Røynlid
- ei utslått i fjellet.
Røynlid var ei utslått som høyrde til garden Byrkjenes. Det
galdt om å ta vare på høyet i gamle dagar. Sjølv om Røynlid låg
høgt til fjells, blei høyet teke vare på og frakta ned til garden
når det blei sledeføre. Det var ikkje mindre enn tre høyløer her -
den eine stod framleis så seint som i 1990, men no er alle tre
nedfalne og dei morkna restane er alt som kan fortelja om tidlegare
tiders slit.
Staden er nemnt så tidleg som i matrikkelen frå 1723: "En plads
Reunelid i fjeldet sår intet, men høet føres hjem til Birkenes, kan
føde 3 kyr og setes derfor i skatt 6 mark".
På ein fjellgard som Byrkjenes måtte ein nytta kvart grasstrå
skulle ein overleva og det var fleire utslåtter rundt om i tillegg
til myrslått og liaslått. Alt skulle takast vare på, alt måtte
slåast med ljå eller stuttorv og det meste måtte berast heim på
ryggen.
Det blei hermd etter Robert Birkenes, som var siste bonden på
Byrkjenes: "Ein blei aldri ferdig med slåtten på Byrkjenes, men
når det klaka på brynet laut ein gje seg". Siste gongen Røynlid
blei slått var i 1946.
Slik ser høyløa ut i dag.
Det er fleire måtar å komma seg til Røynlid på, men det enklaste
er nok å ta bomvegen mot Byrkjenes, parkera ved N60° 17.304 - E6°
03.591 og følgja traktorvegen eit stykke. Er du heldig greier du å
finna stien når denne tek av frå traktorvegen (Vegdele N60° 17.416
- E6° 03.658).
Ein annan brukbar veg går opp gjennom granskogen på nordsida av
elva ved parkeringsplassen ved enden av Byrkjenesvegen. Denne vegen
er litt kortare, men tyngre og brattare.
Samme kva veg du vel må du rekna omkring ein liten time å gå frå
parkeringsplassen, så dette er ein turboks for dei spreke!.
Du bør vera skodd for litt skogsvandring.
PS!
Er det lite vatn i elva, kan du jo ta turboksen ved Nauthellarskår
først og så gå vidare over elva derifrå.
GOD TUR!