|
De oudere Dongenaren zullen het zich nog wel herinneren.
De Franciscanessen van dongen, gevestigd in de Hoge Ham, hadden naast kun grote kapel, vroeger ook een klein kapelletje dat bereikbaar was via een wandelpad vanaf het klooster.
De nonnen wandelden daarheen, mediteerden en baden om tot diepere geachten te komen.
1100 meter bezinning. En weer terug natuurlijk.
Al jaren is dit kapelletje verdwenen door de "vooruitgang" en gewijzigde bestemmingplannnen.
Met de planning van de wijk Hoge Akker zijn er ook plannen gemaakt voor een Ecologische verbindingszone.
Tevens heeft men een stukje cultuurhistorie laten terugkomen, vermengd met hedendaagse kunst.
Dit schrijft de ontwerper william van gool erover:
Ik ben benaderd door waterschap de Brabantse Delta met de vraag een monument te ontwerpen als een gedenkteken aan de Maria van Fatima-kapel aan de Onkelsloot.
Dit n.a.v een advies van de heemkunde kring.Louis Vriens van het waterschap heeft mij de geschiedenis van het kapelletje overgebracht zoals door de heemkundekring is onderzocht en weergegeven.
Op basis van de fundering zoals die daar ter plekke was waar te nemen ben ik uitgegaan van afmetingen zoals ik mij verbeelde hoe het oorspronkelijke kapelletje er ongeveer moet hebben uitgezien.
Als onderdeel daar in het open slagenlandschap met als achtergrond een ensemble van bomen enerzijds, en anderzijds het brevierpad vanuit het nonnenklooster aan de Hoge Ham vormde dit samen voor mij een geheel, passend bij de stichten in dat landschap.
Het gedenkteken verbeeld dan ook dit totaal. Om het als een geheel te ervaren heb ik, een voor mij , zo abstract mogelijk vormconcept en voor slechts een materiaal gekozen (namelijk corten-staal).
Het beeld bestaat uit drie onderdelen.
Het kapelletje als een gesloten volume met de afmetingen zoals al eerder genoemd, driedimensionaal opgebouwd in vlakken met als constructief element een kruis, dat naast stabiliteit ook de religieuze betekenis vormt.
Het meditatie-pad wat oorspronkelijk bijna een kilometer lang was. De beleving van dat pad was voor de nonnen een overgang van het profane naar het religieuze denken.
Ik heb dit vertaald in twee portalen welke op grote afstand van elkaar staan, zodanig dat het midden van dit pad het hoogspanningsprofiel is. Hierdoor ervaar je niet alleen de ecologische verbindingszone als natuurelement, maar ook het netwerk van masten en kabels als infrastruktuur.
Na de doorgang van het tweede portaal kom je in de ruimte behorend bij de ’ kapel’.
Aanschouw de terugkeer van de kapel. Nou ja kapel??
Ga zelf maar eens kijken. Voor de kinderen is er ook speelgelegenheid op een steenworp afstand.
De fundamenten van de oude kapel zijn nog zichtbaar.
|