Przedwojenna Chmielna miała trochę inny charakter. Była ulicą tanich hotelików, domów publicznych, teatrzyków ogródkowych i kabaretów. W czasach PRL-u Chmielna nosząca wówczas nazwę Rutkowskiego stała sie azylem dla prywatnej inicjatywy. Nigdzie indziej w warszawie nie było tak wielu komisów, prywatnych warsztatów i sklepików... niektóre przetrwały do dziś. W czasach PRL popularności przysporzyła jej wcześniej wspomniana uliczna Orkiestra z Chmielnej, wykonująca tradycyjne piosenki z elementami warszawskiej gwary i folkloru. Mimo że przy ulicy działały liczne sklepy z damską konfekcją, Chmielną do 1944 kojarzono z prostytucją; reprezentantki "najstarszego zawodu świata" napotykało się tam na każdym kroku.
Ulica wywodzi się od dawnej drogi narolnej wiodącej od traktu nowoświeckiego przez grunty Chmielnik, miejsce uprawy chmielu, do granic wsi Wielka Wola, rozdzielała grunty należące do augustianów oraz do księży misjonarzy. W XVII wieku osiedlali się tutaj ogrodnicy. Ulica została uregulowana około 1770 roku, wówczas przeprowadzono ją aż do Twardej i nadano współczesną nazwę. Wcześniej znana była też jako Droga przez Chmielnik. Ulica była w większości niezabudowana, otoczona ogrodami, dopiero w latach 1776-1782 w rejonie ul. Brackiej powstał Cyrk Heca, a około 1792 roku powstały pierwsze domy murowane w rejonie Marszałkowskiej. Pod koniec XVIII wieku ulica została wybrukowana.
Większy ruch budowlany wzdłuż Chmielnej pojawił się dopiero po 1831 roku, początkowo zabudowa obejmowała jedynie wschodni odcinek w rejonie Nowego Światu, jednak z biegiem lat przesuwała się coraz bardziej na zachód. Wciąż sporo było domów drewnianych oraz obszarów niezabudowanych, także w sąsiedztwie Dworca Wiedeńskiego, a szczególnie na zachodnim krańcu ulicy, gdzie zamieszkiwał nawet Jan zwany Pustelnikiem. W jego pobliżu w latach 60. i 70. XIX wieku powstał szereg zabudowań magazynowych oraz warsztatowych, w tym trójkondygnacyjna parowozownia. Ulica stała się modna, a stwierdzenie "pani z Chmielnej" oznaczało największy szyk i elegancję w ówczesnych czasach. W 1874 roku spłonęło wiele kamienic między Zielną a Wielką, ale wolny teren zabudowano wkrótce nowymi kamienicami. Wciąż stawiano nowe kamienice, a stare nadbudowywano. Około 1885 roku cała ulica była już zabudowana, w związku z czym ruch budowlany osłabł. Ulica wyróżniała się dużą liczbą hoteli, ze względu na sąsiedztwo Dworca Wiedeńskiego.
Ważniejsze obiekty:
- budynek nr 2 (róg Nowego Światu, arch. Bohdan Lachert i Julian Puterman-Sadłowski, 1947–1949)
- zabytkowe kamienice (nr 1/3, 13, 21, 24, 30)
- Pracownia obuwia Jan Kielman i Syn (nr 6)
- Siedziba Stronnictwa Demokratycznego (nr 9), w latach 1921–1939 siedziba Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce
- Centrum Społeczności Żydowskiej w Warszawie (nr 9A)
- Instytut Goethego (nr 13A)
- Dom Towarowy Braci Jabłkowskich (ul. Bracka 25)
- Kino „Atlantic“
[ENG] Chmielna Street is the only street in the city center turned into a pedestrian zone. When on Chmielna and its side streets you will find plenty of coffeeshops, cafes and restaurants. One can also find famous street orchester of the Chmielna street and other street musicians.
Prewar Chmielna street was of a different nature. She was a street of cheap hotels, public houses, theaters and cabarets. Until 1944 the street was associated with prostitution; the representatives of the "oldest profession in the world" were to encounter there at every step. During communist times (PRL) Chmielna, bearing the name of Rutkowski, became the refuge for so called "private initiative". Nowhere else in Warsaw there were so many service points, private workshops and shops ... some have survived to this day. In the PRL times the popularity of this place was tripled by the Chmielna Street Orchestra Band, performing traditional songs with elements of the Warsaw dialect and folklore.
Street name derives from the old road leading from place of cultivation of hops, the limits of the village of Great Will, dividing the lands belonging to the Augustinian priests and missionaries. In the seventeenth century gardeners settled here. Street was settled around 1770, the street was mostly undeveloped, surrounded by gardens, only in the years 1776-1782 the circus was created and about 1792 years the first brick houses in the area of Marszalkowska. At the end of the eighteenth century the street was paved.
More building along Chmielna appeared only after 1831, initially covered only buildings in the eastern section of the region of Nowy Swiat, but over the years moved increasingly to the West. Still, there were many wooden houses and undeveloped areas, also in the vicinity of the Vienna Line Train Station, especially on the western end of the street. In its vicinity in the 60s and 70s of the nineteenth century, a number of buildings, warehouses and workshops were build, including three-storey train depot roundhouse. Street became fashionable and the statement "the lady with Chmielna" meant the most chic and elegance at that time. In 1874 a fire burned a lot of houses between Zielna and Wielka, but it was soon rebuilt over with new houses.Around 1885 years the whole street was already built. Street stood a large number of hotels, due to the proximity of the Vienna Line Station Station.
The most important objects:
- building No. 2 (on the corner of Nowy Swiat, arch. Bohdan Lachert and Julian Puterman-Sadłowski, 1947-1949)
- historic buildings (No. 1/3, 13, 21, 24, 30)
- Laboratory footwear John Kielman and Son (No. 6)
- Head of the Democratic Party (9), in 1921-1939 the seat of the Trade Union of Machinists Railway in Poland
- Jewish Community Center in Warsaw (No. 9A)
- The Goethe Institute (No. 13A)
- Jabłkowski Brothers Department Store (ul. Bracka 25)
- Cinema "Atlantic"