Het Stryper Wyfke
In 1666 woedde de Tweede Nederlands-Engelse oorlog. De Britse oorlogsvloot voer in 1666 naar de monding van het Vlie, waar de Engelse hoofdmacht opdracht krijgt om voor anker te gaan. Een twintigtal schepen vaart de monding in. Onder de aanvallende schepen bevinden zich een aantal branders. Met wind en getij mee varen deze brandende schepen tegen de moeilijk manoevreerbare Nederlandse koopvaardijschepen aan en in korte tijd staat het merendeel van de 170 aanwezige schepen in brand. Dit gebeurde op 19 augustus 1666.
Daarna besloten de Engelsen om West-Terschelling aan te vallen. Met sloepen werd elfhonderd man aan land gezet, die opdracht kregen het dorp te brandschatten (plat te branden). Vrijwel het gehele dorp viel ten prooi aan de vlammen, maar gelukkig bleven de Brandaris en de Hervormde kerk behouden. De soldaten trekken vervolgens verder het eiland op in de richting van Oosterend.
Het Stryper Wyfke, een oud vrouwtje uit de omgeving van Midsland, weet een compagnie Engelse soldaten af te schrikken door - wijzend naar de begraafplaats in de verte - de uitspraak te doen: “Er staan er bij honderden en er liggen er bij duizenden”. Zij bedoelde hiermee de doden en hun grafstenen, maar de Engelsen dachten dat er Hollandse versterking was gekomen. Zij vluchten daarop van het eiland af. Met haar uitspraak redde het Stryper Wyfke zo de overige dorpen en buurtschappen van het brandschatten.
Zelf kende ik deze legende van een schoolkamp op Terschelling, meer dan 35 jaar geleden. Nu ik weer op Terschelling ben, lijkt het me leuk om juist op deze plek een kort eventje te houden. Gewoon, omdat het kan! En voor alle aanwezigen zorg ik dat er een leuke woodie is.