DE HONDSRUG
Ontstaan - De Hondsrug is een heuvelrug in het oosten van Drenthe die loopt van de stad Groningen naar Emmen. 
De rug is circa 60/70 km lang, heeft een gemiddelde hoogte van 20 meter boven NAP en in het oosten heeft de Hondsrug een uitermate rechte begrenzing. De Hondsrug vormt de oostelijke rand van het Drents keileemplateau, dit is ontstaan tijdens de landijsbedekking van de voorlaatste IJstijd, het Saalien. Onder het grote gewicht van het honderden meters dikke landijs pakket werden zand, grind en stenen samengedrukt en uitgesmeerd tot leem. Ten westen van de Hondsrug liggen nog meer NNW-ZZO lopende ruggen. Over het ontstaan van de ruggen is al veel gespeculeerd. Oorspronkelijk dacht men dat de ruggen het gevolg zijn van tektonische activiteit, mede door de scherpe oostgrens van de Hondsrug. Voor tektoniek zijn echter nooit bewijzen gevonden in het gebied en dus wordt de verklaring tegenwoordig gezocht in het landijs. Tijdens het Saalien perste de Hondsrug-ijsstroom zich met grote snelheid tussen twee stil liggende ijslobben door. Hierbij werden al bestaande heuvelruggen in de richting van de ijsstroom (NNW-ZZO) georiënteerd.Het (toenmalige) dorp Groningen ontstond in de Karolingische tijd op het noordelijke uiteinde van de Hondsrug. De noordelijkste 'heuvel', zo'n 9 meter boven NAP, is duidelijk te zien in de Herestraat. Vandaar dat de zijstraat op het hoogste punt Hoogstraatje heet.
Flora - De specifieke geologische eigenschappen en verschijningsvorm hebben een bijzondere flora opgeleverd met tal van zeldzame plantensoorten, met name gebonden aan heide- en bosmilieus op plaatsen waar de keileem dagzoomt en in kwelgebieden in het overgangsgebied naar het Hunzedal. Opvallende soorten zijn Valkruid, Knollathyrus, Fraai hertshooi, Kleine schorseneer, Gevlekte orchis, Grote keverorchis, Maanvaren, Bosgeelster en Heelkruid. Op de Hondsrug zijn enkele restanten overgebleven van oorspronkelijke loofbossen zoals de Valtherspaan, het Buinerholt en de Kleine Holten (Gieten). Deze bossen kennen een rijke flora met soorten als Bosviooltje, Bosanemoon, »Zevenster en Bleke zegge. Helaas zijn veel bossen in de loop van de 20e eeuw verdwenen of sterk in kwaliteit verminderd. Daardoor zijn sommige soorten zoals Bospaardestaart en Bergnachtorchis verdwenen. De kwelgebieden aan de oostzijde hebben het sterkst in waarde ingeboet. Slechts in enkele kleine natuurgebiedjes en langs kwelsloten zijn nog oorspronkelijke soorten te vinden zoals de Welriekende nachtorchis. Ook de ooit zeer soortenrijke graslanden en heischrale graslanden op de overgang naar de Drentse Aa en Slenerstroom zijn zo goed als verdwenen.
Fauna - Middels natuurontwikkeling in zowel Hunzedal (Branden, Zoerse landen), de oostelijke flanken van de Drentse Aa (Westerholt) als op de Hondsrug zelf rond Gasselte en Odoorn zijn echter al bijzondere natuurgebieden ontstaan of hersteld. Deze gebieden zijn ook van belang voor andere organismen als Knoflookpad, Kam-salamander, Adder en tal van dagvlindersoorten.
Ontstaan van de naam - De naam Hondsrug betekent wellicht 'rug van de Hunze'. Hond kan een verbasterde spelling van hont zijn, waarbij hont staat voor snelstromend, jagend (Eng.: hunt; verklaring J. Naarding in Uit Ruinens verleden). De Hunze kan eveneens zijn aangeduid met hont, zij het dat een veenrivier moeilijk als snelstromend kan worden betiteld. De monding van de Hunze was eertijds wel een breed en machtig water. J. de Vries in het Woordenboek der Noord- en Zuid Nederlandse plaatsnemen zegt over 'Hunze': in 1309 als Hunesa geschreven waarbij het woord hun staat voor sterk en krachtig; komt overeen met Hundsrück in het Rijnland (1074 Hundesrucha) en slaat op de vorm van de rug van een hond. [van Heuveln, H. Dekker & van Ginkel]
HAANTJEDUIN
De zuidelijkste top is het Haantjeduin bij Emmen, tegelijk met z'n 26,5 m boven NAP het hoogste natuurlijke punt van Drenthe.
Het is tegelijk de meest zuidelijke hoogte van de Hondsrug. Het Haantjeduin maakt deel uit van het Haantjebak, een stuifzandvlakte die zich in in de Emmerdennen bevindt, het bos ten oosten van (het centrum van) de stad Emmen. Omdat de heuvel in een veel bezocht stuifzandgebied ligt, is de heuvel de laatste jaren geslonken. Tot in de jaren 50 stond op de heuvel een uitkijktoren.
Waar de naam vandaan komt is niet helemaal duidelijk, op het hoogste punt zou het haantje van de NH-kerk in Emmen zichtbaar zijn.
Loggen
Let op: er loopt een proef voor aanlijnplicht van honden voor de weekenden!
Om deze cache te loggen is het leuk als je een foto van jezelf maakt met Gps op het hoogste punt van Haantjeduin. Waarna je deze upload bij je log.
Beantwoord de volgende 2 vragen:
1. Op N 52° 47.529 E 006° 55.373 bevindt zich een informatiebord. In welk jaar werd het zand belegd met heideplaggen?
2. Op N 52° 47.869 E 006° 55.250 sta je boven op het Haantjeduin. Je ziet hier enkele stenen liggen. Wat vormen deze stenen samen?
Mail je antwoorden naar de eigenaar via het profiel. Zijn de antwoorden goed dan krijg je toestemming om te loggen.
Logjes zonder toestemming zullen worden verwijderd. Dit geldt ook voor logjes met spoilers.
Bronnen:
http://www.historisch-emmen.nl/wijken_buurten/emmerdennen/ed03.htm
www.encyclopediedrenthe.nl/Hondsrug
Geosites.nl
Wikipedia.nl
Staatsbosbeheer.nl
Drenthslandschap.nl
Met dank aan 
voor het mogen publiceren van deze earthcache!