Op gen Hei.
In dit dal kwamen 24 november 1944 8 jonge mannen door een oorlogsongeval om het leven.
Gevochten in een oorlog van geweld
Namen wij juichend afscheid van het verleden
Vertrouwend op een toekomst waar een mensenleven telt.
Hier liepen wij met zijn achten, nog jonge krachten
Met een prachtige natuur en stilte om ons heen
We waren jong, zelfs kinderen, met nog alles in het leven te verwachten
In een klap spatte onze toekomst, onze dromen, echter ver uiteen.
Verlaten staal kleurde plots de hemel rood
Te laat; er kwam voor ons geen later
Het onkruid, het lood, een ontmoeting met de dood
Ons leven gleed hier weg in een eindeloze krater
Terug naar heden, bezinnend over het verleden
Vragen wij ons af: "Wat leerde de mensheid hier nu van?"
wij werden offers voor de vrede
Een vrede die deze wereld nog steeds niet geven kan.
Wiel Raes