Zapraszam do zobaczenia, a w zasadzie do skosztowania wody ze źródła wody mineralnej Wielka Pieniawa w Polanicy Zdrój.
Kordy tego EarthCache zaprowadzą Cię pod Pijalnię Wód w parku zdrojowym, która jest czynna w dni powszednie 7-19 oraz w soboty, niedziele i święta 9-19. Za nieograniczoną możliwość picia wody w środku należy uiścić niewielką opłatę - w styczniu 2016 roku było to 1,5 PLN.
Pierwsze wzmianki o Polanicy Zdrój znajdujemy w księgach sądowych miasta Kłodzka. Dość wcześnie, bo już w wieku XVI, sławne stają się źródła wód mineralnych. O ich działaniu zdrowotnym i dobrym smaku wspomina kłodzki kronikarz Aelurius.
Polanickie wody wożono do odległych miejscowości, sprowadzano je na uczty biesiadne i wesela. W roku 1595 miejscowość staje się własnością Jezuitów, którzy uznając, że Polanica jest "zdrowym i przyjemnym miejscem pobytu", zbudowali tu swój dom. Jezuici rozpoczęli również eksploatację źródeł.
Rokiem przełomowym w dziejach Polanicy jest rok 1828. W owym roku właścicielem miasta zostaje kłodzki kupiec Józef Gromls. Zaczął on zagospodarowanie źródeł, zbudował małą pijalnię oraz drewniane łazienki. Od tego czasu zaczyna się historia Polanicy jako uzdrowiska. Istniało wtedy pięć źródeł wód mineralnych, jednakże były eksploatowane dwa z nich, najbardziej wydajne "Źródło Józefa" i "Źródło Jerzego". W roku 1873 łazienki kupił wrocławski przemysłowiec Hoffman. Przeprowadzone na jego polecenie analizy wód polanickich dowiodły, iż źródła miejscowe dorównują a nawet przewyższają pod pewnymi względami uznane już wody dusznickie. Od roku 1875 systematycznie wzrasta liczba kuracjuszy. Kuracja trwała 4-6 tygodni, w czasie jej trwania ordynowano kąpiele mineralne oraz stosowano kurację pitną. W roku 1904 zaczęto eksploatację źródła "Wielka Pieniawa,", którego wydajność wynosiła wówczas około 1200 litrów na minutę. Odkrycie nowych źródeł oraz przejęcie Polanicy przez spółkę "Zarząd Uzdrowiska Polanica" zaważyło na dalszym rozwoju uzdrowiska. Powstał plan wzniesienia komfortowego domu zdrojowego z nowoczesnymi urządzeniami do hydroterapii. Dom ten postanowiono otoczyć parkiem i zbudować nowe pensjonaty. Latem 1906 r. zakończono realizację pierwszej części planu. 20 czerwca oddano do użytku Dom Zdrojowy, który następnego dnia został wraz z Parkiem Zdrojowym oświetlony światłem elektrycznym. Do roku 1910 zbudowano 50 nowych pensjonatów. Wraz z rozwojem sfery materialnej rosło uznanie dla Polanicy jako miejscowości uzdrowiskowej. W latach 1930-39 nastąpiła stabilizacja w rozwoju Polanicy. Kurort znany i popularny był w całej Europie. W czasach współczesnych uzdrowisko nie zatraciło swego wyjątkowego charakteru, jedynie wydajność źródła spadła do "jedynych" 300 litrów na minutę.
Polskie prawo określa przez wodę mineralną - wodę podziemną wydobywaną jednym lub kilkoma otworami naturalnymi lub wierconymi, różniącą się od wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi pierwotną czystością pod względem chemicznym i mikrobiologicznym oraz charakterystycznym stabilnym składem mineralnym, a w określonych przypadkach także właściwościami mającymi znaczenie fizjologiczne, powodującymi korzystne oddziaływanie na zdrowie ludzi.
Podobnie określa ją Prawo geologiczne i górnicze:
Art. 5. 1. Kopalinami nie są wody, z wyjątkiem wód leczniczych, wód termalnych i solanek.
2. Wodą:
1) leczniczą jest woda podziemna, która pod względem chemicznym i mikrobiologicznym nie jest zanieczyszczona, cechuje się naturalną zmiennością cech fizycznych i chemicznych, o zawartości:
a) rozpuszczonych składników mineralnych stałych — nie mniej niż 1000 mg/dm3 lub
b) jonu żelazawego — nie mniej niż 10 mg/dm3 (wody żelaziste), lub
c) jonu fluorkowego — nie mniej niż 2 mg/dm3 (wody fluorkowe), lub
d) jonu jodkowego — nie mniej niż 1 mg/dm3 (wody jodkowe), lub
e) siarki dwuwartościowej — nie mniej niż 1 mg/dm3 (wody siarczkowe), lub
f) kwasu metakrzemowego — nie mniej niż 70 mg/dm3 (wody krzemowe), lub
g) radonu — nie mniej niż 74 Bq/dm3 (wody radonowe), lub
h) dwutlenku węgla niezwiązanego — nie mniej niż 250 mg/dm3, z tym że od 250 do 1000 mg/dm3 to wody kwasowęglowe, a powyżej 1000 mg/dm3 to szczawa;
2) termalną jest woda podziemna, która na wypływie z ujęcia ma temperaturę nie mniejszą niż 20°C.
3. Solanką jest woda podziemna o zawartości rozpuszczonych składników mineralnych stałych, nie mniejszej niż 35 g/dm3.
4. Wodami leczniczymi, wodami termalnymi i solankami nie są wody pochodzące z odwadniania wyrobisk górniczych.
Zadania do wykonania:
1. Wymień co najmniej 9 rodzajów jonów wraz z ich zawartością w tej wodzie [mg/litr]
2. Jaki kolor ma okolica rozlewu wód, jaki minerał może to powodować?
3. Określ temperaturę wody w pijalni (zimna, ciepła)?
4. Jaki smak ma woda (np. słodka)?
5. Czy ta woda jest kwasowęglowa, czy to szczawa?
6. Mile widziane, ale nie obowiązkowe foto w okolicy tego EC (proszę nie spoilerować odpowiedzi!)
Zalogować "znalezienie" możesz bezpośrednio po przesłaniu odpowiedzi przez mój profil. Jeżeli Twoje odpowiedzi będą błędne, zgłoszę się sam. Wpisy bez przesłanych prawidłowych odpowiedzi będą kasowane po 14 dniach.