De huidige gemeente Hendrik-Ido-Ambacht is in 1855 ontstaan uit de
samenvoeging van de ‘ambachtsheerlijkheden’
Hendrik-Ido-Schildmanskinderen-Ambacht en de Oostendam en
Sandelingen-Ambacht. Deze rechtsgebiedjes ontstonden na de
watersnood van 1322. De naam Hendrik-Ido-Schildmanskinderen-Ambacht
en de Oostendam staat (volgens Onze Taal) bekend als de langste
plaatsnaam van Nederland. Er gaan geruchten dat de volledige naam
ooit
Hendrik-Ido-Oostendam-Schildmanskinderen-Groot-en-Klein-Sandelingen-Ambacht
heeft geluid; dat zijn 67 letters of 75 tekens als je de streepjes
meetelt.
Graaf Willem III van Holland gaf in 1332 land uit aan enkele
ambachtsheren op voorwaarde dat zij een deel van de
bedijkingskosten van de Zwijndrechtse waard voor hun rekening
namen. De landerijen bestonden voor een deel uit vruchtbare akkers
en weilanden, maar ook uit minder goede gronden,
’volgerlanden’. In de middeleeuwen hielden de meeste
inwoners van de ambachtsheerlijkheden zich bezig met akkerbouw en
veeteelt. De grond was hoofdzakelijk in bezit van welgestelden uit
Dordrecht en andere plaatsen. De overstromingen leverden de
inwoners indirect voordeel op, want midden zestiende eeuw ontstond
er industriële bedrijvigheid: zoutketen en steenbakkerijen langs de
Noord. De bevolking verbrandde de met zeewater doordrenkte
veengrond tot as, die vervolgens in grote kookketels werden
gezuiverd tot zout. Van de rivierklei werden stenen gebakken. Op
bovenstaande kaart uit 1584 komt Hendrik-Ido-Ambacht als
nederzetting voor. In de achttiende eeuw legde een aantal inwoners
zich toe op tuinbouw en vlasbewerking. Grote steden in de nabijheid
als Dordrecht en Rotterdam boden goede afzetmogelijkheden. Vlas
werd aangevoerd uit Zeeland en in de Oostendamse haven gelost. Er
werd een scheepssloperij opgericht die floreerde dankzij de
industriële opkomst van Duitsland en Hendrik-Ido-Ambacht een
wereldwijde bekendheid opleverde. Na de Tweede Wereldoorlog vonden
veel inwoners werk in de industrie in de directe omgeving en in
Rotterdam.
Het groene hart van Hendrik-Ido-Ambacht is het Baxpark, genoemd
naar een voormalig burgemeester. De sportvelden, de sporthal en het
zwembad grenzen aan dit park. Begin deze eeuw, voordat aan de meest
recente uitbreiding begonnen werd, vormde het Baxpark niet alleen
het hart maar ook het geografisch centrum van Hendrik-Ido-Ambacht.
In stedenbouwkundig opzicht is het vrij uitzonderlijk dat een
sportpark en een grote groene zone zich in een dorpscentrum
bevinden.
De Stichting Vrienden van het Baxpark zet zich in om het Baxpark
nog aantrekkelijker te maken voor alle inwoners van
Hendrik-Ido-Ambacht. Het park moet de centrale ontmoetings- en
ontspanningsplek worden voor iedereen, van jong tot oud, voor
natuurliefhebbers, rustzoekers en wandelaars, maar ook voor
fietsers, skaters en voetballers. En als er plek is voor iedereen,
dan dus ook voor geocachers.
Een deel van het park is aangewezen als hondenlosloopgebied. In
dit gebied bevindt de cache zich; kijk dus uit waar je je voeten
neerzet! Ook zijn er waterpartijen in dit deel van het park.
Versie 3.0 is een petling. Graag het kokertje op zijn plaats
laten en alleen het dopje losdraaien. Een pen is aanwezig, maar het
kan geen kwaad er zelf ook een mee te nemen. Het is handig om
langer dan 150 cm te zijn als je deze cache wilt loggen.
Informatie via het provinciaal
historisch centrum en de gemeente Hendrik-Ido-Ambacht.