For an English description, please send us a message (click here)
Bovenstaande waypoint is fictief, de cache is er niet verborgen.
Gaarkeuken is een klein gehucht aan het Van Starkenborghkanaal, net ten zuiden van Grijpskerk. Hier bevindt zich een schutsluis, ook Gaarkeuken genaamd. Deze is in de jaren 1975-1980 aangelegd. De sluis vormt de scheiding van de Friese boezem (-0,50 m NAP) en de boezem van Electra (-0,93 m NAP). De sluis is 190 meter lang, 16 meter breed en bijna 5 meter diep. De sluisdeuren wegen elk 27 ton. Het sluiten en openen van de deuren duurt ongeveer een minuut. Het op peil brengen van het water duurt ongeveer 6 minuten. Het gebouw van waaruit de sluis bediend wordt is ook de centrale bedieningspost voor de bruggen in Zuidhorn, Aduard en Dorkwerd. De bedieningsunit is door glasvezelkabel met de bruggen verbonden.
Oorsprong
Gaarkeuken heeft zijn naam te danken aan één van de beide herbergen die vroeger bij de sluis in het Kolonelsdiep stonden, zo’n 2 km ten zuiden van de huidige sluis. Het Kolonelsdiep was in de 80-jarige oorlog in opdracht van Kolonel Caspar de Robles gegraven voor de troepen verplaatsing en de handel van Amsterdam op Groningen. In de ene herberg konden de schippers terecht voor een koude hap en in de andere herberg voor een warme prak. De laatste werd daarom “gaarkeuken” genoemd.
De Kolonel
Op een goede, of misschien wel kwade dag in 1576 was Kolonel Caspar de Robles van plan om naar Groningen te gaan. Een bezoek aan zijn soldaten daar was wel nodig om de gemoederen te sussen, want ze hadden al maanden geen soldij meer gehad. Hij was tenslotte niet alleen stadhouder van Fryslân, maar ook van Groningen. Caspar was op deze gure dag al vroeg uit de veren, want hij zou deze keer per boot, via zijn “eigen” Kolonelsdiep, naar Groningen varen. Schipper Jelle Piebes was maar al te graag bereid gebleken om hem mee te nemen. Jelle had tenslotte zijn inkomsten te danken aan de Kolonel, die de vaarverbinding tussen Groningen en Fryslân tot stand gebracht had. Bovendien had de Kolonel er ook voor gezorgd dat er na de Allerheiligenvloed van 1570 de dijken gedicht en versterkt werden, zodat Jelle’s zo geliefde Fryslân weer goed beschermd was tegen het wassende water. Daarom werd er iets ten zuiden van Harlingen een standbeeld voor de Kolonel opgericht “de Stienen Man” genaamd. Overigens is Caspar de Robles de enige vijand van Nederland die ooit met een standbeeld is geëerd.
De tocht verliep voorspoedig, hoewel het gure weer niet echt mee werkte. Daarom besloot Jelle dat het tijd was voor iets stevigs en warms voor het verkleumde lijf. Ook de Kolonel had inmiddels trek gekregen en ze besloten bij de “Gaarkeuken” een warme hap te bestellen. De kok van de herberg bereidde op dit soort dagen vaak een pan stevige erwtensoep, dat had namelijk verschillende voordelen. Zo was dit gerecht zeer voedzaam, gemakkelijk in grote hoeveelheden te bereiden en simpel warm te houden of op te warmen. Bovendien viel het bij de meeste schippers zeer in de smaak.
Voor het bereiden van de erwtensoep gebruikte de kok altijd zijn grootste pan (12 liter), goed voor zo’n 40 borden soep. Om een volle pan soep van goede kwaliteit te maken, gebruikte de kok: 3 kg spliterwten, 4 kg schouderkarbonade, 2 kg spek, 2 kg prei, 3 kg wortelen, 1,6 kg knolselderij, 0,8 kg aardappelen, 240 gram uien, 10 rookworsten van elk 400 gram, 75 gr zout, 75 gr peper en 10 laurierblaadjes van elk 4 gram.
De Kolonel en Jelle bestelden elk een bord erwtensoep. De herbergier zorgde er altijd voor dat er in elk bord soep evenveel ingrediënten zaten, zodat er geen onderlinge ruzies zouden ontstaan over het feit dat de één meer kreeg dan de ander. Caspar en Jelle lieten het zich goed smaken en omdat de Kolonel toch betaalde nam Jelle nog een extra bord erwtensoep. En met goed gevulde magen kwamen ze in Groningen aan, waar ze afscheid van elkaar namen en Jelle beloofde de Kolonel de volgende dag weer mee terug te nemen.
Zover is het nooit gekomen. Kolonel Caspar de Robles slaagde er niet in de gemoederen te sussen en werd door zijn eigen soldaten gevangen genomen. Dit betekende het einde van zijn stadhouderschap in het noorden van Nederland.
Feit en fictie lopen in het verhaal door elkaar. De naam Jelle Piebes is ontleend aan de serie boeken over de “smokkelaars van de schans”, geschreven door Sibe van Aangium.
De Cache
De cache is te vinden op:
N 53° X
E 006° Y
X = ( aantal grammen karbonade in de maag van Caspar + aantal grammen spek in de maag van Jelle) x aantal grammen erwten in de maag van Caspar - aantal grammen prei in de maag van Caspar - aantal grammen laurierblaadjes in de maag van Caspar
Y = (aantal grammen zout in de maag van Jelle x aantal grammen rookworst in de maag van Jelle x aantal grammen wortelen in de maag van Jelle) / aantal grammen uien in de maag van Caspar - aantal grammen knolselderij in de maag van Jelle + aantal grammen laurierblaadjes in de maag van Jelle