Skip to content

NeoCraft-Powertrail #1: Cutler Traditional Geocache

This cache has been archived.

NeoCraft: Thanks for visiting our geocache.

Happy hunting
Team Neocraft

More
Hidden : 10/8/2013
Difficulty:
2 out of 5
Terrain:
2.5 out of 5

Size: Size:   small (small)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:


kopflogo.png

NeoCraft-Powertrail #1:

  • НОЖАРСТВО
  • CUTLER
  • MESSERSCHMIEDEHANDWERK
  • COUTELIER
  • HET AMBACHT VAN MESSENMAKER

ПЪТЕКАТА

Геокешът е част от NeoCraft – пътека (power trail), която описва стари български занаяти и професии. Цел на пътеката е да информира за различни стари традиционни за България занаяти, както и да ги популяризира. В описанието на съответния геокеш се съдържа историята на занаята, подробно описание на професията и продуктите, като по този начин се цели запазването на познанието за тези традиционни занаяти и предаването му на новите поколения. Тази пътека ви отвежда дълбоко в пределите на красивата планина Витоша. Отсечката е 3.5 км дълга от началната й точка, като началната точка се намира на 702 м надморска височина и до последния геокеш от поредицата, който се намира на 1.111 м надморска височина вие преодолявате 409 надморски метра.

Изходният пункт на тази ПЪТЕКА(POWER TRAIL) е лесно достъпен както с лек автомобил така и с обществен транспорт. С обществен транспорт можете лесно (за около 25-30 мин.)да се придвижите примерно от пешеходната зона на бул. Витоша в центъра на гр. София с трамвай № 5. Качвате се на трамвая на първата му спирка зад Софийски градски съд, намиращ се на бул. Витоша №2, и пътувате до последната му спирка в квартал Княжево. От там сте само за няколко минути пеша до изходната точка. Карта на обществения транспорт в гр. София може да намерите тук: http://www.sofiatraffic.bg/en/transport/121/marshrutna-mrezha.

ЗАНАЯТЪТ

Всеки, който обработва желязо, независимо от вида и службата на изработените изделия, носи името ковач, а самото занятие се нарича ковачество. Ковашкият занаят е сред първите, който според османския закон от 1772 г. създава своя еснафска организация. Че ковачеството е в основата на подема в стопанския живот на градовете говорят и някои предания, отразени в народните песни.

Вътрешната диференциация на ковачеството обособява постепенно няколко направления като занаяти с определен профил. Сред тях най-голямо развитие има ножарството.

Изделията на майсторите ножари се изработват от желязо и стомана. Ножове без стомана не са работени, защото еснафските правила не позволяват. Според начина, по който стоманата се споява с мекото желязо, изделията се делят на три вида.

При първия от тях желязото и стомана се спояват и изковава така, че стоманата да образува режещата част и върхът на острието. Този начин на спойка на стоманата и желязото се нарича кайнак (или ковачка заварка), а изработените по този начин ножове - кайнаклии. Така се изработвали по-евтини и за масови нужди ножове.

Ножовете от втория вид се изработват като стоманата и желязото за острието се наковават (диплят) няколко пъти докато станат хомогенна маса. Така изработените остриета на ножове, саби и ятагани са остри, здрави, твърди и същевременно еластични. По този начин се изработват висококачествени изделия за въоръжение, за специални и професионални цели.

Остриетата на ножовете от третия вид се изковават само от стоманени късове. Такива са бръсначите и някои специални видове изделия.

В някои проучвания се твърди, че по тип и варианти изработката на ножове надхвърля 150 вида. Повечето от тях за съжаление днес не са запазени и са известни само като названия.

  • кулаклии - ножове с раздвоено подобно на уши разширение на задната част на дръжката, изработена от рога, кост или метални сплави.
  • кокони - луксозно изработени, елегантни с по-малки размери ножчета с релефно оформени и богато украсени чирени от бяла или оцветена кост или рога;
  • двоечки, троечки - универсални ножове с различни големини, най-често са поставяни по два и по три заедно в обща кания;
  • кантарлии - дръжка е от калаено-оловна смес с пиринчена украса. В нея е монтиран кантарен механизъм от разграфен лост с кукичка, закачен в разтегната пружина. Използват се за претегляне на малки тежести.

Изработват се и големи количества сгъваеми ножове (ножки) наричани още чекии (сои, сойки, суи). Чекията е по-малък нож, чието острие се сгъва и закрива частично в дръжката, изработена от дърво или рог.

Третия вид изделия на майсторите ножари са ножиците. Изработват се различни видове ножици, предназначени както за домакински и битови нужди, така и за професионални цели.

ГЕОКЕШЪТ

Геокешът се намира в основата на едно дърво. За да отворите цилиндъра в който се намира контейнера с книгата за логване не е необходимо да развързвате цилиндъра от дървото. Цилиндърът може да бъде отвъртян с лекота от капачката си. Моля вземете под внимание снимката. Опасността от мъгъли особено при хубаво време е много висока. Моля носете си средство за писане. В цилиндъра има място за trackables.

THE POWERTRAIL

This geocache is part of the NeoCraft-Powertrail which describes traditional Bulgarian crafts. The whole powertrail's intention is to inform about historical crafts which have a long tradition in Bulgaria. Each cachelisting includes a detailed description of the craft´s specific history as well as of its products. This is a contribute keeping knowledge about these crafts for future generations. The powertrail leads you on official and paved trails into the Vitosha Mountains. From starting point to cache number 10 you have to walk about 3.5 kmtrs. The starting point is on 702 mtrs altitude, the last cache on 1.111 mtrs, so you have to overbear 409 mtrs of altitude difference.

Starting point for this powertrail is well reachable by car as well as within 30 minutes by public transportation. Go to the trolley station right behind the court house in the pedestrian zone (Vitosha Boulevard No 2). Take trolley line No 5 up to the final station in the district of Kniajovo. From here it´s only a few minutes walk to the starting point of the powertrail. For more information on schedule, ticket fees, maps and so on (in English) go to http://www.sofiatraffic.bg/en/transport/121/marshrutna-mrezha.

THE CACHE

The cache is located in the roots of a tree. Please consider the spoiler picture. To reach the inner cache with the logbook it is not required to release the wire from the external cachebox. Just open the box and leave the cover plate wired. Muggels are always expected especially on good weather conditions. Please bring you own pen. There is enough space for trackable items in the cachebox.

DER POWERTRAIL

Dieser Geocache ist Teil des NeoCraft-Powertrails, der alte bulgarische Handwerksberufe thematisiert. Der Powertrail dient dazu, über verschiedene alte Handwerksberufe zu informieren, die in Bulgarien eine besondere Tradition haben. Die Cachelistings enthalten eine ausführliche Beschreibung der Geschichte des Berufs, des Berufsbildes und der Erzeugnisse und sollen so dazu beitragen, das Wissen um diese Handwerksberufe auch für spätere Generationen zu bewahren. Dieser Powertrail führt euch über befestigte Wege tief in das Witoscha-Gebirge. Die Strecke ist vom Startpunkt aus gemessen 3,5 km lang. Der Startpunkt liegt auf 702 m, bis zum letzten Cache der Serie auf 1.111 m überwindet ihr 409 Höhenmeter.

Der Ausgangspunkt für diesen Powertrail ist nicht nur mit dem Auto, sondern auch mit öffentlichen Verkehrsmitteln in nur 30 Minuten leicht erreichbar. Von der Straßenbahnhaltestelle hinterm Stadtgerichtsgebäude in der Fußgängerzone (Vitosha Boulevard Nr. 2) im Stadtzentrum nehmt ihr die Straßenbahn Linie 5 und fahrt bis zur Endstation im Stadttel Kniajovo. Von dort sind es nur noch ein paar Minuten bis zum Startpunkt. Fahrplan, Ticketpreise, Übersichtskarten u.v.m. findet ihr hier (auf englisch): http://www.sofiatraffic.bg/en/transport/121/marshrutna-mrezha.

DAS HANDWERK

Die Herstellung des Messers "kulaklija" erfolgt durch die sogenannte Schmiedeschweissung, indem die Klinge durch Löten von Stahl und Eisen geschmiedet wird.

Jeder, der Eisen bearbeitete, wurde Schmied genannt, unabhängig von der Art und der Anwendung der Erzeugnisse, das Handwerk wurde Schmiedehandwerk genannt. Nach dem osmanischen Gesetz von 1772 war das Schmiedehandwerk eines der ersten, das z.B. in Gabrovo eine Zunftorganisation gründete. Dass dem Schmiedehandwerk der wirtschaftliche Aufschwung der Stadt zugrunde liegt, beweisen auch einige Sagen, die in Volksliedern wiedergespiegelt besungen werden. Die Meister fertigen ihre Erzeugnisse aus Stahl und Eisen an. Messer ohne Stahl wurden nie hergestellt, weil das nach den Zunftregeln nicht erlaubt war.

Nach dem Verlöten des Stahls mit dem weichen Eisen werden die Erzeugnisse in drei Arten geteilt.

Im ersten Fall werden der Stahl und der Eisen so gelötet, dass der Stahl das schneidende Teil und die Spitze der Klinge bildet. Diese Lötweise wird "kajnak" (Schmiedeschweissung) genannt und die Messer, die auf diese Wiese angefertigt sind, werden "kajnaklii" genannt. Auf diese Weise wurden billigere Messer für den Haushaltbedarf hergestellt.

Die zweite Art von Messern werden hergestellt, indem Stahl und Eisen für die Klinge mehrmals geschmiedet werden, bis sie eine homogene Masse bilden. Die auf diese Weise angefertigten Klingen von Messern, Säbeln und Dolchen sind scharf, stabil, hart und elastisch zugleich. Auf diese Weise werden hochwertige Erzeugnisse zur Bewaffnung für spezielle und professionelle Zwecke hergestellt.

Die dritte Variante wird nur aus Stahlstücken geschmiedet. Zu den Erzeugnissen dieser Art zählen etwa Rasiermesser.

In einigen Untersuchungen wird behauptet, dass die Zahl der Messer je nach Typ und Variationen 150 Arten überschreitet. Von den meisten gibt es heute leider keine Exemplare mehr, von ihnen ist nur die Bezeichnungen bekannt.

  • "kulaklii" - Messer mit einer ohrähnlichen Erweiterung im hinteren Ende des Griffes, der aus Horn, Holz, Knochen oder Metalllegierungen angefertigt ist.
  • "kokoni" - luxuriös angefertigte, elegante, kleine Messer mit reich verzierten Reliefgriffen aus weissem oder gefärbtem Knochen oder Horn.
  • "dvoetschki, troetschki" - universale Messer unterschiedlicher Grösse, die meistens zur zweit oder zur dritt in ein Lederetui gelegt werden.
  • "kantarlii" - Messer mit Messinggriffen, in denen ein Waagemechanismus (Hebel und Haken, die an einer Feder hängen) montiert ist. Sie werden zum Wiegen von kleinen Schwertern benutzt.

Daneben stellen heute Messerschmiede eine große Anzahl von Taschenmessern, auch tschekii genannt, her. Das Taschenmesser ist ein kleineres Messer, dessen Stahlklinge beim Zusammenklappen in den Griff, hergestellt aus Horn oder Holz, versteckt wird.

Scheren sind die dritte Art von Erzeugnissen der Messerschmiede. Es gibt unterschiedliche Typen, die im Haushalt und für professionelle Zwecke eingesetzt werden.

DER CACHE

Der Cache liegt in der Wurzeln eines Baumes. Bitte beachtet das Spoilerfoto. Um den Behälter zu öffnen, in dem sich ein PETling mit dem Logbuch befindet, braucht ihr den Draht nicht zu lösen. Der Behälter lässt sich auch so vom Deckel abschrauben. Mit Muggeln ist hier vor allem bei gutem Wetter jederzeit zu rechnen. Bitte bringt einen Stift zum Loggen mit. In der Dose ist Platz für Trackables.


LE POWER TRAIL

Cette géocache fait partie du power trail de Neocraft qui a pour sujet les métiers artisanaux bulgares anciens. Il a pour but d'informer sur les différentes corporations anciennes enracinées dans une tradition particulière en Bulgarie. Les fiches des géocaches offrent une description détaillée de l'histoire de l'artisanat, de son profil professionnel ainsi que des produits réalisés. Elles ont pour but de contribuer à pérenniser la connaissance de ces métiers pour les générations futures. Ce power trail vous fera suivre une route jusqu'au mont Vitocha. Le parcours est long de 3,5 km. Son point de départ se situe à 702 m d'altitude et la dernière cache, à 1111 m. La différence d'altitude est donc de 409 mètres.

LE METIER

C'est grâce au soudage que l'on crée les couteaux, dits kulaklija. C'est en soudant l'acier et le fer que la lame prend forme.

Celui qui travaillait le fer était forgeron. On ne faisait pas la distinction entre les armes créées et leur utilisation. Après la loi ottomane de 1772, le métier de forgeron fut un des premiers à fonder une corporation, notamment à Gabrovo. C'est grâce à cet artisanat que la ville connut un essor économique, comme en attestent les textes des chansons populaires. Les forgerons créent des instruments en fer et en acier. Les couteaux étaient toujours composés d'acier, comme l'exigeait la loi de la corporation.

Après le soudage de l'acier avec le fer souple, on distingue 3 procédés de fabrication différents.

Dans le premier cas, l'acier et le fer sont soudés de telle sorte que l'acier compose le tranchant et la pointe de la lame. Cette technique est appelée kajnak, soudage, et le couteau fabriqué, kajnaklii. Cette méthode était souvent utilisée pour fabriquer des couteaux ménagers à moindre coût.

La deuxième technique consiste à forger à plusieurs reprises le fer et l'acier destinés à la lame jusqu'à former une masse homogène. Ces lames sont utilisées pour les couteaux, les sabres et les poignards. Elles sont aiguisées, solides, dures et élastiques à la fois. Cette méthode est utilisée pour créer des armes de qualité servant à des fins professionnelles ou spécifiques.

Dans le troisième cas, seuls des bouts d'acier sont forgés. Cette technique est utilisée pour fabriquer des rasoirs, par exemple.

Si l'on en croit diverses recherches, il aurait existé pas moins de 150 sortes de couteaux. Malheureusement, on ne trouve pratiquement plus d'exemplaires. On ne connaît que leur désignation.

  • kulaklii : couteau dont l'extrémité du manche composé de corne, de bois, d'os ou d'alliage ressemble à une oreille.
  • kokoni : petit couteau élégant aux finitions raffinées et dont le manche aux abondants ornements en relief est composé de corne ou d'os blanc ou teint.
  • dvoetschki, troetschki : couteau universel de taille variée que l'on trouve généralement par deux ou trois dans un étui en cuir.
  • kantarlii : couteau avec manche en laiton dans lequel se trouve un peson (levier et crochet suspendus à un ressort). On s'en sert pour peser les petites épées.

Outre ces instruments, les couteliers fabriquent aujourd'hui un grand nombre de couteaux de poche, aussi appelés tschekii. Il est plus petit qu'un couteau traditionnel et sa lame en acier se replie dans le manche en corne ou en bois.

Les couteliers fabriquent également des ciseaux. Il en existe plusieurs sortes, à usage domestique ou professionnel.

LA CACHE

La cache se trouve dans la racine d'un arbre. Observez bien la photo-indice ! Vous n'avez pas besoin d'ôter le fil de fer pour ouvrir le récipient dans lequel se trouve le boîtier renfermant le carnet. Il vous suffit de dévisser le couvercle. Par beau temps, vous risquez à tout moment de tomber sur des Moldus. N'oubliez pas d'emporter un stylo pour enregistrer votre passage. La boîte est suffisamment grande pour accueillir des objets voyageurs.


DE POWERTRAIL

Deze geocache maakt deel uit van de NeoCraft-Powertrail rond het thema oude Bulgaarse ambachten. De Powertrail heeft tot doel om informatie te verstrekken over verschillende oude ambachtelijke beroepen die in Bulgarije een bijzondere traditie vormen. Bij de cachelistings zit een uitvoerige beschrijving van de geschiedenis van het beroep, het beroepsprofiel en de producten. Op die manier moeten de cachelistings ervoor zorgen dat de kennis over deze ambachtelijke beroepen ook voor de komende generaties bewaard blijft. Deze Powertrail brengt jullie via verharde wegen tot diep in het Vitosha-gebergte. Het parcours is, vanaf het beginpunt gemeten, 3,5 km lang. Het beginpunt ligt op een hoogte van 702 m. De laatste cache van de reeks bevindt zich op 1.111 m. Het hoogteverschil bedraagt dus 409 meter.

HET AMBACHT

Het mes ("kulaklija") wordt vervaardigd met het procedé van het smeedlassen, waarbij het lemmet gesmeed wordt door het solderen van staal en ijzer.

Iedereen die vroeger ijzer bewerkte, werd smid genoemd, ongeacht het soort producten dat hij maakte en ongeacht de toepassingen waarvoor ze gebruikt werden. Het ambacht werd als smeedkunst bestempeld. Volgens een Ottomaanse wet uit 1772 waren de beoefenaars van het ambacht van de smeedkunst één van de eerste beroepsgroepen die bijvoorbeeld in Gabrovo een gilde oprichtten. De smeedkunst lag aan de basis van de economische bloei van de stad en dat blijkt ook uit enkele sagen die weerspiegeld worden in volksliederen. De meesters maken hun producten uit staal en ijzer. Er zijn nooit messen zonder staal gemaakt omdat dit volgens de regels van de gilde niet toegestaan was.

Na het solderen van staal en mals ijzer werden de producten in drie categorieën ingedeeld.

In het eerste geval worden het staal en het ijzer zo gesoldeerd dat het staal het snijdende deel en de punt van het lemmet vormt. Die werkwijze wordt "kajnak" (smeedlassen) genoemd en de messen die op die manier vervaardigd worden, heten kajnaklii". Op die manier werden vrij goedkope messen voor huishoudelijk gebruik gemaakt.

De tweede categorie messen wordt vervaardigd door het staal en het ijzer voor het lemmet meerdere keren te smeden tot er een homogene massa ontstaat. Een lemmet van een mes, sabel of dolk dat op die manier vervaardigd is, is tegelijkertijd scherp, stabiel, hard, elastisch. Op die manier ontstaan er kwalitatief hoogwaarde producten die als wapen kunnen dienen voor speciale en professionele doeleinden.

De derde variant wordt uitsluitend uit stukken staal vervaardigd. Tot deze categorie behoren onder andere scheermessen.

In enkele onderzoeken wordt beweerd dat er naar gelang het type en de varianten meer dan 150 verschillende soorten messen bestaan. Van de meeste soorten zijn er vandaag de dag spijtig genoeg geen exemplaren meer beschikbaar. Het enige wat rest, zijn de benamingen:

  • "kulaklii": een mes met een oorvormige uitbreiding aan het achterste uiteinde van het handvat dat uit hoorn, hout, been of metaallegeringen vervaardigd is;
  • "kokoni": luxueuze, elegante, kleine messen met rijkelijk versierde handvatten met reliëfs uit wit of gekleurd been of hoorn;
  • "dvoetschki, troetschki": universele messen van verschillende afmetingen die meestal met twee of met drie in een lederen etui verpakt worden;
  • "kantarlii": mes met een handvat uit messing en met een ingebouwd weegmechanisme (hefboom en een haak die aan een veer hangen). Het wordt gebruikt voor het wegen van kleine zwaarden.

Vandaag de dag vervaardigen messenmakers ook een groot aantal zakmessen of "tschekii". Het gaat om een kleiner model mes waarvan het stalen lemmet bij het dichtklappen verdwijnt in het handvat dat uit hoorn of uit hout vervaardigd is.

De derde categorie producten van een messenmaker zijn scharen. Ook bij dit product bestaan er uiteenlopende types, die in het huishouden of voor professionele doeleinden gebruikt worden.

DE CACHE

De cache hangt aan een boom in de buurt van de bank. Hou ook rekening met de spoilerfoto. Je hoeft de draad niet los te maken om de doos te openen. In die doos bevindt zich een pre-form van een petfles. De doos kan ook zo van het deksel geschroefd worden. Vooral bij goed weer moet je hier rekening houden met dreuzels. Gelieve een stift mee te brengen om het logboek in te vullen. In de doos is er plaats voor trackables.

Additional Hints (No hints available.)