Passend zu dieser schönen Coin ist mir ein Gedicht aus dem Vogtland in die Hände gefallen:
Des wos mir pflanzn, üm´s ze essn,
wird oft von Ugeziefer gfressn.
Kaum sprießt is erschte bissl Grie,
kimmt e verfressns Schnecknvieh.
„Der Solat dortn des is meiner!“
bläkt sue e klaaner schwarzer Schleimer.
„Iech war scho drin den Gartnbeet,
do war dohinne noch nix gseet!“
„Verneh saß iech im Gartn drinne!“
meldt sich e lange braune dünne.
Des wos mir pflanzn, üm´s ze essn,
wird oft von Ugeziefer gfressn.
Kaum sprießt is erschte bissl Grie,
kimmt e verfressns Schnecknvieh.
„Der Solat dortn des is meiner!“
bläkt sue e klaaner schwarzer Schleimer.
„Iech war scho drin den Gartnbeet,
do war dohinne noch nix gseet!“
„Verneh saß iech im Gartn drinne!“
meldt sich e lange braune dünne.
„Des Pflänzl wächst ellaa fer miech!
Drnebn des Ukraut is fer diech!“
„Ach rutscht mer doch ne Buckl no!
Als allererschte war iech do!“
Spreißlt e dicke fette graue
u maant, se wär e Extraschlaue.
In all der Rasche be den Streit
do guckt kaa Schneck weng auf de Seit.
Drei Mol ner schnappt dr Iechl zu.
Aus is dr Spuk, is herrscht e Ruh!
Is net de Welt e Solatbeet,
wue´s uns sue wie den Schnecknen geht?
Is wird när gschimpft, ´s wird grafft, ´s wird ghetzt,
doch kaaner nimmt wos miet zeletzt!
„Des Pflänzl wächst ellaa fer miech!
Drnebn des Ukraut is fer diech!“
„Ach rutscht mer doch ne Buckl no!
Als allererschte war iech do!“
Spreißlt e dicke fette graue
u maant, se wär e Extraschlaue.
In all der Rasche be den Streit
do guckt kaa Schneck weng auf de Seit.
Drei Mol ner schnappt dr Iechl zu.
Aus is dr Spuk, is herrscht e Ruh!
Is net de Welt e Solatbeet,
wue´s uns sue wie den Schnecknen geht?
Is wird när gschimpft, ´s wird grafft, ´s wird ghetzt,
doch kaaner nimmt wos miet zeletzt!