Park im. Krasickiego w Rusinowej - ma duże walory kompozycyjne, jest jednym z piękniejszych parków naturalistycznych. Powstał na przełomie XIX i XX wieku, czego dowodem jest brama wejściowa. Park ma charakter leśny, poprzecinany drogami i ścieżkami na liczne kwatery, których powierzchnie pokrywają fragmenty lasów albo polany śródleśne utrzymane najczęściej w formie trawników. Drogi i place są funkcjonalne, biegną zgodnie z konfiguracją terenu i zajmują około15 % całej powierzchni. Płaszczyzny trawników są duże, plastycznie rozmieszczone wśród zieleni wysokiej i zajmują ok. 30 % powierzchni. Zieleń wysoka i krzewy rozmieszczone planowo na obrzeżach parku oraz w części środkowej na niewielkich wyniosłościach zajmując 55 % powierzchni. Wiek drzewostanów określa się na 60-100 lat. Dominują gatunki liściaste a kępowo występują świerki. Zwarcie drzewostanów waha się od 60 do 80 %. W parku zarejestrowano ponad 60 gatunków drzew oraz około 50 gatunków roślin zielnych stanowiących runo leśne.
Znajduje się tu również barokowy pałac przy ul. Bystrzyckiej. Data powstania pałacu nie jest znana, lecz pierwsze wzmianki o Rusinowej pochodzą z 1411 r. Pałac wraz z otaczającym go zespołem parkowym należał kolejno do rodu Czettritzów, Zedlitzów, Krauβów i Buttlerów. Po pożarze w 1720 r. został odbudowany. 21.07.1762 r. pałac był ostrzeliwany przez Prusaków, o czym przypominały tabliczka pamiątkowa i trzy żelazne kule armatnie tkwiące w murach pałacu . W 1888 r. został odsprzedany przez Oskara von Buttlera wraz z 592- hektarowym majątkiem Egmontowi Tielschowi (właścicielowi m. in. fabryki porcelany na Starym Zdroju, obecnej Porcelany "Wałbrzych"). W 1904 r. Tielsch otrzymał tytuł szlachecki i nazywał się odtąd von Tielsch-Reussendorf, a pałac zaczęto nazywać Tielsch-Schloss. W latach 1907-1908 pałac przebudowano oraz powiększono otaczający go park. Po śmierci Egmonta von Tielscha w 1930 r. majątkiem zarządzał do 1945 r. jego syn Herbert. Od 1947 r. w budynku znajdowała się Szkoła Przysposobienia Przemysłowego nr 8, która miała za zadanie prowadzić oświatę zawodową wśród junaków pochodzenia chłopskiego. Do końca lat 90-tych siedziba Miejskiego Ośrodka Poprawczego. Staw przebudowano jako basen Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. Od 2004 r. obiekt znajduje się w prywatnych rękach.
Występujące rzeźby:
- Kobiety
- Fontanna
- Poidełko
- Zegar Słoneczny
- Kolumna z orłem
- Bastion
- Starodzieje - przedstawiają historie piastowskie
- Słoneczko
- Amfory
- Fale
- Macierzyństwo
- Alerm – ginie natura
- Sole in victus II
Ponadto istniały cztery, które były tworzone z myślą o wykorzystaniu ich do zabawy przez dzieci. Zrobione z tworzywa sztucznego miały rozbudzać dziecięcą wyobraźnię. Niestety kilka lat lemu zostały zdemontowane. :
- Kule - autorstwa Zofii Pociłowskiej Do wnętrza każdej kuli można było wejść i ją poobracać. Frajda była niesamowita.
- Przeplotnia - autorstwa Wandy Jasińskiej
- Smok - autorstwa Marii Owczarczyk. Do wnętrza smoka można było wejść przez rozwartą paszczę - ta rzeźba zawsze cieszyła się ogromnym powodzeniem wśród dzieci.
- Węże - autorstwa Grażyny Roman
Kesz to mikro pojemnik. ZAWIERA TYLKO LOGBOOK.. Miejsce ukrycia znajduje się blisko przystanku autobusowego linii nr 5 i 11.