Przy obecnej ul. Głębockiej znajduje się drewniany kościół parafii św. Michała Archanioła.
Jego historia sięga ok. roku 1534 kiedy zbudowano tu modrzewiowy kościółek z fundacji królowej Bony. W 1602 r. król Zygmunt III Waza nadal ten teren konwentowi zakonu warszawskich bernardynów. Osuszyli oni przykościelny teren i założyli dom mieszkalny i rezydencje. W 1717 r. odbudowali spalony w czasie potopu szwedzkiego kościół.
Po kasacji zakonu w 1864 r. dołączono go do parafii pw. Matki Bożej Luterańskiej na Pradze.
W czasie obu wojen i po mocno zniszczony. W roku 1950 wykonano gruntowny remont a właściwie przebudowę. Nawa została powiększona prawie dwukrotnie a prezbiterium otrzymało formę niespotykaną w żadnym tego typu XVIII-wiecznym kościele na Mazowszu. Przebudowano też całkowicie dach.
W 1975 r. utworzono w Grodzisku parafię pw. św. Michała Archanioła.
Znajdują się w nim zabytkowe ołtarze. Główny - z XVIII w. z obrazem "Matka Boża Częstochowska" przeniesiony w 1809 r. ze zburzonego barokowego kościoła benedyktynów na Pradze i boczne z wizerunkami św. Michała, św. Antoniego i św. Nepomucena.
Po prawej stronie od bramyznajduje się drewniana, wolno stojąca dzwonnica dwukondygnacyjna, wzniesiona na rzucie czworoboku, ze ścianami zwężającymi się ku górze, nakryta namiotowym dachem krytym gontem. Kondygnacje zostały rozdzielone daszkiem okapowym. Otwory dzwonowe znajdujące się w górnej części dzwonnicy przesłonięte są listwami nabitymi żaluzjowo, tworząc tzw. przeźrocza. Na zewnętrznej ścianie dzwonnicy znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Floriana.
*** ODŁÓŻ TAK, JAK BYŁO ***.