Dawno temu pod lasem od wioski z dala,
mieszkała rodzina ubogiego drwala.
Drwal miał dwoje dzieci, które bardzo kochał,
mieszkała wraz z nimi także zła macocha.
Ciężko rodzinie było, pięćset plus nie otrzymali,
jednym słowem pospolitą biedę klepali.
Kazała macocha rodzeństwu iść na grzyby do lasu,
brat z siostrą w lesie zabłądzili, nie mieli kompasu.
Idą wśród gęstych drzew, krzaków, mchów i paproci,
nagle widzą, że w oddali coś świeci i się złoci.
Przecierają ze zdumienia oczy, przypatrują się dłużej,
a to chatka z piernika stoi na nóżce kurzej.
Dzieci do jedzenia pierniczków ostro się zabrały,
bo całą drogę z głodu kiszki marsza im grały.
Gdy się najadły, dziewczynka drzwi chaty otworzyła
patrzy, a tam Baba Jaga na jednym uchu się położyła,
drugim swoim wielkim uchem się przykryła,
a swój zakrzywiony, długi nos w suficie utkwiła.
Domyśl się lub doczytaj jak się akcja bajki potoczyła,
i czy dobrze, czy źle ta historia się skończyła.
Uwaga, Baba Jaga dalej mieszka w chatce z piernika,
czyha na keszerów i z rozkoszą ich połyka.
UWAGA! BŁOTO! WEŹ DOBRE BUTY.
ACHTUNG! MATSCH! NIMM GUTE SCHUHE.
POZOR! BLATO! VEZMETE DOBRE BOTY.
