en ik groef hem uit, hij was in orde.
Drie van de eerste vijftig werden door de ontploffing gedood. Veel anderen stierven, de lichamen werden nooit gevonden.

 

Juli 1917. "We waren terug in het Loos-gebied (Hulluch) en het bataljon was betrokken bij een razzia op de Duitse linies. Het was pikdonker en ik herinner me dat ik een geweldige klap kreeg in de rug.
Ik kon niet bewegen en lag er drie dagen en twee nachten. Een of twee andere jongens kreunden, maar stopten even later, ze moeten gestorven zijn. Ik dacht dat het mijn einde was, en had veel gedachten aan thuis, maar ik had geen grote pijn en op den duur geloofde ik dat ik zou overleven. Op de derde nacht begon een tintelend gevoel en ik kroop terug naar onze loopgraven. Ik werd naar een ziekenhuis in Frankrijk gestuurd en ik maakte een volledig herstel".
Pas na zijn dood ontdekte ik dat hij nog steeds een kogel in (of nabij) zijn ruggengraat had liggen. Grootvader vertelde me nooit dat deze niet verwijderd was, de chirurgen vonden het blijkbaar onverstandig, vooral met de originele wond die geen problemen veroorzaakte.

 

In 1917 nam hij op 24 september 1917 deel aan de Slag van Passendaele, als onderdeel van het 2nd/5th Battalion nadat de regimenten samengevoegd werden na de immense verliezen.

Het Duitse lenteoffensief van maart 1918. La Bassee Sector.
"We waren er niet echt veel bij betrokken, maar ik had weer een vleugje gas ingeademd en ik was een week of twee uit de frontlinie".

De meeste troepen hadden meer dan eens last van de gevolgen van gas.

Charles Hatter stierf op 24 januari 1970, gedeeltelijk aan de gevolgen van het gas dat hij meerdere keren onderging tijdens zijn jaren aan het front.

De kogel was nog steeds aanwezig in zijn rug.

englisch version

The 1st Battalion landed on Saint-Nazaire as part of the 16th Infantry Brigade in the 6th Division in September 1914 for service on the Western Front. The battalion saw action at the Battle of Hooge in July 1915 in which a number of enemy trenches were captured.

The story is told by his grandson.

During the tour grandfather said that one early evening (july 19th) , a nearby Division detonated a huge mine under German trenches at "Hooge".
The blast was terrific and he recalled that for a long time debris fell from the skies around their trench, and some of it was clearly clothed in smouldering German grey.
Charlie was very relieved when on the 23rd July 1915 he rescued Bill Massey after the enemy blew a mine under their trenches. Bill was shaken and partly buried, but his best pal frantically dug him out, and in turn they saved others. "We were expecting something to happen but it was still a real shok, and so violent. There was screaming and shouting of orders, it was darkish and you could hear the wounded groaning. I just found a shovel and did my best like all other survivors. I heard Bill shout my name, he was nearby and I dug him out, he was all right.
Three of the First Fifty were killed by the blast. Lots of others died, thier bodys never found.

 

July 1917. "We were back in the Loos area (Hulluch) and the Battalion was involved in a raid on the German lines. It was pitch dark and I remember getting a thud in the back.
I couldn't move and just lay there for three nights and two days. One or two other lads were groaning but they stopped a little later, they must have died. I thought it was my end, and had lots of thoughts of home, but I wasn't in great pain and in time believed I would survive. On the third night a tingling-feeling started and I crawled back to our trenches. I was send to a hospital in France and I made a full recovery.

The German's Spring Offensive of March 1918. La Bassee Sector.
"We weren't really involved too much, but I had another whiff of gas and I was out of the frontline for a week or two."

Most of the troops suffered the effects of gas on more than one occasion.

 

Charles Hatter died on 24 January 1970, partly due to the effects of the gas he underwent several times during his years at the front.

Only after his death did I discover that he still had a bullet lodged in (or near) his backbone. Grandfather never told me it wasn't removed, apparenthy the surgeons considered it unwise, especially with original wound causing no problems.

 

 

brief van zijn kleinzoon

Alle gegevens komen uit het boek "Fifty Good Men and True" van Michael Kendrick en werden mij ter beschikking gesteld door "The Hero Project CIC" en vooral Deana Wildgoose.
Waarvoor dank.

 

All data comes from the book "Fifty Good Men and True" by Michael Kendrick and was made available to me by "The Hero Project CIC".
For which thanks.

 

https://www.gagb.org.uk/first50heroes.php

Additional Hints (No hints available.)