DE  HULST.

Langs de Grote Beer staan verschillende hulstbomen. Wij gebruiken de hulst met kerstmis om kerstbakjes te versieren. Maar wat weten we eigenlijk van de hulst. Bar weinig misschien, daarom willen wij u  iets over de hulst vertellen.

De hulst  is een plant uit de hulstfamilie, die van nature voorkomt in het westen en zuiden van Europa, het noordwesten van Afrika en het zuidwesten van Azië. Het is de enige groenblijvende loofboom, die van nature voorkomt in de Benelux.

De hulst komt voor in beuken- en eikenbossen. De boom verdraagt een zure grond. De Langzaam groeiende boom kan tot 10 meter hoog worden en wordt gemiddeld zo’n 100 jaar oud. De leerachtige bladeren zijn getand en voorzien van stekels.

Het is een tweehuizige plant en de mannelijke en vrouwelijke bloem komen op verschil-lende planten voor. De bloeitijd loopt van mei tot in juni. De hulst wordt bestoven door insecten. Voor mensen zijn de bessen giftig, maar voor de vogels niet. De larven van de bladmineerder voeden zich in en met de bladeren van de hulst. De bladluis voedt zich eveneens met de bladeren van deze plant.

De hulst  wordt gebruikt in hagen. De plant kan schaduw goed verdragen. Van de plant zijn vele cultivars ontwikkeld, die vermeerderd worden door middel van stekken.

De bladeren en bessen worden vooral gebruikt in kerststukjes. Het hout van de hulst wordt gebruikt voor meubilair en inlegwerk. De jonge bladeren kunnen in juni worden geplukt en gedroogd. De thee, die hiervan wordt getrokken, werkt koortsverlagend.

In bepaalde gebieden is de hulst beschermd. Hulst is een symbolische plant vanwege zijn altijd groene verschijning. Er is echter ook een bonte hulst. Volgens een oud bijgeloof zou hulst bescherming bieden tegen blikseminslag en tegen vijandige machten, zoals demonen en heksen.