Na tym stoku Góry Krzyżowej rudę wybierano techniką wieloszybikową. W XV i XVI wieku istniały tu dziesiątki płytkich szybów. Głębiono je na działkach, wytyczonych zgodnie z obowiązującą Ordynacją Górniczą. Należały one do różnych gwarectw, a większe stanowiły nawet samodzielne kopalnie.
Szyb taki głębiono w złożu, starając się dotrzeć do jego dolnej granicy. Nie przekraczano najczęściej głębokości 20 m, gdyż do głębszego szybu trudno było doprowadzić powietrze dla pracujących w nim górników. Trudniej także było usunąć wodę zbierającą się na jego dnie.
Na dole szybu wzdłuż złoża rudy bito krótkie chodniki. Następnie urabiano skałę techniką schodkowo-stropową, wyłupując od góry kawałki rudy. Z urobku wybierano kamienie bogate w minerały złotonośne, a resztę pozostawiano w wyrobisku. W ten sposób, wyrobisko schodkowo przemieszczało się w kierunku powierzchni.
Urobek przenoszono w drewnianych nieckach do szybu i w cebrach lub skórzanych worach wyciągano kołowrotem na powierzchnię. Po zawaleniu się porzuconego wyrobiska powstawał w jego miejscu głęboki lej, jakich dziesiątki możemy znaleźć na tym zboczu.
W XVI wieku w kopalniach, zgodnie z ordynacją i zwyczajami, górnicy pracowali na jednej zmianie przez 7 godzin. Pierwsza zmiana rozpoczynała się o godzinie 4 rano i kończyła o godzinie 11.
Górnicy na drugiej zmianie zaczynali pracę o godzinie 12 i pracowali do godziny 19. Na trzeciej zmianie pracowano tylko w razie ważnej potrzeby. Często, aby więcej zarobić, górnicy pracowali przez 2 zmiany.
Wolne od pracy były wszystkie soboty i niedziele oraz święta, a tych ostatnich było w XVI wieku około 60. Koniec każdej zmiany oznajmiał kopalniany dzwon. Jego dźwięk wzywał do pracy górników następnej zmiany.
Górników, którzy znajdowali się pod ziemią i nie słyszeli dzwonu, o końcu pracy powiadamiał sztygar, bijąc młotem w obudowę szybu.
[ENG] google translate
On the slope of the Cross ore wieloszybikową technique chosen. In the fifteenth and sixteenth centuries there were dozens of shallow wells. Głębiono them on the plots, determined in accordance with existing Mining Ordinance. They belonged to different gwarectw, and were even more independent mines.
Shaft such głębiono in the bed, trying to reach out to its lower limit. Not exceeded the most depth of 20 m, to a deeper pit because it was difficult to bring air for miners working in it. It was also more difficult to remove the water accumulating on the bottom.
At the bottom of the shaft along the orebody was beaten a short walkways. Then mined rock technique, stepped-beams, wyłupując from the top pieces of ore. With the excavated material chosen stones rich in minerals, gold-bearing, and the rest left in the excavation. In this way, the stepped pit was moving toward the surface.
The debris is transferred into wooden troughs into the shaft and cebrach or leather sacks winch pulled to the surface. After the collapse of the abandoned pits was built in its place deep crater, dozens of which can be found on the slope.
In the sixteenth century in mines accordance with the law and customs, the miners were working in one shift for 7 hours. The first change started off at 4 am and ended at 11.
Miners second shift started work at 12 and worked until 19. At the third shift worked only when important need. Often, in order to earn more money, the miners worked by 2 changes.
Free from work we were all Saturdays and Sundays and public holidays, and the latter was in the sixteenth century about 60. The end of each mine bell announcing the changes. Its sound was calling miners to work the next shift.
Miners who were underground and not heard the bell for the end of the working notify foreman, breaking hammer in case the shaft.
